Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இழைகூடு | iḻai-kūṭu n. <இழை2-+ Joiner's plane; இழைப்புளி. (W.) |
| இழைகொள்(ளு) - தல் | iḻai-koḷ- v. tr. <இழை+. To sew; தைத்தல். (பதிற்றுப். 42, உரை.) |
| இழைப்படம் | iḻaippaṭam n. <இழை2-+ adamu, T. vbl. n. ending. Encasing gems in gold, by a kind of fine work, dist. fr. இரத்தினக்கற்பதித்துச் செதுக்கிச்செய்யும் வேலை. |
| இழைப்புளி | iḻaippuḷi n. <id.+ உளி. Tool for smoothening wooden surfaces, joiner's plane, trying plane; இழைக்குந் தச்சுக்கருவி. |
| இழைப்புளியலகு | iḻaippuḷi-y-alaku n. <id.+. Steel chisel in a plane; இழைப்புளியிரும்பு. (C.E.M.) |
| இழைபிடி - த்தல் | iḻai-piṭi- v. tr. <இழை+. To sew up, as a wound; காயந்தைத்தல். (W.) |
| இழைபு | iḻaipu n. <இழை1-. (Pros.) Poetic composition in an easy flowing style of writing consisting of choice diction in which long vowels, soft consonants and the liquids l and ḷ are prominent and hard consonants are avoided; நூல்வனப்பு ளொன்று. (தொல். பொ. 554.) |
| இழைபோடு - தல் | iḻai-pōṭu- v. tr. <இழை+. See இழையாடு-. . |
| இழையாடு - தல் | iḻai-y-āṭu- v. tr. <id.+. To darn, draw together in sewing; இழையிட்டுத் தைத்தல். |
| இழையிடு - தல் | iḻai-y-iṭu- v. tr. <id.+. See இழையாடு-. (ஈடு, 10, 2, 5, ஜீ.) . |
| இழையூசி | iḻai-y-ūci n. <id.+. Darning-needle; இழைவாங்கி. |
| இழையோட்டு - தல் | iḻai-y-ōṭṭu- v. tr. See இழையாடு-. Colloq. . |
| இழையோடு - தல் | iḻai-y-ōṭu- v. intr. <id.+. 1. To wind thread on a spindle; நூற்சரடு சொல்லுதல். 2. To breathe very gently, as when nearing death; |
| இழைவாங்கி | iḻai-vāṅki n. <id.+. Darning-needle; இழையூசி. |
| இளஃகு - தல் | iḷaḵku- 5 v. intr. <இளகு-. To be so refreshed as to put on a fresh glow; தளிர்த்தல். இன்னுயிர் . . . இளஃகுமே (சீவக. 149). |
| இளக்கம் | iḷakkam n. <இளகு- [M. iḷakkam.] 1. Laxity, relaxation; tenderness; நெகிழ்ச்சி. 2. Weariness, faintness; 3. Lessened amount, lower price; 4. Softness, as of pure gold; 5. Leniency; |
| இளக்கரி - த்தல் | iḷakkari- v. intr. <இளக்காரம். 1. To relax, slacken; வேகந்தனிதல். 2. To be negligent in action; 3. To become weary, dispirited, disheartened; 4. To yield before an opponent or a rival; to lose in a race or trial of strength; |
| இளக்காரம் | iḷakkāram n. prob. இளகு-+ஆர்- 1. Indulgence; தாக்ஷிண்யம். 2. Laxity, relaxation; 3. Inferiority, low state; 4. Defect; |
| இளக்கு - தல் | iḷakku- 5 v. tr. cause. of இளகு-. [M. iḷakku.] 1. To slacken; to relax, as a spring; to loosen, as a rope; to moisten, as the throat with liquid; to relieve, as the bowels by cathartics; to cause to relent; நெகிழச்செய்தல். 2. To shake; to make less firm, as a peg driven into the ground; |
| இளகிக்காண்(ணு) - தல் | iḷaki-k-kāṇ- v. intr. <இளகு-+. To become soft, loose, pliant; to become yielding; to grow less strict or rigid, as the mind; நெகிழ்ந்து தோன்றுதல். (W.) |
| இளகு - தல் | iḷaku- 5 v. intr. [M. iḷahu.] 1. To liquefy; to grow soft; to become tender, mild, yielding, placable; நெகிழ்தல். இளகிய மனம். 2. To get reduced in hardness owing to moisture to become pliable, as heated iron; 3. To become relaxed, as a bowstring; to get loose, as screws; 4. To grow weary, to become tired; 5. To shake, agitate; 6. To fade away, an euphemism meaning to die; to perish; 7. To sprout afresh, send forth tender shoots; 8. To diminish, abate; to lessen in intensity or severity, as wind, rain, sunshine, fever; |
| இளங்கதிர் | iḷaṅ-katir n. <இள-மை+. [M. iḷaṅgatir.] 1. Young ears of corn; பயிரின் முற்றாக்கதிர். (பிங்.) 2. Early rays of the sun; 3. Early morning sun; |