2. Fraud, trickery; cheating, swindling;
புரட்டு. (W.)

3. Stumbling, stuttering, halting;
தடுமாற்றம்.

4. Craziness, aberration of mind;
பைத்தியம். (W.)

2. (Rhet.) A figure of speech.
See பரிவருத்தனை. (வீரசோ. அலங். 13, உரை.)

2. To waver in mind;
தடுமாறுதல். மாறாடுதி பிணநெஞ்சே (திருவாச. 5, 32).

3. To change places with one another;
மாறிப்புகுதல். விடலையொடு நெஞ்சுமாறாடி (பெருங். மகத. 6, 76).-tr.

1. To oppose;
எதிர்த்து நிற்றல். Loc.

2. To derange, invert;
புரட்டுதல். அவன் அதை மாறாடப் பார்க்கிறான். (W.)

2. See மாராப்பு, 1.
.

2. Double-dealing person;
இரண்டகஞ் செய்வோன். (W.)

3. Degree of fineness of gold;
பொன்மாற்று. திருக்கண்மலர் இரண்டு ஒன்பது மாறி. (S. I. I. ii, 339).

2. To return and attack, as a devil, the very person who incited it;
ஏவினவனையே பேய் திருப்பித் தாக்குதல். Loc.

2. To be inconsistent;
முன்னுக்குப் பின் பேச்சு முரண்படுதல்.

2. To be cured;
குணமாதல். வியாதி இப்போது கொஞ்சம் மாறியிருக்கிறது.

3. To be corrected in state, place, form or appearance;
சரிப்படுதல்.

4. To withdraw;
பின்வாங்குதல். சூன்மகள் மாறா மறம்பூண் வாழ்க்கை (பெரும்பாண்.136).

5. To have a change of residence;
இருப்பிடம் வேறுபடுதல். Loc.

6. To cease, as from sleep;
நீங்குதல். உறக்கம் மாறினான் (கம்பரா. ஆறுசெ. 7).

7. To retreat, as showing one's back;
முதுகிடுதல். மாறா மைந்தின் (மலைபடு. 332).

8. To dance;
கூத்தாடுதல். (பிங்.)

9. cf. mr. To die;
இறத்தல். இவ்வான்மாக்கள் மாறிப் பிறந்துவரும் (சி. போ. சிற். 2, 3, பக் 47).

10. To be non-existent;
இல்லையாதல். பரப்புமாறப் பூத்துக்குளிர்ந்த புனலை (ஈடு, 2, 8, 2).

11. To become false;
பொய்படுதல். நாவிற் புனைந்த நன்கவிதை மாறாமை மேவி (பாபா. 6, 8), - tr.

1. To sell; to exchange, as goods, barter;
விற்றல். நாண்மோர் மாறும் (பெரும்பாண். 160).

2. To comply with, as an order;
பணிசெய்தல். முன்னின பணிமுறை மாற முந்துவார் (கம்பரா. ஊர் தேடு. 49).

3. To forsake, cease to support;
கைவிடுதல். புரிபுநீ புறமாறி (கலித். 15).

4. To give, or render help;
பிறனுக்குதவுதல். பனவனுக்காப்பாமாறியார்க்கு (குமர. பிர. மீனாட். இரட். 5).

5. To remove, cast away;
கழித்தல். மாறுமென்மலரும் (பரிபா. 6, 46).

6. To deny;
மறுத்தல். (J.)

7. To multiply;
எண்பெருக்குதல். ஐம்பாலும் பொதுவுமான ஆறானும் மாற நூற்றெட்டாம் (நன். 269, மயிலை.).

19. To belabour, thrash;
அடித்தல். Loc.

2. Enmity, hostility;
பகை. மாற்றிரு வேந்தர் (புறநா. 42).

3. Anything which disagrees or is unsuitable;
ஒவ்வாதது. மாறல்ல துய்க்க (குறள், 944).

4. Similarity; equality;
ஒப்பு. மாறன்மையின் . . . இளையாரையு மெறியான் (சீவக. 2261).

5. Death;
இறந்துபாடு. நகாஅ லென வந்தமாறே (புறநா. 253).

6. Birth;
பிறவி. மாற்றிடைச் சுழலு நீரார் (மேருமந். 136).

7. Recompense; return;
பீரதியுபகாரம். வழக்கொடு மாறுகொளன்று (திவ். இயற். பெரியதிருவந். 13).

8. Reply;
உத்தரம். மாறெநிர் கூறி மயக்குப்படுகுவாய் (கலித். 116, 15).

9. cf. mārja. Broom;
துடைப்பம். சல்லிகளை மாறெடுத்துத் தூர்த்தும் (பணவிடு. 285).

10. Twig or branch without leaves;
மிலாறு. (W.)

11. Dried stock, as of cotton plant;
பருத்தி முதலியவற்றின் தூறு.

12. Contrariety, contradiction;
எதிர். அவன் எதற்கும் மாறுசெய்கிறான்.

13. Change or substilute, as of garment; alternative;
பிரதியாகக் கொள்ளுவது. மாறுசாத்தி யென்பிழை பொறுப்பீர் (பெரியபு. அமர்நீதி. 24).

14. Rattan;
பிரம்பு. மாற்றாலாற்றப் புடையுண்டும் (சீவக. 2794).

15. Manner, method;
வீதம். விளங்கக்கேட்டமாறுகொல் (புறநா. 50).-part.

16. A suffix meaning cause;
காரணப் பொருளுணர்த்தும் ஒரிடைச்சொல். (தொல். சொல். 252, உரை.)

17. An adverbial suffix meaning continuity;
தொறுப்பெருளில்வரும் ஒர் இடைச்சொல். பகல்மாறு வருகிறான்.