Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| அனுஷ்டி - த்தல் | aṉuṣṭi- 11 v.tr. <anu-ṣṭhā. To perform, practise religious austerities; ஆசரித்தல். |
| அனுஷம் | aṉuṣam n. prob. anu-rādhā. The 17th nakṣatra, part of Scorpio; ஒரு நஷத்திரம். |
| அனேகம் | aṉēkam n. <an-ēka. Many, not one; பல. யானைமீதுவரும் யானையுமனேக மெனவே (கலிங்.அவதா.57). |
| அனேகமாய் | aṉēkam-āy adv. <id.+. 1. Mostly, almost, very nearly; பெரும்பாலும். 2. Most probably; |
| அனேகாந்தவாதி | aṉēkānta-vāti n. <an-ēkānta+. (Jaina.) A Jain, as one who looks at things from various points of view; ஆருகதன். (சி.போ.பா.அவை.12.) |
| அனேகாந்திகம் | aṉēkāntikam n. <an-aikāntika. 1. Many ways; பலவிதம். 2. A fallacy in reasoning. See அனைகாந்திகம். |
| அனேகான்மவாதம் | aṉēkāṉma-vātam n. <an-ēka+ātma+vāda. Doctrine which maintains the existence of individual souls; ஆன்மாக்கள் பலவுண்டென்னும் கொள்கை. |
| அனேகேசுவரவாதி | aṉēkēcuvara-vāti n. <id.+īšvara+. One who maintains the existence of many gods, polytheist; கடவுளர் பலர் என்னும் கொளையோன். (சி.போ.சிற்.1, 3.) |
| அனை 1 | aṉai demonst. pron. <அ. That; அந்த. அனைநால்வகையும். (தொல்.பொ.245). |
| அனை 2 | aṉai n. Kind of fresh-water fish; மீன்வகை. (பாரத.சூது.14.) |
| அனைகாந்திகம் | aṉaikāntikam n. <anaikāntika. (Log.) Fallacy of hētu not being invariable associated with sādhya; ஏதுப்போலிகளு ளொன்று. (மணி.29, 192.) |
| அனைத்து | aṉaittu <அத்தனை. [K. anitu.] adv.; n. So much, thus far; That which is of such a nature; அவ்வளவு. அனைத்தறன் (குறள், 34).; அத்தன்மைத்து. அனைத்தாகப் புக்கீமோ (கலித். 78). |
| அனைத்தும் | aṉaittum n. <id. All, the whole; எல்லாம். இகழ்வி லிவ்வனைத்துமென்கோ (திவ் திருவாய்.3, 4, 1). |
| அனைய | aṉaiya adj. <அ. 1. Such; அத்தன்மையான. அனையசெய்கையால் (கம்பரா.பள்ளி.140). 2. The same; |
| அனையன் | aṉaiyaṉ pron. <id. Such a one; அன்னவன். (கம்பரா.வனம்பு.38.) |
| அனைவரும் | aṉaivarum pron. <id. [K. anibar.] All, applied to persons; எல்லாரும். (கந்தபு.தெய்வ.261.) |
| அஜ்மாஷ் | ajmāṣ n. <U. azmāish. 1. Scrutiny, examination; பரிசோதனை. 2. Estimate of the crop, while standing, made by the subordinate revenue officer; |
| அஜகஜாந்தரம் | aja-kajāntaram n. <aja+gaja+antara. Wide disparity, as between a goat and an elephant; பெருவித்தியாசம். (ஒழிவி.பொது.5, உரை.) Also அசகசாந்தரம். |
| அஜபை | ajapai n. <a-japā. The Hamsa mantra, as it is uttered without effort by a yōgin during inhalation and exhalation; மந்திர வகை. |
| அஜாக்கிரதை | a-jākkiratai n. <a-jāgrattā. Inattentiveness, non-vigilance; விழிப்பின்மை. |
| அஜாகளஸ்தனம் | ajākaḷastaṉam n. <ajā+gala+. 1. The fleshy protuberance or nipple hanging down form the neck of goats; ஆட்டுக்கழித்தில் தொங்கும் அதர். 2. Any person or thing, worthless or useless; |
| அஜாடி | ajāṭi n. <U. ujār. One who is useless, a good-for-nothing fellow; பயனறற்றவன். Vul. |
| அஜாதசத்துரு | ajāta-catturu n. <a-jāta+. 1. Yudhiṣṭira, considered as one without enemies; தருமபுத்திரன். 2. One who is too good to make enemies; |
| அஜீவாஸ்திகாயம் | ajīvāstikāyam n. <a-jīva+asti-kāya. (Jaina.) Ajīva or things inanimate as opp. to jīva, which is divided into two classes, arūpi, 'without form', which is subdivided into tarmāstikāyam, atarmāstikāyam, ākācāstikāyam and kālam, and rūpi, 'with form', which is known as puṟkalāstikāyam (some identify பஞ்சாஸ்திகாயத்தொன்று. |
| அஜேகபாதம் | ajēkapātam n. (Astrol.) The second of the 15 divisions of night; இரவு பதினைந்து முகூர்த்தத்துள் இரண்டாவது. (விதரன.குணா.73, உரை.) |
| அஷ்டகம் | aṣṭakam n. <aṣṭaka. Collection or series consisting of eight parts; எட்டன் கூட்டம். |
| அஷ்டகருமம் | aṣṭa-karumam n. <aṣṭan+ The eight magic arts, viz., வசியம், மோகனம், தம்பனம், உச்சாடனம், ஆகர்ஷணம், வித்துவேஷணம், பேதனம், மாரணம். |