Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| உமித்தவிடு | umi-t-taviṭu n. <id.+. Bran mixed with fine or broken husks for feed, coarse bran; உமிகலந்த தவிடு. (J.) |
| உமித்தேக்கு | umi-t-tēkku n. Coomb teak, Gmlina arborea. பெருங்குமிழ். (L.) |
| உமிநகம் | uminakam n. <உமி+. Finger and toe nails that are very thin like husk; மெல்லிய நகம். (W.) |
| உமிநீர் | umi-nīr n. <உமி4-+. Spittle, saliva; வாயூறுநீர். |
| உமிமூக்கு | umi-mūkku n. <உமி+. See உமிக்கூர். . |
| உமியல் | umiyal n. Sweet-flag. See வசம்பு. (மலை.) . |
| உமியுண்ணி | umi-y-uṇṇi n. <உமி+. Small tick; தவிட்டுண்ணி. |
| உமிரி | umiri n. See. உமரி. (மலை.) . |
| உமிலிக்ஷாரம் | umili-kṣararam n. Vegetable salt; க்ஷாரவகை. (பதார்த்த. 1113.) |
| உமிவு | umivu n. <உமி4- Spitting; துப்புகை. உமிவும் . . . புணரார் பெரியா ரகத்து. (ஆசார. 71). |
| உமிழ் - தல் | umiḻ- 4 v. cf. உமி4- [M. umiḻ.] tr. 1. To spit; துப்புதல். Colloq. 2. To gargle; 3. To vomit, reject from an overcharged stomach; 4. To emit, as rays of light; to discharge, as arrows; to send forth, as sparks; to yield, as fragrance; to reveal, as news; -intr. To be satiated; |
| உமிழ்நீர் | umiḻ-nīr n. <உமிழ்-+. Spittle, saliva; வாயூறுநீர். |
| உமிழ்நீர்பெருக்கி | umiḻ-nīr-perukki n. <id.+. Ceylon leadwort; கொடுவேலி. |
| உமிழ்வு | umiḻvu n. <id. 1. Spitting; துப்புகை. உமிழ்வோ டிருபுலனுஞ் சோரார் (ஆசாரக். 33) 2. Anything ejected from the mouth as spittle, vomit; |
| உமேசன் | umēcaṉ n. <umēša. šiva, Umā's lord; சிவன். |
| உமேதுபண்ணு - தல் | umētu-paṇṇu- v. intr. <U. ummēd+. To serve as an unpaid probationer in expectation of permanent employment; சம்பளமின்றி வேலைபழகுதல். |
| உமேதுவார் | umētu-vār n. <id.+wār. 1. Unpaid probationer who works in expectation of being provided with a permanent employment; சம்பளமின்றி வேலைபழகுவோன். 2. A candidate for an office or position; |
| உமேதுவார்ப்பட்டாளம் | umētu-vār-p-paṭṭāḷam n. <id.+. Volunteer corps; கூலியில்லாச்சேனை |
| உமை 1 - த்தல் | ūmai - 1 v. intr. To itch; தினவுதின்னுதல். உமைத்துழிச் சொறியப் பெற்றாம் (சீவக. 2617). |
| உமை 2 | umai n. <u-mā. Pārvatī, consort of šiva; பார்வதி. ஒளிநீறணிந்து வுமையோடும் வெள்ளைவிடைமேல் (தேவா. 1171, 3). |
| உமைகரநதி | umai-kara-nati n. <id.+kara+. The Ganges, supposes to flow from the hand of Pārvatī; பார்வதியின் கையிலிருந்து வருவதாகிய கங்கை. (பிங்.) |
| உமைமகன் | umai-makaṉ n. <id.+. Vīrabhadra, son of Pārvatī; வீரபத்திரன். (பிங்.) |
| உமையவட்பெற்றோன் | umaiyavaṭ-peṟṟōṉ n. <id.+. Himālaya, father of Pārvatī; இமவான். (பிங்.) |
| உமையவள் | umaiyavaḷ n. <id. Pārvatī; பார்வதி. கொடியினொல்கிய நுசுப்புடை யுமையவள் (கந்தபு. தவங்காண்.8). |
| உமையாள் | umaiyāḷ n. <id. See உமையவள் கண்வா (திருவாச. 33, 1). . |
| உய் 1 - தல் | uy - 4 v. intr. [M. uy.] 1. To live, to subsist, have being; சீவித்தல். உண்ணா வறுங்கடும் புய்தல்வேண்டி (புறநா. 181). 2. To be saved, redeemed; 3. To be relieved, as from trouble; 4. To escape, as from danger; |
| உய் 2 - த்தல் | uy - 11 v. tr. caus. of உய்1-. 1. To ensure salvation; உய்யச்செய்தல். உய்த்த வியோமரூபர் (சதாசிவ. 29). 2. To drive away, dispel as darkness; |
| உய் 3 - த்தல் | uy - 11 v. tr. [K. M. uy.] 1. To direct, guide; செலுத்துதல். நன்றின்பாலுய்ப்ப தறிவு (குறள், 422). 2. To discharge, let fly, as an arrow; 3. To send, despatch; 4. To conduct, lead, direct; 5. To carry; 6. To enjoy, experience; 7. To give, present; 8. To make known, tell, reveal; 9. To rule; |