Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| ராப்பாடி | rā-p-pāṭi n. <ரா2+பாடு-. Washerman of the low castes, who begs his food at night, singing along the streets. See இராப்பாடி. Colloq. . |
| ராப்புச்சர்க்கரை | rāppu-c-carkkarai n. <U. rāb+. Unrefined sugar; சுத்தம்பண்ணாத சர்க்கரை. Loc. |
| ராப்பொடி | rā-p-poṭi n. <அராப்பொடி. Filings; அராப்பொடி. (W.) |
| ராம்பாடி | rāmpāṭi n. <Mhr. rāmbād. A wandering caste; லம்பாடி. |
| ராமக்கோழி | rāma-k-kōḷi n. <ராமம்+கோழி. Water-hen, as having a mark resembling Vaiṣṇava mark; நீர்க்கோழிவகை. Loc. |
| ராமகேளி | rāmakēḷi n. <rāma-kēli. (Mus.) A musical mode; இராகவகை. |
| ராமகோடு | rāma-kōṭu n. <ராமன்+. 1. Figure of bow and arrow drawn on the sea sand before a ceremonial bath in the sea; சங்கற்பஞ் செய்துகொண்டு கடலில் நீராடுமுன் கடல்மணலில் இடும் விற்குறி. Loc. 2. Lines drawn on the ground by mutuvas in taking oath, calling upon God, if the oath is false, to slay the person swearing or his child within as many days as the lines drawn; |
| ராமசீத்தா | rāmacīttā n. [T. rāma-phalam.] Bullock's heart. See இராமசீத்தா. (W.) . |
| ராமசேகரலு | rāmacēkaralu n. A kind of paddy; நெல்வகை. (A.) |
| ராமப்பிரியை | rāma-p-piriyai n. <rāma-priyā. (Mus.) A musical mode; இராகவகை. |
| ராமபாணம் | rāma-pāṇam n. <rāma-bāṇa. See இராமபாணம். . |
| ராமம் | rāmam n. Corr. of நாமம்3. . |
| ராமராஜ்யம் | rāma-rājyam n. <rāma-rājya. Most beneficent government, as the rule of Rāma. See இராமராச்சியம். . |
| ராமவாக்கு | rāma-vākku n. <ராமன்+. Word of unfailing assurance or promise, as the word of Rāma; தப்பாதவாக்கு. Loc. |
| ராமவிழியன் | rāma-viḷiyaṉ n. Silvery sea-fish. See இராமமுழியன். . |
| ராமன் | rāmaṉ n. <Rāma. Rāma. See இராமன்2. . |
| ராமாயணம் | rāmāyaṇam n. <Ramā-yaṇa. 1. The epic Rāmāyaṇa. See இராமாயணம். . 2. The war between Rāma and Rāvaṇa; |
| ராமானுசம் | rāmāṉucam n. <ராமானுசன். 1. A kind of standard for a light; தீபக்கால்வகை. Loc. 2. A copper cup; 3. The pedestal of the y mark of the Teṉ-kalai Vaiṣnavaites; |
| ராமானுசன் | rāmāṉucaṉ n. <Rāmānuja. 1. Lakshmaṇa, brother of Rāma; 1. இராமனது சகோதரனான இலக்குமணன். 2. A great Vaiṣṇa-vācārya. See இராமானுசர். |
| ராய்சாகிப் | rāy-cāhib n. <U. rāi+U. sāheb. A title of honour conferred by the Government on Indians other than muhammadans; முகம்மதியரல்லாத இந்தியருக்கு அரசாங்கத்தார் அளிக்கும் பட்டவகை. Mod. |
| ராய்த்தா | rāyttā n. <U. rāyata. Salad, pumpkin, etc., pickled in buttermilk; பழம் முதலியவற்றை மோர்முதலியவற்றில் ஊறவைத்துத் தயாரித்த உணவுவகை. Loc. |
| ராய்த்து | rāyttu n. See ராய்த்தா. Loc. . |
| ராயசக்காரன் | rāyaca-l-kāraṉ n. <ராயசம்+காரன்1. Secretary, clerk; எழுத்தாளனாகிய குமாஸ்தா. மேன்மை ராயசக்காரனாம் (அறப். சத. 86). |
| ராயசம் | rāyacam n. [T. rāyasamu, K. rāyasa.] 1. Order; கட்டளை. (I. M. P. Cg. 1095.) 2. Business of a writer. See இராயசம், 2. (C. G.) 3. See ராயசக்காரன். (C. G.) 4. cf. rājasa. Haughtiness; |
| ராயசம்பிள்ளை | rayacam-piḷḷai n. <ராயசம்+. See ராயசக்காரன். Loc. . |
| ராயப்பர் | rāyappar n. [T. rāyi.] St. Peter; பேதுரு என்ற கிறிஸ்துவப் பெரியார். |
| ராயபேரிசர்க்கரை | rāyapēricarkkarai n. See ராயவல்லிசர்க்கரை. Tinn . |
| ராயர் | rāyar n. [K. rāyaru, T. rāyalu.] 1. Title of vijayanagar kings. See இராயர், 1. . 2. Title of certain Brahmins. See இராயர், 2. 3. Title of certain Kaḷḷar and other castes; |
| ராயரொப்பம் | rāyar-oppam n. <ராயர்+. An office in the vijayanagar empire, in which the employee reads before the king the reports received; விஜயநகர வேந்தர்காலத்தில் வந்த அறிக்கைகளை இராயர்சமூகத்தில் வாசித்துக்காட்டும் உத்தியோகம் எழுதினது சொல்வதே ராயரொப்பம் (திருவேங். சத. 23). |