Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இராசராசன் | irāca-rācaṉ n. <id.+. 1. King of kings, emperor, paramount sovereign, a title given as a compliment; சக்கரவர்த்தி. 2. Duryōdhana; 3. Kubēra, the god of wealth; 4. See இராசராசதேவன். |
| இராசராசேச்சரம் | irāca-rācēccaram n. <id.+. Name of the great Siva temple in Tanjore, built by Rājarāja I; தஞ்சாவூர்ப் பெரிய கோயில். தஞ்சை யிராசராசேச்சரத்து (திருவிசை. கருவூர். தஞ்சை. 1.) |
| இராசராசேச்சுவரி | irāca-rācēccuvari n. <id.+. A form of Durgā. See ராஜராஜேசுவரி. . |
| இராசரிகம் | irācarikam n. <id. Government, administration, rule; அரசாட்சி. |
| இராசரிஷி | irāca-riṣi n. <id.+. Royal sage, a kṣatriya of the ruling caste who has turned a sage; க்ஷத்திரிய முனிவன். |
| இராசலட்சணம் | irāca-laṭcaṇam n. <id.+. 1. Mark on a man's body indicating kingship; அரசர்க்குரிய உடற்குறி. 2. Royal insignia; |
| இராசவட்டம் | irāca-vaṭṭam n. <id.+. 1. Public matters, politics; இராச்சிய சமாச்சாரம். (W.) 2. Royal dignity; |
| இராசவமிசம் | irāca-vamicam n. <id.+. Royal family, dynasty; அரசர் குலம். |
| இராசவர்க்கம் | irāca-varkkam n. <id.+. 1. King's ancestry, lineage; இராசவமிசம். (W.) 2. King's relatives; |
| இராசவரிசை | irāca-varicai n. <id.+. Royal honours; அரசர்க்குச் செய்யுஞ் சிறப்பு. |
| இராசவல்லபன் | irāca-vallapaṉ n. <id.+vallabha. One who has influence with the king; அரசனிடத்துச் செல்வாக்குள்ளவன். |
| இராசவள்ளி | irāca-vaḷḷi n. <id.+. 1. Bitter gourd, cl., Momordica charantia; கொடிவகை. (மூ.அ.) 2. A large red species of yam; |
| இராசவாகனம் | irāca-vākaṉam n. <id.+. 1. Royal conveyance or vehicle; அரனூர்தி. (பிங்.) 2. Palanquin; |
| இராசவாய்க்கால் | irāca-vāy-k-kāl n. <id.+. Main irrigation channel; தலைமையான நீர்க்கால். |
| இராசவிரணம் | irāca-viraṇam n. <id.+. Carbuncle; anthrax, being a boil of more than ordinary size; இராசபிளவை. |
| இராசவிருட்சம் | irāca-viruṭcam n. <id.+. Cassia. See கொன்றை. (மலை.) |
| இராசவீதி | irāca-vīti n. <id.+. King's high road; broad street of a capital city fit for royal processions; அரசர் பவனிவருதற்குரிய வீதி. |
| இராசவைத்தியம் | irāca-vaittiyam n. <id.+. Medical treatment which does not entail any loss of the usual personal comforts of a patient, a method of treatment appreciated by princes; பத்தியமில்லாத வைத்தியம். |
| இராசன் | irācaṉ n. <rājan. 1. King; அரசன். 2. Moon; 3. The greatest or the most superior; |
| இராசனை | irācaṉai n. <rasuna. Garlic. See வெள்ளைப்பூண்டு. (தைலவ. தைல. 45.) |
| இராசா | irācā n. <rājā, nom. sing of rājan. 1. King; அரசன். 2. Name of a Telugu caste who, being kṣatriyas, style themselves Rādzu; |
| இராசாக்கினை | irācākkiṉai n. <rājan+ājā. 1. King's edict, royal decree; அரசனாணை. 2. Penalty of law; |
| இராசாங்கம் | irācāṅkam n. <id.+aṅga. 1. Requisites of regal administration, six in number, viz., படை, குடி, கூழ், அமைச்சு, நட்பு, அரண்; அரசுக்குரிய அங்கங்கள். (குறள், 381.) 2. Rule, government; |
| இராசாத்தி | irācātti n. <id. Queen; இராணி. Colloq. |
| இராசாதிகாரம் | irācātikāram n. <id.+adhi-kāra. Royal power or authority; அரசனுக்குரிய அதிகாரம். |
| இராசாதிராசன் | irācāti-rācaṉ n. <id. + adhi-rāja. King of kings, emperor; அரசர்க்கரசன். |
| இராசாமந்திரி | irācā-mantiri n. <id.+. Boy's game consisting in the mock trial of a thief by the king; ஒரு விளையாட்டு. (G. Tn. D. 105.) |
| இராசாளி | irācāḷi n. prob. id.+ ஆளி. 1. Royal falcon, prized for hawking, the varieties being red, white, blue and black; Falco peregrinator; வல்லூறு. 2. Crestless hawk-eagle, dark above and white beneath; Nisaetus bonelli; 3. Peregrine falcon; Falco peregrinus; 4. A title among Kaḷḷars in the Tanjore district; |