Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இராமரகசியம் | irāma-rakaciyam n. <Rāma-rahasya. Name of an Upanisad; நூற்றெட்டுபநிடதங்களுள் ஒன்று. |
| இராமரசம் | irāma-racam n. <rāma+. Medicinal drink made of hemp leaves, spices and other drugs; ஒரு பானமருந்து. (பைஷஜ. 43.) |
| இராமராச்சியம் | irāma-rācciyam n. <id+rājya. Government of equity and benignity, as Rāma's government; நல்லரசாட்சி. |
| இராமலிங்கம் | irāma-liṅkam n. <id.+. 1.šiva-liṅga in Ramešwaram, which is reputed to have been installed by šrī Rāma; இராமேச்சுரத்துச் சிவபிரான். 2. Name of a marakkāl of six measures; |
| இராமலிங்கம்பிள்ளை | irāma-liṅkam-piḷḷai n. <id.+. A modern šaivaite sage, author of the Tiru-v-aruṭpā and some other minor works (1823 - 1874); திருவருட்பா இயற்றிய ஒரு சிவபக்தர். |
| இராமவாசகம் | irāma-vācakam n. <id.+. Sacred promise, plighted word, as irrevocable as the word of Rāma; தவறாத வாக்கு. |
| இராமன் 1 | irāmaṉ n. <இரா+. Moon; சந்திரன். (சங். அக.) |
| இராமன் 2 | irāmaṉ n. <Rāma. 1. Parasurāma. See பரசுராமன். . 2. šrī Rāma, son of Dašaratha, the hero of the Rāmāyaṇa; 3. Balarāma. See பலராமன். |
| இராமன்சம்பா | irāmaṉ-campā n. <id.+. Variety of paddy; சம்பாவகை. Loc. |
| இராமாயணம் | irāmāyaṇam n. <Rāmāyaṇa. The Rāmāyaṇa, the famous Skt. epic by Vālmīkī rendered into Tamil by Kambar, relating the adventures of Rāma; ஓர் இதிகாசம். |
| இராமாவதாரம் | irāmāvatāram n. <Rāma+ava-tāra. 1. Incarnation of Viṣṇu as Rāma, the son of Dasaratha; தசரதராமனாக அவதரித்த திருமால் பிறப்பு. 2. The Rāmāyaṇa in Tamil by the poet Kambar; |
| இராமாறு | irā-māṟu adv. <இரா+மாறு. By night; இராத்தொறும். (ஈடு, 7, 2, 1.) |
| இராமானுசகவிராயர் | irāmāṉuca-kavirāyar n. <rāmānuja+. Name of a famous Tamil scholar and author who assisted Winslow in the preparation of his Tamil-English Dictionary, 19th c.; ஒரு புலவர். |
| இராமானுசகூடம் | irāmāṉuca-kūṭam n. <id.+. Rest-house for Vaiṣṇ. travellers; வைஷ்ணவப் பிரயாணிகள் தங்குஞ் சாவடி. (I.M.P. Tp. 492, R.) |
| இராமானுசதரிசனம் | irāmāṉuca-taricaṉam n. <id.+. Philosophy of Visiṣṭādvaita as expounded by Rāmānuja; விசிஷ்டாத்வைதம். |
| இராமானுசநூற்றந்தாதி | irāmāṉuca-nūṟṟantāti n. <id.+ நூறு+ antādi. A poem in praise of Rāmānuja by Tiru-v-araṅkattamutanār, one of his contemporaries; ஒரு நூல். |
| இராமானுசம் | irāmāṉucam n. <id. Drinking vessel, usu. of copper, used by Vaiṣṇavas; வைஷ்ணவர் உபயோகிக்கும் ஒருவகைச் செப்புப்பாத்திரம். Vaiṣṇ. |
| இராமானுசர் | irāmāṉucar n. <id. Rāmānuja, a šrī Vaišṇava Acārya (teacher) and ascetic (1017 - 1137 A.D.) who was the leading exponent of the Visišṭādvaita doctrine of pantheistic non-dualism which treats the world and Jīvas as adjuncts to the Lord and thus synthesises all the three in விசிஷ்டாத்துவைத ஸ்தாபனாசாரியர். |
| இராமானுசீயர் | irāmāṉucīyar n. <Rāmānūja. Followers of Rāmānuja; ஸ்ரீவைஷ்ணவர். |
| இராமேச்சுரம் | irāmēccuram n. <Rāma+īšvara. Rameswaram, the celebrated šiva shrine on an island, which is reputed to have been founded by šrī Rāma; ஒரு சிவதலம். (தேவா.) |
| இராமேசம் | irāmēcam n. <id.+iša. See இராமேச்சுரம். . |
| இராமேசுவரம் | irāmēcuvaram n. <id.+īsvara. See இராமேச்சுரம். . |
| இராயசக்காரன் | irāyaca-k-kāraṉ n. <T. vrāyasakādu. Clerk, writer; எழுத்துவேலைக்காரன். Loc. |
| இராயசம் | irāyacam n. <T. vrāyasamu. 1. Business of a clerk or writer; எழுத்துவேலை. 2. Designation of a clerical officer or writer; |
| இராயர் | irāyar n. <rājan. 1. Title assumed by the Vijayanagar kings; விஜயநகரவரசர் பட்டப்பெயர். 2. Caste title of Mahārāṣṭra and Mādhva and other Brāhmans; |
| இராயன் | irāyaṉ n. <rājan. 1. King; அரசன். 2. Caesar; |