Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| மாமாத்து 1 | mā-māttu n. <மா4+ மாத்து2. That which is very great; மிகப்பெரியது. மறையோர் தமையும் பசுவினையும் மாமாத்தென வெண் (சிவ தரு. பாவ. 50). |
| மாமாத்து 2 | mā-māttu n. <id.+ மாத்து1. 1. Great arrogance; பெருஞ் செருக்கு. மாமாத்தாகிய மாலயன் (தேவா. 1019, 1). 2. Pretension, sham; |
| மாமாயி | mā-māyi n. <mahā-māyā. Durgā, as personifying the illusory nature of worldly objects; துர்க்கை. |
| மாமாயை | mā-māyai n. <id. 1. Pārvati; பார்வதி. (கூர்மபு. திருகல். 20.) 2. Pure Māyā. |
| மாமாலம் | māmālam n. cf. மாயமாலம். 1. Great deceitfulness; பெருவஞ்சனை. 2. Pretension; |
| மாமாலை | māmālai n. A plant; செடிவகை. (பதார்த்த. 251.) |
| மாமான் | māmāṉ n. <மாமன். 1. See மாமன், 1. மாமான்மகளே (திவ். திருப்பா.9). . 2. See மாமனார். மாமான் சூட்டொடுகண்ணி (சீவக. 484). |
| மாமி | māmi n. Fem. of மாமன். 1. Maternal uncle's wife; அம்மான் மனைவி. அன்புடைய மாமனு மாமியுநீ (தேவா.1228, 1). 2. Mother-in-law, wife's or husband's mother; 3. Father's sister; |
| மாமிசகந்தி | māmicakanti n. A variety of red precious stone; செந்நிறமுள்ள அரதனவகை. (யாழ். அக.) |
| மாமிசகிரந்தி | māmica-kiranti n. <māmsa+. Woman's breast, a term used in contempt by ascetics; ஸ்தனம். (W.) |
| மாமிசச்சிலை | māmica-c-cilai n. <id.+. A kind of black stone; கருநிறக்கல்வகை. (யாழ். அக.) |
| மாமிசச்சூலைவாதம் | māmica-c-cūlai-vātam n. <id.+. Muscular. rheumatism, Myalgia; சூலைநோய்வகை. |
| மாமிசசுஷ்கரோகம் | māmica-cuṣka-rōkam n. <id.+. Atrophy of the muscles; உடலின் தசை சூம்பும்படி செய்யும் நோய்வகை. |
| மாமிசதாரி | māmica-tāri n. <id.+ prob. dārin. Flesh-eater; ஊன் தின்போன். (W.) |
| மாமிசபட்சணம் | māmica-paṭcaṇam n. <id.+. Flesh-eating; ஊனுணவு. |
| மாமிசபட்சணி | māmica-paṭcaṇi n. <மாமிசபட்சணம். 1. Flesh-eater; ஊனுண்போன். (W.) 2. Flesh-eating animal, dist. fr. cākapaṭcaṇi; |
| மாமிசபீனசம் | māmica-pīṉacam n. <māmsa+. Nasal polypus; பீனசநோய்வகை. |
| மாமிசபேதி | māmica-pēti n. < id.+. A plant which is a solvent of flesh; மாமிசத்தைக் கரைக்கவல்ல பூடுவகை. (யாழ். அக.) |
| மாமிசம் | māmicam n. <māmsa. 1. Flesh, muscle; தசை. 2. Meat; |
| மாமிசி | māmici n. <māmsī. Spikenard herb. See சடாமாஞ்சி. (தைலவ. தைல.) . |
| மாமிசோத்தானம் | māmicōttāṉam n. <māmsa+ut-thāna. Resurrection of the body; மரித்த உடல் உயிர்த்தெழுகை. R. C. |
| மாமியார் | māmiyār n. See மாமி, 2. . |
| மாமிலத்து | māmilattu n. <U muamalat. That which pertains to revenue; அரசிறைக்குரியது. (W.) |
| மாமுகத்தன் | mā-mukattaṉ n. <மா2+முகம். See மாமுகவன். (உரி. நி.) . |
| மாமுகவன் | mā-mukavaṉ n. <id.+id. Gaṇēša; விநாயகர். மாமுகவ ரர்ச்சிக்க (பூவண. உலா, 21). |
| மாமுடி | māmuṭi n. Sola pith; நெட்டி. (மலை.) |
| மாமுனி 1 | māmuṉi n. <மா4+. 1. Great ascetic; பெருந்துறவி. இராமாநுச னென்னும் மாமுனியே (திவ். இராமானுச. 16). 2. Arhat; 3. Vasiṣṭha; |
| மாமுனி 2 | māmuṉi n. A plant growing in hedges and thickets. See நாயுருவி. (மலை.) |
| மாமூதா | māmūtā n. <U. māmūd. Gum scammony, Convolvulous scammonia; பிசின் கொடிவகை. (M. M. 801.) |
| மாமூல் | māmūl n. <Arab. māmūl. That whic is established, customary or usual; established usage, immemorial custom (R. F.); புராதனவழக்கம். |
| மாமூல்கடமை | māmūl-kaṭamai n. <மாமூல்+. Revenue rate fixed by longstanding custom; பரம்பரைவழக்கப்படி ஏற்பட்ட வரித்திட்டம். Colloq. |