Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| ஆசீவகன் | ācīvakaṉ n. <ā-jīvaka. 1. Member of a jaina sect founded by Gōšāla; சமணரில் ஒரு பிரிவினன். (மணி. 27. 108.) 2. Jaina ascetic; |
| ஆசு 1 | ācu n. 1. Fault; குற்றம். அரியகற்றாசற்றார் கண்ணும் (குறள், 503). 2. Aṇava-malam, q.v.; 3. Trifle, anything small or mean; 4. Minuteness, fineness, acuteness; 5. Doubt; 6. Trouble, distress; 7. Support, prop; 8. Hilt; 9. Armour, coat of mail; 10. Steel gloves; 11. Soldering powder; 12. Metrical syllable affixed to the third foot of the second line of nēricai-veṇpā; 13. Consonants ய், ர், ல், ழ், intervening between the first and second syllables of a rhyming foot in one or two lines of a stanza; 14. Small tube through which yarn is conducted from the spindle of a spinning wheel to a machine; 15. Mark, butt; |
| ஆசு 2 | ācu n. <āšu. 1. Quickness, swiftness; விரைவு. அக்கண மாசுவினாசுகன் மைந்தன் (பாரத. புட்ப. 67). 2. Extempore verse; |
| ஆசுகம் | ācukam n. <āšu-ga. 1. Wind, being that which moves swiftly; காற்று. (சூடா.) 2. Arrow; |
| ஆசுகவி | ācu-kavi n. <āšu+. 1. Verse composed extempore and satisfying certain given conditions, one of nāṟ-kavi, q.v.; கொடுத்தபொருளை அடுத்தபொழுதிற் பாடும் பாட்டு. (வெண்பாப். செய். 2, உரை.) 2. One who composes extempore verses satisfying certain given conditions; |
| ஆசுகன் | ācu-kaṉ n. <āšu-ga. Vayu, as one who moves swiftly; வாயு. (பாரத. புட்ப. 67.) |
| ஆசுகி | ācuki n.cf. āšu-ga. Brid, because of its moving swiftly; பறவை. (சூடா.) |
| ஆசுசுக்கணி | ācu-cukkaṇi n. <ā-šušukṣaṇi. Fire, because it shines; அக்கினி. (பாரத. காண். 55.) |
| ஆசுணம் | ācuṇam n. 1. Pipal. See அரசு. (மூ. அ.) 2. Ašōka tree. See அசோகம். |
| ஆசுமணை | ācu-maṇai n. <ஆசு+. Board used in making thread into skeins; நெய்தற் கருவிகளு ளொன்று. |
| ஆசுரம் 1 | ācuram n. <āsura. 1. That which belongs or relates to Asuras; அசுரம்சம்பத்தமானது. ஆசுரப் பெரும் படைக்கலம் (கம்பரா. இராவணன்வதை. 97). 2. A form of marriage in which the bridegroom obtains the bride by bedecking her with jewels and by paying what is known as bride's price to her father and paternal kinsmen; 3. See அசுரம். |
| ஆசுரம் 2 | ācuram n. Ginger. See இஞ்சி. (மூ. அ.) |
| ஆசுரவைத்தியம் | ācura-vaittiyam n. <āsura+. Surgery; இரணவைத்தியம். |
| ஆசுராப்பண்டிகை | ācurā-p-paṇṭikai n. <U. 'āshūr+. Muharram, a Muhammadan festival; மொகரம்பண்டிகை. |
| ஆசுரி | ācuri n. <āsurī. An asura female; அசுரஸ்திரீ. ஆசுரியின் சின்னங்களாவ (விநாயகபு. 83, 76). |
| ஆசுவயுசி | ācuvayuci n. <āšvayuja. Sacrifice in the household fire on the full moon of āšvina; ஓர்யாகம். (திவா.) |
| ஆசுவலாயனம் | ācuvalāyaṉam n. <āšvalāyana. A collection of ritualistic aphorisms, by Ašvalāyana dealing with domestic and Vedic rites; ஒரு சூத்திர நூல். |
| ஆசுவலாயனர் | ācuvalāyaṉar n. <id. The author of a grhya sūtra or ritual work and founder of a Rg-vēda school; ஒரு முனிவர். |
| ஆசுவாசம் | ācuvācam n. <ā-švāsa. Taking breath, resting; இளைப்பாறுகை |
| ஆசுவிகன் | ācu-vikaṉ n. <ā-jīvaka. Jain. See ஆசீவகன். (S.I.I.i, 108.) |
| ஆசுவினம் | ācuviṉam n. <āšvina. Seventh lunar month roughly corresponding to Aippaci; சாந்திரமாசத்துள் ஏழாவது. |
| ஆசுவீசம் | ācuvīcam n. <āšvayuja. See ஆசுவினம். . |
| ஆசூசம் | ācūcam n. <āšauca. Defilement caused by the birth of a child or by the death of a relative; தீட்டு. ஆசூசமில்லை யருநியமத்தருக்கு (திருமந். 2552). |