Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கூண்டு | kūṇṭu, n. <கூடு. See கூடு. . |
| கூண்டுப்புழு | kūṇṭu-p-puḻu, n. <கூண்டு+. Chrysalis; புழுவகை. |
| கூத்தச்சாக்கையன் | kūtta-c-cākkaiyaṉ, n. <கூத்து+. A person of Cākkaiya caste whose profession is dancing and acting; கூத்து நிகழ்த்துஞ் சாக்கையர்குலத்தான். கொட்டிச் சேதம் . . . பறையூர்க் கூத்தச் சாக்கைய னாடலின் (சிலப். 28, 77). |
| கூத்தநூல் | kūtta-nūl, n. <id. +. Treatise on gesticulation in dancing; அபிநயத்தைப் பற்றிய நூல். (சீவக. 124, உரை.) |
| கூத்தப்பள்ளி | kūtta-p-paḷḷi, n. <id. +. Theatre hall attached to a palace; அரண்மனை யைச்சார்ந்த நாடகவரங்கு. (இறை. 21, பக். 112.) |
| கூத்தம்பலம் | kūttampalam, n. <id. + அம்பலம். Theatre hall in temple; அபிநயித்தாடுதற்குரிய கோயிலரங்கு. (T. A. S. ii, 143.) |
| கூத்தர் | kūttā, n. <id. Actors, dancers; கூத்துநடிப்போர். கூத்தரும் பாநரும் (தொல். பொ. 91.) |
| கூத்தராற்றுப்படை | kūttar-āṟṟuppaṭai, n. <கூத்தர்+. (Puṟap.) 1. Theme of a dancer, himself a recipient of unstinted favours at the hands of a king or chieftain, directing and exhorting his brother in the profession to avail himself of the royal bounty; பரிசில்பெறச் சமைந்த கூத்தனைப் பரிசில்பெற்றவன் ஒரு தலைவனிடம் ஆற்றுப்படுக்கும் புறத்துறை (பு. வெ. 9, 29.) 2. The tenth poem of the Pattu-p-pāṭṭu; |
| கூத்தரிசி | kūttācii, n. <குத்து-+. Rice cleaned from the husk by poinding, usually for sale; குற்றிரிசி. (W.) |
| கூத்தரிசிக்காரி | kūttāci-k-kāri, n. <கூத்தரிசி+. Woman who pounds and sells rice; அரிசிகுற்றி விற்பவள். (W.) |
| கூத்தன் | kūttaṉ, n. <கூத்து. 1. [M. kūttan.] Dancer, actor; நடன். குழியும்பரேத்துமெங் கூத்தன் (திருக்கோ. 135). 2. Lit., the stage-manager who enacts the great drama of life. Soul, spirit; 3. šiva; 4. Oṭṭakkūttar, the famous poet. See 5. Sulphate of copper; |
| கூத்தன்குதம்பை | kūttaṉ-kutampai, n. Pointed-leaved hogweed. See மூக்கொற்றி. (பாலவா. 508.) |
| கூத்தாட்டு | kūttāṭṭu, n. <கூத்து+ஆடு-. [M. kūttāṭṭu.] Dancing acting on the stage; நடிப்பு. கூத்தாட் டவைகுழாத் தற்றே (குறள், 332). |
| கூத்தாடி | kūttāṭi, n. <id. + [M. kūttāṭi.] 1. Dancer, player, actor; நடன். கூத்தாடிப் பையலுக்கோ (தனிப்பா. ii, 7, 14). 2. Pole-dancer, acrobat; 3. Reckless, self willed, unprincipled personp; |
| கூத்தாடிச்சி | kūttāṭicci, n. <id. + [M. kūttāṭicci.] 1. Dancing-girl; கூத்துநடிப்பவள். 2 Boistreous, unruly woman; |
| கூத்தாடு - தல் | kūttāṭu-, v. intr. <id. + [M. kūttāṭu.] 1. To dance, act on the stage; நடித்தல். (சிலப். 12, பக் 319, அரும்.) 2. To be elated with success, etc.; 3. To prosper, thrive; 4. To importune persistently request; |
| கூத்தாண்டவர் | kūttāṇṭavā, n. <id. +. A village deity; ஒரு கிராமதேவதை. Loc. |
| கூத்தி | kūtti, n. <id. [M. kūtti.] 1. Female actor, dancer, dancing girl; நாடகக்கணிகை (திவா.) 2. Courtesan, prostitute; 3. Concubine, kept mistress; |
| கூத்திக்கள்ளன் | kūtti-k-kaḷḷaṉ, n. <கூத்தி+. Whoremonger; கூத்திகலோடு மிகவும் உறவாடுபவன். Loc. |
| கூத்தியார் | kūttiyār, n. <id. Concubine, kept mistress; வைப்பாட்டி. Colloq. |
| கூத்து | kūttu, n. cf. kūrdda [ K. kūtu, M. kūttu.] 1. Dance, dancing; நடனம். ஆடுதுங்கூத்தே (திவ். திருவாய்.10, 1, 5). 2. Divine dances, eleven in number, viz., 3. Dramatic performance, action; 4. Strange event or incident; 5. Droll or ludicrous action, as a pantomime; 6. Confusion; 7. A treatise of the last sangam, on the art of dancing; |