Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| அந்த 1 | anta demonst. adj. <அ. That. காலா லந்தக் கருங்கனி சிதைத்தேன் (மணி. 17, 34). |
| அந்த 2 | anta int. <hanta. An exclamation of pity; இரக்கக்குறிப்பு. அந்தொக்க வரற்றவோ (கம்பரா. இராவணன்சோ. 38). |
| அந்தக்கரணம் | anta-k-karaṇam n. <antah-karaṇa. Inner seat of thought, feeling and volition, consisting of four aspects, viz., மனம், புத்தி, சித்தம், அகங்காரம்; உட்கருவி. (சி. போசிற். 4, 1.) |
| அந்தக்காரி | anta-k-kāri n. <anta+. Beautiful woman; அழகுள்ளவள். (W.) |
| அந்தக்கேடு | anta-k-kēṭu n. <id.+. Deformity, ugliness; சீர்கேடு. |
| அந்தகக்கவிவீரராகவமுதலியார் | antaka-k-kavi-vīra-rākava-mutaliyār n. <andhaka+. Name of a blind poet, author of the Kaḻukkuṉṟa-p-purāṇam and other works, 17th c.; ஒரு புலவர். |
| அந்தகம் 1 | antakam n. Castor-plant. See ஆமணக்கு. (மலை.) |
| அந்தகம் 2 | antakam n. <antaka. A delirious fever accompanied with convulsions, as ending one's life; சன்னிபாதவகை. (ஜீவரட்.) |
| அந்தகன் 1 | antakaṉ n. <antaka. 1. Destroyer; அழிப்போன். இராவணாந்தகனை (திவ். பெரியதி. 2, 3, 7). 2. Yama, as causing death; 3. prob. paraphr. of vrkṣādanī. Species of Loranthus. See புல்லுருவி. 4. Soap; |
| அந்தகன் 2 | antakaṉ n. <andhaka. 1. Blind man; குருடன். (தேவா. 859,4.) 2. Name of an Asura; 3. Name of a descendant of Yadu, and ancestor of Krṣṇa; |
| அந்தகன்கணம் | antakaṉ-kaṇam n. prob. antaka+. A disease of children; குழந்தைநோய் வகை. (பாலவா. 511.) |
| அந்தகன்பீடம் | antakaṉ-pīṭam n. Mountain where zinc is found; தராமலை. (R.) |
| அந்தகஜநியாயம் | anta-kaja-niyāyam n. <andha+. Maxim of the blind men and the elephant, used to denote arriving at a wrong one-sided conclusion, as the blind men who, each feeling a different part of the elephant, formed erroneous opinions as to what the elephant was like; ஒன்றை முற்ற ஆராயாது அதனொரு பாகத்தைமாத்திரம் கண்டு நிச்சயிக்கும் நெறி. |
| அந்தகாரம் | antakāram n. <andha-kāra. 1. Darkness, gloom; இருள். (பிங்.) 2. Nescience; |
| அந்தகாரி | antakāri n. <andhaka+ari or antaka+ari. Siva, as the foe of Andhakāsura or Yama; சிவன். (பிங்.) |
| அந்தகாலம் | anta-kālam n. <anta+. Time of death; மரணசமயம். அந்தகால மடைவதன் முன்னம் (திவ். பெரியாழ். 4,5,3). |
| அந்தகோ | antakō int. <hanta+hō. An exclamation of pity; இரக்கச்சொல். அந்தகோவிது வருவதே யெனக்கு (வேதாரணி. பிரமசா. 22). |
| அந்தகோரம் | antakōram n. Emblic myrobalan. See நெல்லி. (மலை.) |
| அந்தகோலம் | antakōlam n. See அந்தகோரம். (மலை.) |
| அந்தகோலாங்கூலநியாயம் | antakōlāṅkūla-niyāyam n. <andha+gō+lāṅgula+. Maxim of the blind man and the cow's tail, used to denote being misled, as the blind man who came to grief through holding on to a cow's tail, under a misapprehension, trusting the advice of a stranger;. பிறிதை நம்பி துன்பம டைதலைக் காட்டும் நெறி. |
| அந்தச்சம் | antaccam n. See அந்தச்சு1. Loc. Loc |
| அந்தச்சித்திரம் | anta-c-cittiram n. <antaš-chidra. Internal discord; உட்கலகம். (சிவசமவா. 38.) |
| அந்தச்சு 1 | antaccu n. <அந்த+அச்சு2. Striking resemblance; வடிவின் சரியொப்பு. Colloq. |
| அந்தச்சு 2 | antaccu n. Dial. var. of அந்தஸ்து, 1. . |
| அந்தண்டை | antaṇṭai adv. <அந்த+அண்டை. In that place, beyond; அப்பக்கம். Colloq. |
| அந்தண்புலவன் | antaṇ-pulavaṉ n. <அம்+தண்-மை+. Brāhman scholar; பார்ப்பனப் புலவன். மறையறிப வந்தண் புலவர் (நான்மணி. 90). |
| அந்தண்மை | antaṇmai n. <id.+. 1. Seemly graciousness; அழகிய கிருபை. அந்தண்மை பூண்ட....அந்தணர் (திருமந். 234). 2. Brāhmanhood; |
| அந்தணத்துவம் | antaṇattuvam n. <அந்தணன்+ tva. Brāhmanhood பார்ப்பனத்தன்மை. அந்தணத்துவ மடைந்தனன் (உபதேசகா. சிவவிரத. 337). |
| அந்தணநாபி | antaṇa-nāpi n. <id.+. White variety of aconite; நாபிவகை. (மூ. அ.) |
| அந்தணமை | antaṇamai n. <id.+. Brāhmanhood; பார்ப்பனத்தன்மை. குறிகொளந்தண்மை தன்னை யொளித்திட்டேன் (திவ். திருமாலை, 25). |