Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இசைகுடிமானம் | icai-kuṭi-māṉam n. <இசை1-+. Written document executed by the bridegroom's father and attested to by witnesses in marriages among Nāṭṭukōṭṭai Chettiyars; கல்யாணத்தில் எழுதப்படும் சாட்சிப் பத்திரம். (C. and T. Vol. V, p. 267.) |
| இசைகேடு | icai-kēṭu n. <இசை5+. 1. Loss of fame; disrepute; அபகீர்த்தி. 2. False note; 3. Reduced circumstances, disreputable condition; |
| இசைஞானியார் | icai-āṉiyār n. <id.+. A canonized Saiva saint who was the mother of Cuntara-mūrtti-nāyaṉār, one of 63 nāyaṉmār; அறுபத்துமூவர் நாயன்மாருள் ஒருவர். (பெரியபு.) |
| இசைத்தமிழ் | icai-t-tamiḻ n. <id.+. Tamil poetry composed to suit the several melody-types and time-measures; that division of Tamil literature which consists of verses set to music as dist. fr. poetry or drama; one of mu-t-tamiḻ, q.v.; முத்தமிழுள் ஒன்று. (பிங்). |
| இசைநாள் | icai-nāḷ n. <id.+. 1. The 25th nakṣatra. See பூரட்டாதி. (சங்.அக: சோதிட). 2. The 26th nakṣatra. See உத்திரட்டாதி. |
| இசைநிறை | icai-niṟai part. <id.+. Poet. expletive used to fill a gap in the metre; செய்யுளில் இசைநிறைத்தற்கு வருஞ் சொல் (நன்.395.) |
| இசைநுணுக்கம் | icai-nuṇukkam n. <id.+. A work on music ascribed to Cikaṇṭi, a member of the Middle Tamil Caṅkam; ஓர் இசைநூல். (இறை,1.உரை). |
| இசைநூபுரம் | icai-nūpuram n. <id.+. A single anklet worn on his right leg by the mighty warrior who, among other deeds of valour, has also slain an elephant; வீரனணியுங்கழல். (சங்.அக). |
| இசைநூல் | icai-nūl n. <id.+. A treatise on the science of music; சங்கீதசாஸ்திரம். (சிலப்.3. 60. அரும்). |
| இசைப்பா | icai-p-pā n. <id.+. One of two classes of musical composition, the other class being known as இசையளவுபா; இசையோடு சேர்ந்த பாக்களி லொருவகை. (சிலப்.6, 35, உரை). |
| இசைப்பாட்டு | icai-p-pāṭṭu n. <id.+. Song, musical composition; சாகித்தியம். (சிலப்.பதி.60, உரை). |
| இசைப்பாடு | icai-p-pāṭu n. <id.+ படு-. Rise of fame; கீர்த்திமிகுதி. (பிங்). |
| இசைப்பாணர் | icai-p-pāṇar n. <id.+. A division of the ancient Paṇar caste, famous for their singing; minstrels; பாணருள் ஒருவகையார். (தொல்.பொ.91, உரை). |
| இசைப்பு 1 | icaippu n. <இசை4-. 1. Word; சொல். (திவா). 2. Playing on a musical instrument; |
| இசைப்பு 2 | icaippu n. <இயை1-. Combination; இசைவு. (பிங்.) |
| இசைப்பு 3 | icaippu n. <இயை2-. 1. Joining so as to fit in; பொருந்துகை. 2. Joint; |
| இசைப்பொறி | icai-p-poṟi n. <இசை5+. Ear, the sense of hearing sounds; செவி. வேறிசைப்பொறி விழியலா துற்றிலான் (சேதுபு.காசிபச்.30). |
| இசைமகள் | icai-makaḷ n. <id.+. Sarasvatī, being the goddess of articulate sounds; சரசுவதி. (பிங்). |
| இசைமடந்தை | icai-maṭantai n. <id.+. See இசைமகள். (சூடா). |
| இசைமணி | icai-maṇi n. <id.+. Tinkling gold anklet worn on his right leg by a king who has slain 10,000 men, in battle; வீரகண்டை. (சங்.அக). |
| இசைமரபு | icai-marapu n. <id.+. An ancient work on music; ஓர் இசை நூல். (சீவக.658, உரை). |
| இசைமறை | icai-maṟai n. <id.+. Sāma-vēda, as the Vēda, of chants; சாமவேதம். (திவ்.திருவாய்.8,9.9). |
| இசைமுட்டி | icaimuṭṭi n. Panicled golden-blossomed pear-tree. See செருந்தி. (மலை.) |
| இசைமூடி | icaimūṭi n. A plant. See கிரந்திநாயகம். (மலை). |
| இசைமை | icaimai n. <இசை5. 1. Honour; esteem, the desire for which acts as a powerful incentive to abstention, at all costs, from blameworthy actions; புகழ். கல்வி தறுக ணிசைமை கொடை (தொல்.பொ.257). 2. Sound; |
| இசையளவுகண்டான் | icai-y-aḷavu-kaṇṭāṉ n. <id.+. Name of the throne of the Pāṇdya kings; பாண்டியன் சிங்காதனம். (I.M.P. Mr. 200.) |
| இசையளவுபா | icai-y-aḷavu-pā n. <id.+. One of two classes of musical composition, the other class being known as இசைப்பா; இசையோடு சேர்ந்த பாக்களி லொருவகை. (சிலப்.6. 35, உரை). |