Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| நாற்றுப்பாக்கு | nāṟṟu-p-pākku, n. <id.+. Superior areca-nuts, used as seeds; விதைக்குரிய பாக்கு. (J.) |
| நாற்றுப்பாத்தி | nāṟṟu-p-pātti, n. <id.+. Seed-bed, nursery; நாற்று உண்டாக்கும் செய். |
| நாற்றுப்பாவு - தல் | nāṟṟu-p-pāvu-, v. intr. <id.+. 1. To sow seeds; வித்தூன்றுதல். 2. To transplant seedlings; |
| நாற்றுப்பிடி | nāṟṟu-p-piṭi, n. <id.+. See நாற்றுமுடி. . |
| நாற்றுமரம் | nāṟṟu-maram, n. <id.+. Tree grown from a seedling; நாற்றுவிட்டுப் பிறகு எடுத்து நட்டுவளர்க்கும் மரம். (J.) |
| நாற்றுமுடி | nāṟṟu-muṭi, n. <id.+. A small bundle of seedling for transplantation; ஒருசேரக்கட்டிய நாற்றின்முடிப்பு. (ஏரெழு. 31.) |
| நாற்றுவிடு - தல் | nāṟṟu-viṭu-, v. tr. <id.+. To grow seedlings; நாற்று உண்டாக்க விதை விதைத்தல். |
| நாறல் | nāṟal, n. <நாறு-. 1. Stinking, being offensive in smell; நாறுகை. 2. Stench, bad smell; 3. Stinking object; |
| நாறல்வாயன் | nāṟal-vāyaṉ, n. <நாறல்+. 1. Person whose mouth smells foul; ¢வாய்நாற்ற முடையவன். 2. Miser; 3. Dirty, loathsome person; |
| நாறற்பாக்கு | nāṟaṟ-pākku, n. <id.+. Areca-nut soaked in water till its husk begins to putrefy; சுவையுண்டாகத் தோலை அழுகும்படி செய்த பாக்குவகை. (யாழ். அக.) |
| நாறனா | nāṟaṉā, n. Sola pith. See நெட்டி. (மூ. அ.) |
| நாறி 1 | nāṟī n. <nārī cf. kumārī. Aloe. See கற்றாழை. (மலை.) |
| நாறி 2 | nāri, n. cf. நாரி. See நன்னாரி. (சங். அக.) . |
| நாறு - தல் | nāṟu-, v. [K. M. nāṟu.] intr. 1. To emit a sweet smell, to give forth perfume; மணத்தல். நாறு பூம்பொழி னாரையூர் (தேவா. 215, 1). 2. To stink; 3. To appear, arise; 4. To come into being; to be born; 5. To sprout, shoot forth; To smell; |
| நாறு | nāṟu, n. <நாறு-. [T. M. nāṟu, K. nāṟē.] 1. See நாற்று. நாறிது பதமெனப் பறித்து (சீவக. 45). . 2. Shoot, sprout; |
| நாறுகட்டி | nāṟu-kaṭṭi, n. <id.+. Asafoetida; பெருங்காயம். (யாழ். அக.) |
| நாறுகரந்தை | nāṟu-karantai, n. <id.+. Indian globe thistle. See கொட்டைக்கரந்தை (குறிஞ்சிப்.76, உரை.) |
| நாறுநறுவிலி | nāṟu-naṟuvili, n. <id.+. Clove-leaved black plum, 1. tr., Eugenia jambolana caryophyllifolia; கொட்டைநாகவகை. |
| நான் | nāṉ, pron. [T. nā, K. nān, M. āṉ.] I; தன்மையொருமைப் பெயர். |
| நான்காம்வேதம் | nāṉkām-vētam, n. <நான்கு+. The Atharva Vēda, as the fourth; [வேதத்துள் நான்காவது] அதர்வேதம். |
| நான்கு | nāṉku, n. <நால். [M. nāṅku.] The number four; முன்றுக்குமேல் ஒன்றுகொண்ட எண். அறம்புகழ்¢ கேண்மை பெருமையிந் நான்கும் (நாலடி, 82). |
| நான்கெல்கைமால் | nāṉkelkai-māl, n. <நான்கு+எல்லை+U.māl. 1. Limits or boundaries of a piece of land; நிலவெல்லை. 2. Jurisdiction, as pertaining to boundaries; |
| நான்மணிக்கடிகை | nāṉ-maṇi-k-kaṭikai, n. <நால்+. An ancient didactic work Viḷampinākaṉār, in 100 stanzas, one of patiṉeṇ-kīḻkkaṇakku, q. v.; பதினெண்கிழ்க்கணக்கினுள் அறம், பொருள், இன்பம், வீடு என்னும் உறுதிப்பொருள்பற்றி நு£றுசெய்யுட்களில் விளம்பிநாகனாரால் இயற்றப்பட்ட நீதிநூல். |
| நான்மணிமாலை | nāṉ-maṇi-mālai, n. <id.+. A poem of 40 stanzas in antāti-t-totai; அந்தாதிக்தொடையாகப் பாடப்பட்டதும் வெண்பா, கலித்துறை, அகவல் விருத்தம் என்பன மாறி மாறி. இயைந்து வரும் நாற்பது செய்யுள்கொண்டதுமான பிரபந்தவகை. (பன்னிருபா. 255.) |
| நான்மருப்பியானை | nāṉ-maruppi-yāṉai, n. <id.+. மருப்பு+. The four-tusked elephant of Indra; [நாற்கொம்புடைய யானை] ஜராவதம். |
| நான்மருப்பியானையூர்தி | nāṉ-maruppi-yāṉai-y-ūrti, n. <நான்மருப்பியானை+. Indra, as riding airāvatam; [ஜராவதத்தை வாகனமாக உடையவன்] இந்திரன். (சூடா.) |
| நான்மலத்தார் | nāṉ-malattār, n. <நால்+. (šaiva.) Piraḷayākalar having four malas, viz., āṇavam, kaṉmam, cuttamāyai, tirōtāyi; ஆணவம் கன்மம். சுத்தமாயை, திரோதாயி என்னும் நான்கு மலமுடைய பிரளயாகலர். (தத்துவப். 21, உரை.) |