Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| ஆதி 2 | āti n. c. at. Running of a horse in a straight course; குதிரையின் நேரோட்டம். அடிபடு மண்டிலத் தாதி போகிய (மதுரைக்.390). |
| ஆதி 3 | āti n. <ādhi. Mental pain, agony; மனோவியாதி. ஆதிவியாதி (ஞானவா.தேவபூ.49). |
| ஆதிக்கடுஞ்சாரி | ātikkaṭucāri n. Chloride of ammonia; நவச்சாரம். (மூ.அ.) |
| ஆதிக்கம் | ātikkam n. <ādhikya. 1. Superiority, power; தலைமை. ஆதிக்க நல்கினவ ராரிந்த மாயைக்கு (தாயு.மௌன.3). 2. Right to possession; |
| ஆதிக்கற்பேதம் | ātikkaṟpētam n. Green vitriol, ferri sulphus; அன்னபேதி. (W.) |
| ஆதிக்கன்னாதம் | ātikkaṉṉātam n. See ஆதிக்கற்பேதம். (மூ.அ.) |
| ஆதிக்கியம் | ātikkiyam n. <ādhikya. See ஆதிக்கம். 1. (தாயு. மலை.8). |
| ஆதிக்குடி | ātikkuṭi n. Soap; சவுக்காரம். (மூ.அ.) |
| ஆதிக்குரு | ātikkuru n. Fuller's earth; பூவழலை. (மூ.அ.) |
| ஆதிகம் 1 | ātikam n. Indian ipecacuanha. See சிறுகுறிஞ்சா. (மூ.அ.) |
| ஆதிகம் 2 | ātikam n.and Imprs.pl. <ādiha. And others, used at the end of compounds; முதலியன. சீடற்குபதெசாதிகமும் (வேஏதா.சூ.162). |
| ஆதிகவி | āti-kavi n. <ādi+. Vālmīki, the first Sanskrit poet; வான்மீகிமுனிவர். |
| ஆதிகாரணம் | āti-kāraṇam n. < id.+. Primary cause; முதற்காரணம். (நன்.58, உரை.) |
| ஆதிகாலம் | āti-kālam n. < id.+. Remote past, good old time; பண்டைக்காலம் எனை யாதி காலந் தனிலளித்த (கந்தபு.அயனைச்சிறைபுரி.7). |
| ஆதிகாவியம் | āti-kāviyam n. < id.+. Sanskrit Rāmāyana by Vālmīki, the first epic poem serving as a model of its kind; வால்மீகி ராமாயணம். |
| ஆதிச்சனி | āti-c-caṉi n. < id.+. The 10th nakṣatra. See மகம். (W.) . |
| ஆதிசத்தி | āti-catti n. <id.+. (Saiva.) 1. Siva's concealed Energy which provides experiences to souls in order that āṇava-malam may ripen and finally leave them, one of paca-catti, q.v.; பஞ்சசத்திகளு ளொன்று. 2. Primal Energy of Siva; |
| ஆதிசாரம் | āti-cāram n. A treatise on architecture; ஒரு சிற்பநூல். (W.) |
| ஆதிசேடன் | āti-cēṭaṉ n. See ஆதிசேஷன். . |
| ஆதிசேஷன் | āti-cēṣaṉ n. <ādi+. A mythological thousand-headed serpent who supports the earth on his hoods and on whom Viṣṇu reclines; அனந்தன். |
| ஆதிசைவம் | āti-caivam n. < id.+. A sect among Saivas which gives prominence to outward symbols and forms of worship, one of sixteen caivam, q.v.; சைவம் பதினாறனுள் ஒன்று. |
| ஆதிசைவர் | āti-caivar n. <id.+. Siva Brāhmans who have descended from the gōtras of the five Rṣis, Kaušika, Kāšyapa, Bhāradvāja, Gautama and Agastya, born from the five faces of Sadāšiva, and who alone are entitled to conduct services in siva temples; சிவாலயங்களிற் பூசைக்கு அதிகாரிகளாகிய சிவப்பிராமணர். (சைவச. பொது.435, உரை.) |
| ஆதித்தமண்டலம் | ātitta-maṇṭalam n. <āditya+. 1. Disc or orb of the sun; சூரிய வட்டம். (அஷ்டாதச.அர்த்தபஞ்.31.) 2. Sun-centre situate between fire and air in the region of the heart; 3. Sun, as a world; |
| ஆதித்தமத்திமபுத்தி | ātitta-mattima-putti n. <id.+madhyama+bhukti. (Astron.) Mean daily motion of the sun; சூரியனது சராசரி நாட்கதி. |
| ஆதித்தர் | ātittar n. <āditya. The gods, being sons of Aditi; தேவர். (பிங்.) |
| ஆதித்தவாரம் | ātitta-vāram n. <id.+. Sunday; ஞாயிற்றுக்கிழமை. |
| ஆதித்தன் | ātittaṉ n. <āditya. Sun; சூரியன். |
| ஆதித்தாய் | āti-t-tāy n. <ādi+. Eve, the first mother; ஏவாள். Chr. |
| ஆதித்தியம் | ātittiyam n. <ātithya. Hospitality, attention to a guest; விருந்தினர்க்குச் செய்யு முபசாரம். |
| ஆதித்தியன் | ātittiyaṉ n. <āditya. Sun; சூரியன். திங்களு மாதித்தியனு மெழுந்தாற்போல் (திவ்.திருப்பா.22). |
| ஆதிதாசர் | āti-tācar n. <ādi+. Caṇdēšvara, Siva's first devotee. See சண்டேசுவரன். சண்டேசுவரன். (S.I.I.i, 116.) |
| ஆதிதாளம் | āti-tāḷam n. <id.+.(Mus.) Variety of time-measure consisting of eight akṣara-kālas, a sub-variety of tiripuṭatāḷam, also one of upa-tāḷam, q.v.; தாளவகை. (பரத.தாள.3.) |