Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| தொகைநிலைச்செய்யுள் | tokai-nilai-c-ceyyuḷ n. <தொகைநிலை +. Anthology of poems collected on certain definite principles, opp. to toṭar-nilai-c-ceyyuḷ, q.v.; ஒருவராலேனும் பலராலேனும் பாடப்பட்டனவாய்ப் பொருள் இடம் காலம் தொழில் என்பனபற்றியும் பாட்டு அளவு என்பனபற்றியும் ஒருங்குதிரட்டப்பட்ட செய்யுள்நூல். (தண்டி. 4.) |
| தொகைநிலைத்தொடர் | tokai-nilai-t-toṭar n. <id.+. See தொகை, 13. (நன். 361, உரை.) . |
| தொகைநிலையுருவகம் | tokai-nilai-y-uruvakam n. < id.+. See தொகையுருவகம். (யாழ். அக.) . |
| தொகைநூல் | tokai-nūl n. <தொகை+. See தொகைநிலைச்செய்யுள். . |
| தொகைப்படுத்து - தல் | tokai-p-paṭuttu- v. <id.+. tr. 1. To sum up; மொத்தமிடுதல். Colloq. < 2. To reduce under various heads; To make a large sum, amass wealth |
| தொகைப்பிசகு | tokai-p-picaku n. <id.+. (w.) 1. Error in reckoning an account; கணக்குத்தவறு. 2. Mistake, blunder; |
| தொகைப்பொருள் | tokai-p-poruḷ n. <id.+. 1. Gist, summary; பிண்டப்பொருள். இச்சூத்திரத்து அதிகரணங்களாற் போந்த தொகைப் பொருளாவது (சி. போ. பா. 1, 3, பக். 53, சுவாமிநா.) 2. (Gram.) Meaning of a compound word |
| தொகைபூட்டு - தல் | tokai-pūṭṭu- v. intr. <id.+. (w.) 1. To balance accounts; to strike a balance; கணக்குச் சரிக்கட்டுதல் 2. To make out the grand total of an account; |
| தொகைமோசம் | tokai-mōcam n. <id.+. 1. Error in reckoning See தொகைப்பிசகு. (w.) 2. Loss of money; |
| தொகையகராதி | tokai-y-akarāti, n. <id.+. A section of caturakarāti being a catalogue of the categories of different branches of knowledge ; சதுரகராதியுள் க்தொகையுடைப்பொருளைக் காட்டும் பகுதி . |
| தொகையடியார் | tokai-y-aṭiyār, n.<id.+. The nine groups of saiva saints, viz., tillaivāzantaṇar, poyyaṭimaivillātapulavar, pattarāyppaṇivār, parama aiyēpāṭuvār, cittattaicciva pāīēvaittār, tiruvārūrppiṟantār, தில்லைவாழந்தணர், பொய்யடிமையில்லாத புலவர் பத்தராய்ப்பணிவார், பரமனையேபாடுவார், சித்தத்தைச்சிவன்பாலேவைத்தார், திருவாருர்ப்பிறந்தார், முப்பொழுதுந்திருமேனிதீண்டுவார், |
| தொகையல் | tokaiyal, n.<துவை3-. Chutney, a kind of strong relish; see துவையல் . colloq. |
| தொகையாக்கு - தல் | tokai-y-ākku, v. tr. <தொகை+. See தொகைப்படுத்து. (யாழ்.அக.) . |
| தொகையிறக்கு - தல் | tokai-y-iṟakku-, v. tr. id+. 1. See தொகைப்படுத்து (யாழ்.அக) . 2. To lessen one's liability gradually, as by paying in instalments ; |
| தொகையுருவகம் | tokai-y-uruvakam, n.<தொகை+. Abbreviated metaphor, in which the word of correlation is understood ; ஆகிய என்ற உருபு தொகுக்வரும் உருவகம். (தண்டி.35.) |
| தொகையுவமம் | tokai-y-uvamam, n.<id.+. =(Ret.) A simile where the point of comparison is not brought out, but is implied, opp. to viri-y-uvamam ; பொதுத்தன்மை வெளிப்பட்டுவாராமல் ஆராய்ந்துணரும்படி மறைந்துநிற்கும் உவமை (தண்டி.30). |
| தொகையேற்று - தல் | tokai-y-ēṟṟu-, v. intr. <id.+. 1. To increase the debt by frequently lending small sums; சிறுகச்சிறுகக் கொடுத்துக் கடனேற்றுதல். (W.) 2. To add up figures; 3. To post up accounts; |
| தொகைவிரி | tokai-viri, n.<id.+. The method adopted in writing a treatise by summarising the facts elaborately treated by others and elaborating the facts briefly treated by them, one of four nūl-yāppu , q.v. ; நூல்யாப்பு நான்கனுள் விரித்துக்கூறியதனைத் தொகுத்தும் தொகுத்துக்கூறிய தனை விரித்தும் கூரும் முறை. (நன்.50) . |
| தொங்கட்டான் | toṅkaṭṭāṉ, n.<தொங்கு-. 1. Any ornament that hangs; a pendant; தொங்கலாயுள்ள அணிவகை. 2. A mode of tying cloth loosely; |
| தொங்கணி | toṅkaṇi, n.<id.+. Pendent ornament ; தொங்கலணி. (W.) |