Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| குன்று - தல் | kuṉṟu-, 5. v. intr. cf. kṣud [ K. kundu.] 1. To decrease, diminish, become reduced; குறைதல். 2. To be ruined; 3. To fall from high position; 4. (Gram.) To be omitted, as a letter; 5. [T. kundu.] To droop, languish; to be dispirited; 6. To become stunted; to be arrested in grwoth; |
| குன்று | kuṉṟu, n. <குன்று-. 1. [M. kuṉu.] Deficiency; குறைவு. (சூடா.) 2. [T. K. koṇda, M. kuṉṉu.] Hill; 3. Mountain; 4. Hilltop; 5. The 24th nakṣatra; |
| குன்றுகூப்பிடு - தல் | kuṉṟu-kūppiṭu-, v. intr. <குன்று+. To rouse the echoes of the hill by shouting in play; குன்றானது எதிரொலி செய்யுமாறு கூவி விளையாடுதல். (W.) |
| குன்றுபயன் | kuṉṟu-payaṉ, n. prob. குன்று-+. Clandestine union, as of lovers; கலவொழுக்சம். கொள்ளாரிக் குன்றுபயன் (பரிபா. 9, 26). |
| குன்றுவர் | kuṉṟuvā, n. <குன்று. 1. People of the hilly tract; mountaineers; குறிஞ்சிநில மக்கள். (தொல். பொ. 20, உரை.) 2. Name of the principal cultivating caste on the Palni hills; |
| குன்றுவாடை | kuṉṟu-vāṭai, n. prob. id. + cf. குண்ணவாடை. North west wind, dist. fr. kuṉṟā-vāṭai; வடமேல் காற்று. Naut. |
| குன்றெறிந்தோன் | kuṉṟeṟintōṉ, n. id. +எறி-. Lit., one who clove a mountain with his lance, Skanda; [குன்றத்தைத் தனது வேலால் எறிந்தவன்] முருகக்கடவுள். (பிங்.) |
| குன்றைவில்லாக்கினோன் | kuṉṟai-vil-l-ākkiṉōṉ, n. <id. +. Blue vitriol; துரிசு. (சங். அக.) |
| குன்னம் | kuṉṉam, n. perh. குன்று-. cf. kṣuṇṇa. 1. Disgrace, dishonour; அவமானம். இங்கே யொருத்திநானிருந்ததே பெருங்குன்னம் (இராமநா.). 2. Scandal; |
| குன்னல் | kuṉṉal, n. <id. A cattle disease with cold and fever; சுளிசுரக்தோடு மாட்டுக்குவரும் நோய். Loc. |
| குன்னா - த்தல் | kuṉṉal, 11. v. intr. Prob. கூன்+ஆக்கு-. To shrink and crouch with cold, to contract limbs and look small; உடம்பு கூனிப்போதல். (நெடுநல். 9, உரை.) |
| குனகு - தல் | kuṉaku-, 5. v. intr. To prattle sweetly; கொஞ்சிப்பேசுதல். குனகியவ ருடனிருந்து (திருப்பு. 20). |
| குனட்டம் | kuṉaṭṭam, n. Atess. See அதிவிடையம். (மலை.) |
| குனட்டு | kuṉaṭṭu, n. See குனஷ்டை. (W.) . |
| குனட்டை | kuṉaṭṭai, n. See குன்ஷ்டை. (W.) . |
| குனஷ்டை | kuṉaṣṭai, n. cf. ku-naṣṭa. [K. kuniṣṭa, M. kuniṣṭam.] Colloq. 1. Mischief, pranks; குறும்பு. 2. Unfavourable turn, as of a disease; |
| குனா | kuṉā, n. <U. gunāh. Fult, crime; குற்றம். (W.) |
| குனாசகம் | kuṉācakam, n. <kunāšaka. Small climbing nettle. See சிறுகாஞ்சொறி. (மலை.) |
| குனாசம் | kuṉācam, n. <kunāša. Crab's eye. See குன்றி. (மலை.) |
| குனி - தல் | kuṉi-, 4. v. intr. [ T. kuṅgu, K. M. kuni.] 1. To bend, as a bow; வளைதல். குனிவளர் சிலை (சீவக. 486). 2. To bow, make obeisance; 3. To stoop; to descend low; 4. To fall, as in battle; 5. To pity, commiserate, relent; |
| குனி - த்தல் | kuṉi-, 11 v. Caus. of குனி1-. tr. 1. To dance; ஆடுதல். அன்பரென்பூடுருகக் குனிக்கும் . . . பரன் (திருக்கோ. 11). 2. To quaver, quiver, shake, as the voice in singing; 1. To bend, curve; |
| குனி | kuṉi, n. <குனி1-. [K. M. kuni.] 1. Curvature; வளைகை. குனிகொள் பாக வெண்மதி (சீவக. 704). 2. Bow; |
| குனிப்பாய்ப்பார் - த்தல் | kuṉippāy-p-pār-, v. tr. <குனிப்பு+. Lit., to stoop and look. To look narrowly into a matter, pay special attention to; கவனமாக உற்றுப்பார்த்தல். |
| குனிப்பு 1 | kuṉippu, n. <குனி1-. Bending; வளைகை. |
| குனிப்பு 2 | kuṉippu, n. <குனி2-. 1. Dance; ஆடல். ஆநந்தத் தேன்சொரியுங் குனிப்புடை யானுக்கே (திருவாச. 10, 3.) 2. A kind of dance; |