Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| காரைக்காற்பேயார் | kāraikkāṟ-pēyār n. <id. +. See காரைக்காலம்மையார். (யாப். வி. 93.) . |
| காரைச்செங்காரி | kārai-c-ceṅkāri n. Java almond, 1.tr., Canarium commune; மரவகை. (A.) |
| காரோடன் | kārōṭaṉ n. 1. Sheath-maker; ஆயுதவுறைசெய்வோன். (திவா.) 2. Whetstonemaker; |
| காரோணம் | kārōṇam n. <kāyārōhaṇa. Sacred shrines, where šiva had absorbed the souls into Himself at the time of the universal dissolution, as Nākai, Kacci, Kuṭantai; மகாசங்காரகாலத்திற் சிவபெருமான் ஆன்மாக்களைத் தம்முள் ஐக்கியமாக்கிக் கொண்ட தலம். (தேவா.) |
| கால் 1 | kāl n. [1 to 5 T.Tu.kālu, K.M.kāl.] 1. Quarter, one-fourth of a whole; நாலிலொன்று. 2. The symbol, ' வ' to denote 1/4 in Tamil; 3. Leg, foot, of a person, animal or thing; 4. Stem of a flower; 5. Lower part, base bottom; 6. The symbol '£' in Tamil alphabet; 7. [K. gāli.] Car-wheel, carriage wheel; 8. Cart; 9. Pole, staff; 10. Peg, pin, state; 11. (Weav.) Treadle in a loom; 12. Shaft; handle; 13. Post; 14. Prop, support; 15. Shoot, sprout; 16. Sapling; 17. Son; 18. Family, relationship; 19. Degree of consanguinity or affinity; 20. Place of origin, source; 21. Irrigation channel; streamlet; 22. Division; 23. Way, road, path; 24. Pace, as of a horse; 25. Place, room; 26. Forest; 27. Point, end, as of a bow; 28. A measure of capacity for grain; 29. Measure, degree; 30. Lock of hair in plaiting; 31. Ray; 32. The descent of rain; |
| கால்(லு) 2 - தல் | kāl- 3 v. intr. 1. To flow, as saliva from the mouth, poison from a serpent's fang; to issue, as blood from a vein; to flow out, as tears from the eyes; வெளிப்படுதல். (திவா.) உருமுகான்றென்னப் பல்லியங்களு மார்த்தன (கந்தபு. முதனாட். 3). 2. To leap forth, as a waterfall; 1. [M. kāluka.] To vomit, disgorge; 2. To bring to public view; to reveal; to shoot forth, as ears of corn; |
| கால் 3 | kāl n. <கால்-. [T. gāli.] 1. Wind, air, any of the vital airs; காற்று. கால்கடிப் பாகக் கடலொலித் தாங்கு (பதிற்றுப். 68, 1). 2. Rheumatic affection; 3. The five elements. See பஞ்சபூதம். காலெனப் பாகென (பரிபா. 3, 77). |
| கால் 4 | kāl n. <kāla. [M. kāl.] 1. Time; பொழுது. (பிங்.) 2. Bloom, freshness, beauty; 3. Turn; 4. Kāla, minister and attendant of Yama; 5. Yama; 6. Black colour; |
| கால் 5 | kāl part. 1. (Gram.) A locative ending; ஏழனுருபுளொன்று. (நன். 302.) 2. Ending of the verbal participal meaning if provided, while, when; 3. A Prefix meaning in, at about, in the vicinity of; |
| கால்கடியன் | kāl-kaṭiyaṉ n. <கால்1+. Lit., fleet-footed person, person of ability; வல்லவன். கால்கடியரானவர்கள் ஏத்தப்புக்கால் (ஈடு, 3, 1, 7). |
| கால்கடு - த்தல் | kāl-kaṭu- v. intr. <id.+. To have an aching sensation in the leg; பாதம் நோதல். |
| கால்கிளர் - தல் | kāl-kiḷar- v. intr.<கால்5+. 1. To run; ஓடுதல். கல்லென் சுற்றமொடு கால்கிளர்ந்துதிரிதரும் (பெரும்பாண். 21). 2. To set out on an expedition, as an army; |