Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| குலுக்குக்காரி | kulukku-k-kāri, n. <குலுக்கு-+. See குலுக்கி. Loc. . |
| குலுக்கெனல் | kulukkeṉal, n. Onom. expr. signifying laughter; சிரித்தற்குறிப்பு. குலுக்கென்று நகத்தான். |
| குலுக்கை | kulukkai, n. [M. kulukka.] Circular earthen bin for storing grain; குதிர். Loc. |
| குலுகுலு - த்தல் | kulu-kulu-, 11. v. intr. Onom. 1. To creep or crawl noisily, as vermin in a basket; குறுகுறுவென்று செல்லுதல். பாம்புபெட்டிக்குள்ளே குலுகுலுகின்றது. 2. To make a buzzing sound, as anything in the ear; |
| குலுங்கு - தல் | kuluṅku-, 5. v. intr. [M. kuluṅṅu.] 1. To be shaken, agitated; அசைதல். கொங்கை குலுங்கர்நின் றுந்தீபற (திரவாச. 14, 11). 2. To tremble, shudder, quake with fear; 3. To abound, to be full; |
| குலுங்குடை - த்தல் | kuluṅkuṭai-, v. tr. <குலுங்க+உடை2-. To conspire together against the rise of prices at an auction; ஏலத்தொகையை ஏறவொட்டாமல் தடுத்தல். Loc. |
| குலுத்தம் | kuluttam, n. Horse gram. See கொள்ளு. (திவா.) |
| குலுப்பை | kuluppai, n. See குலுக்கை. Loc. . |
| குலுமம் | kulumam, n. <gulma. Division of an army. See குல்மம். (W.) |
| குலுமமூலம் | kuluma-mūlam, n. <gulmamūla. Jamaica ginger. See இஞ்சி. (மலை.) |
| குலுமை | kulumai, n. See குலுக்கை. Loc. . |
| குலை 1 - தல் | kulai-, 4. v. intr. 1. To become loose; to be dishevelled, unravelled; அவிழ்தல். கொண்டைகுலைந்து போயிற்று. 2. To disperse, as a crowd; to scatter; 3. To be deranged, disordered, upset, thrown into confusion; 4. To lose one's heart, become melted, softened; 5. To tremble, shudder, quiver, shiver; 6. To be annihilated, destroyed, put an end to; 7. To show signs of anger; |
| குலை 2 - த்தல் | kulai-, 11 v. tr. Caus. of குலை1-. 1. To untie, loosen, dishevel; அவிழ்த்தல். 2. To take down, as a scaffolding; to remove, as the decorations of a car after festival; 3. To derange, disturb, disorganize, scatter, throw into disorder; 4. To destroy, ruin; to violate, as chastitiy; 5. To disherten, discourage, disconcert; 6. To shake, agitate; |
| குலை 3 | kulai, n. cf. kula. [T. gola, K. gole, M. kula.] 1. Cluster, bunch, as of fruits, flowers; கொத்து. நீடு குலைக்காந்தள் (பெரும்பாண். 371). 2. Viscera in the abdomen, intestines; |
| குலை 4 - த்தல் | kulai-, 11 v. intr. <குலை3. To shoot forth in a bunch, as a plantain; குலையாக ஈனுதல். முல்லை குலைத்தன காண் (திணைமாலை. 112). |
| குலை 5 | kulai, n. <kūla. 1. Artificial bank, ridge, dam; செய்கரை. நீரைக்கொடுவந்து . . . குலைசெய்து தகையவொண்ணாதபடி (திவ். திருமாலை, 24, வ்யா.). 2. Bridge, causeway; |
| குலை 6 | kulai, n. <குதை. [M. kula.] 1. Notch in a bow to keep the string in check; வில்லின் குதை. (பிங்.) Bowstring; |
| குலை 7 - த்தல் | kulai-, 11 v. intr. <குரை-. 1. To bark, as a dog; நாய் குலைத்தல். 2. To talk incoherently and confusedly; |
| குலைக்கல் | kulai-k-kal, n. <குலை3+. Bezoar; கோரோசனை. (W.) |
| குலைகுலை - தல் | kulai-kulai-, v. intr. To tremble; to be agitated greatly, as at sad news; to be in a state of trepidation; பதறுதல். உள்ளங்குலைகுலைந்து (சீகாளத். பு. கன்னி. 124). |
| குலைச்சல் | kulaiccal, n. <குலை1-. Destruction, ruin; அழிவு. Loc. |
| குலைத்துக்காட்டு - தல் | kulaittu-k-kāṭṭu-, v. intr. <குலை7-+. 1. To give notice, warn, as dogs by barking; குலைத்து அறிவித்தல். 2. To point out demons in times of epidemics, as black dogs whose sight is supposed to be especially keen; |