Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| வெண்சலசமுற்றாள் | veṇ-calacam-uṟṟāl n. <id.+சலசம்+உறு-. Sarasvatī, as seated upon a white lotus; சரச்சுவதி. (பிங்.) |
| வெண்சாந்து | veṇ-cāntu n. <id.+. Lime mortar, as white; சுண்ணாம்புச் சாந்து. |
| வெண்சாமரம் | veṇ-cāmaram n. <id.+சாமரம்2. See வெண்சாமரை. . |
| வெண்சாமரை | veṇ-cāmarai n. <id.+. White hair of the yak, used as a fly-whisk and reckoned as one of the insignia of royalty; இராசசின்னமாகக் கொள்ளப்படும் கவரிமானின் மயிர்க்கற்றை. (பதார்த்த. 1475.) |
| வெண்சாய்மரை | veṇcāymarai n. Corr. of வெண்சாமரை. (W.) . |
| வெண்சாரை 1 | veṇ-cārai n. வெண்-மை+சாரை1. White rat-snake; சாரைப்பாம்பு வகை. (W.) |
| வெண்சாரை 2 | veṇ-cārai n. <id.+சாரை2. Semen; சுக்கிலம். (W.) |
| வெண்சிவதை | veṇ-civatai n. <id.+. White bindweed, Ipomea; பூடுவகை. (பதார்த்த. 1061.) |
| வெண்சிறுகடுகு | veṇ-ciṟu-kaṭuku n. <id.+சிறு+. White mustard. See வெண்கடுகு. நெய்யோடே வெண்சிறுகடுகையும் அப்பி (திருமுரு. 228, உரை.) (சூடா.) |
| வெண்சீர் | veṇ-cīr n. <id.+சீர்2. (Pros.) A metrical foot. See வெண்பாவுரிச்சீர். (இலக். வி. 718.) |
| வெண்சீர்வெண்டளை | veṇcīr-veṇṭaḷai n. <வெண்சீர்+. (Pros.) A kind of taḷai in which a veṇpā-v-uri-c-cīr foot succeeds another foot beginning with nēr; வெண்பாவுரிச்சீர் முன் நேர்வந்து ஒன்றுந் தளைவகை. (காரிகை, உறுப்.10.) |
| வெண்சுக்கான்கல் | veṇ-cukkāṉ-kal n. <வெண்-மை + சுக்கான்2+. A kind of kunkar, a lime-stone; சுக்கான்கல்வகை. (W.) |
| வெண்சுடர் | veṇ-cuṭar n. <id.+. See வெண்கதிரோன். (W.) . |
| வெண்சுதைக்குன்று | veṇ-cutai-k-kuṉṟu n. <id.+சுதை1+. A kind of artificial mound; செய்குன்றுகை. தலைத்தோன் றருவிய வெண்சுதைக்குன்றொடு வேண்டுவ பிறவும் (பெருங். உஞ்சைக். 33, 5). |
| வெண்செந்துறை | veṇ-centuṟai n. <id.+. (Pros.) Couplet of lines of equal feet; இரண்டடிகள் தம்முள் அளவொத்து வருஞ் செய்யுள்வகை. (வீரசோ. யாப். 14.) |
| வெண்சோளம் | veṇ-cōḷam n. <id.+ சோளம்1. White species of great millet; சோளவகை. Loc. |
| வெண்சோறு | veṇ-cōṟu n. <id.+சோறு1. White rice cooked but unmixed with sauce or condiment; வெள்ளரிசியாற் சமைத்த வெறும் அன்னம். வெண்சோற்றுப் புக்கடகு வைக்க (தனிப்பா. i, 273, 14). |
| வெண்டகரை | veṇṭakarai n. <id.+தகரை. Glaucous-leaved eglandular senna, s.tr., Cassia glauca; மரவகை. (W.) |
| வெண்டயம் | veṇṭayam n. See வெண்டையம். துரோகரைக்காய் வெண்டயத்தாற் சூரியனை (விறலிவிடு. 30). . |
| வெண்டலை | veṇṭalai n. <வெண்-மை+தலை. 1. Fleshless, bony head; தசை நீங்கி எலும்பு மாத்திரமாகிய தலை. வெண்டலை யுட்கச்சிரித்து (நாலடி, 50). 2. Skull; 3. cf. வெண்ணிலா See வெண்டலைக்கடன். Loc. |
| வெண்டலைக்கடன் | veṇṭalai-k-kaṭaṉ n. <வெண்டலை+. See வெண்ணிலைக்கடன். Loc. . |
| வெண்டளை | veṇṭaḷai n. <வெண்-மை+தளை. (Pros.) A kind of taḷai peculiar to veṇpā verse; வெண்பாவுக்குரிய தளை. (யாப். வி. 62, உரை.) |
| வெண்டாது | veṇṭātu n. <id.+தாது1. 1. Sacred ashes; திருநீரு. (பிங்.) 2. Silver; |
| வெண்டாமரை | veṇṭāmarai n. <id.+ தாமரை. White lotus; வெண்மை நிறமான தாமரைப் பூ. செந்தாமரை வெண்டாமரை (தக்கயாகப். 319). |
| வெண்டாமரைமகள் | veṇṭāmarai-makaḷ n. <வெண்டாமரை+. Sarasvatī; நாமகள். (பிங்.) |
| வெண்டாமரையாள் | veṇṭāmarai-y-āḷ n. <id.+ஆள்2. See வெண்டாமரைமகள். (திவா.) . |
| வெண்டாவி | veṇṭāvi n. <வெண்டு-+ ஆவி2. Drowsiness caused by taking food after a fast; பட்டினிகிடந்து பின் உண்கையாலுண்டாம் அன்னக்களை. (W.) |
| வெண்டாழிசை | veṇṭāḷicai n. <வெண்-மை+தாழிசை. (Pros.) A kind of stanza which either consists of a single triplet of which the first two lines are of four feet each and the last line is of three feet or forms one of a set of three cintiyal-veṇpā bearing on a single theme; மூன்றடியாய் வேற்றுத்தளை விரவி ஈற்றடி முச்சீரான் இறுவதாகவேனும் சிந்தியல் வெண்பா ஒரு பொருண்மேல் மூன்றடுக்கி வருவதானவேனுமுள்ள வெண்பாவின் இனம். (யாப். வி. 66, உரை.) |