Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| தளப்பற்று | taḷa-p-paṟṟu, n. < id. +. 1. Jaggery palm. See திப்பலிப்பனை. (மலை.) 2. Leaf of the talipot, used as an umbrella or a badge of honour; |
| தளப்பற்றுக்காரன் | taḷa-p-paṟṟu-k-kāraṉ, n. < தளப்பற்று+. Writer on palm leaf; ஓலை பிடித்தெழுதுவோன். (யாழ். அக.) |
| தளப்பற்றுமீன் | taḷa-p-paṟṟu-mīṉ, n. < id. +. A kind of sea-fish; கடல்மீன் வகை. (யாழ். அக.) |
| தளப்பு | taḷappu, n. < தளம்பு-. Injury, evil influence; கேடு. தளப்பிலா முகூர்த்தம் வல்லோன் (பாரத. முகூர்த். 2). |
| தளபதி | taḷa-pati, n. < தளம்3+. See தளகர்த்தன். (யாழ். அக.) . |
| தளபாடம் 1 | taḷapāṭam, n. See தளவாடம். . |
| தளபாடம் 2 | taḷa-pāṭam, n. perh. kara-tala-pāṭha. That which is at one's fingers' ends, as a lesson; பாடம் முகஸ்தமாயிருப்பது.Loc. |
| தளம் 1 | taḷam, n. 1. [T. daḷamu.] Thickness, as of a board; heaviness; கனம். தளமாய்ச் சமநிலத்துத் தண்காற்று நான்கும் (சீவக. 719, உரை). 2. White sandal paste; 3. Red sandal paste; |
| தளம் 2 | taḷam, n. < tala. 1. Floor or pavement, as of brick, stone or cement; தளவரிசை. 2. Terrace roof; upper open room or balcony; 3. Loft, storey, deck of a ship; 4. Mound; |
| தளம் 3 | taḷam, n. < dala. 1. Leaf; இலை. (சூடா.) 2. Petal; 3. Jasmine; 4. [K. daḷam, M. taḷam.] Army; 5. Multitude of men or beasts; 6. Unpolished ruby; |
| தளம் 4 | taḷam, n. perh. sthāla. Jar, waterpot; சாடி. (பிங்.) |
| தளம்பாறை | taḷam-pāṟai, n. Sea-fish, bluish, attaining 1 in. in length, Caranx malabaricus; ஓரங்குலநீளமும் நீலநிறமுமுள்ள கடல்மீன் வகை. |
| தளம்பு 1 | taḷampu-, 5 v. intr. 1. To wabble, flap, fluctuate, as water in a moving vessel; ததும்புதல். 2. To be unsteady, as a floating pot; to sway, as a spinning top; to totter, stagger with the weight of a load; to shake, as the top of a car when drawn; to move, as drops of water on a leaf; to be shaky, as a load; 3. To fluctuate, waver, hesitate, vacillate; 4. To get accustomed; 5. To be in straits for a livelihood; |
| தளம்பு 2 | taḷampu, n. < தளம்பு-. 1. Flood-gate, sluice; மதகு (W.) 2. An instrument for working in mud; |
| தளமெடு - த்தல் | taḷam-eṭu-, v. intr. < தளம்3+. 1. To invade; படையெடுத்தல். (யாழ். அக.) 2. To begin to quarrel; |
| தளர் - தல் | taḷar-, 4 v. intr. 1. [K. taḷar, M. taḷaruka.] To droop, faint, grow weary, enfeebled, infirm or decrepit; சோர்தல். தளர்ந்தே னெம்பிரா னென்னைத் தாங்கிக்கொள்ளே (திருவாச. 6, 1). 2. To grow slack, become relaxed, as a tie or grasp; 3. To become flabby from age; 4. To suffer in mind, to be troubled at heart; to lose one's presence of mind; 5. To lose one's vitality; 6. To die; 7. To be flexible, tender; 8. To be remiss; to be indifferent in duty; to grow careless; to degenerate; 9. To go astray; |
| தளர் | taḷar, n. < தளர்-. Slackening; தளர்ச்சி. (W.) |
| தளர்ச்சி | taḷarcci, n. < id. [M. taḷarcca.] 1. Slackness, looseness, flexibility; நெகிழ்ச்சி. (தைலவ. தைல.128.) 2. Weakness, infirmity, decrepitude, faintness, langour, depression of spirits; 3. Laziness, remissness; 4. Poverty; |
| தளர்த்தி | taḷartti, n. < id. See தளர்ச்சி. . |
| தளர்த்து - தல் | taḷarttu-. 5 v. tr. Caus. of தளர்-. To loosen; நெகிழ்த்துதல். |
| தளர்ந்துகொடு - த்தல் | taḷarntu-koṭu-, v. intr. < தளர்-+. To yield; இணங்குதல். (J.) |