Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கெடு 3 | keṭu, n. <கெடு1-. 1. Peril, risk; கேடு. கெடுவின்று மறங்கெழு சோழர் (புறநா. 39, 7). 2. Poverty; |
| கெடு 4 | keṭu, n. [K. M. Tu. gadu.] Term, fixed time, instalment; தவணை. |
| கெடுகாலம் | keṭu-kālam, n. <கெடு1-+. Bad times, time of ruin, drought; அழிவுகாலம். |
| கெடுகிடு - தல் | keṭukiṭu-, v. intr. <id. + perh. இடு-. To be utterly ruined, to persih; கெட்டொழிதல். வெந்துயர் கெடுகிட (தேவா. 1077, 11). |
| கெடுகுறி | keṭu-kuṟi, n. <id. +. Bad sign evil omen, portents; உற்பாதம். Colloq. |
| கெடுத்தம் | keṭuttam, n. See கெடு4. Madu. . |
| கெடுதல் | keṭutal, n. <கெடு1-. 1. Ruin, destruction; அழிவு. 2. Damage, injury; 3. Calamity, danger; 4. Degeneracy, vileness, evil; 5. Elision, omission; |
| கெடுதலை | keṭutalai, n. <id. See கெடுதல், 1, 2. . |
| கெடுதி | keṭuti, n. <id. [T. cedugu, K. ketuha, M. keṭuti.] 1. Ruin, destruction; அழிவு. கிரியையிவரைமலங் கெடுதி யுற்றிடும் (வள்ள. பதிபசுபாச. பாச. ஆணவ. வி. 2). 2. Loss, waste, damage; 3. Property or thing lost; 4. Danger, peril; 5. Affliction, suffering; 6. Evil, mischief; |
| கெடுநினைவு | keṭu-niṉaivu, n. <id.+. Evil intention, malice; துர்ப்புத்தி. |
| கெடுப்பினை | keṭuppiṉai, n. Lead ore; வங்கமணல். (சங். அக.) |
| கெடுபடு - தல் | keṭu-paṭu-, v. intr. <கெடு1-+. To be caught in danger; to be overtaken by calamity; விபத்தடைதல். கெடுபட்டுப்போவார் . . . விரைந்து போதலைக்கருதுவர் (பெரும்பாண். 432, உரை). |
| கெடுபிடி | keṭu-piṭi, n. <U. gaṟbar [T. K. galibili, Mhr. gadabai.] Bustle, tumult, hubbub; தடபுடல். Colloq. |
| கெடுபுத்தி | keṭu-putti, n. <கெடு1-+. See கெடுநினைவு. . |
| கெடும்பு | keṭumpu, n. <M. keṭumbu. 1. Ruin, evil; கேடு. (சங். அக.) See கெடுநினைவு. Loc. |
| கெடுமதி | keṭu-mati, n. <கெடு1-+. See கெடுநினனவு. . 2. Evil counsel; |
| கெடுவாய் | keṭuvāy,, n. <id. A term of reproach; ஓர் இகழ்ச்சிமொழி. கெடுவாய் வகுத்த விஷயத்திலன்றோ நாங்கள் நெந்சிழந்தது (ஈடு, 2, 1, 7). |
| கெடுவான் | keṭuvāṉ, n. <id. A term of reproach; ஓர் இகழ்ச்சிமொழி. |
| கெடுவு | keṭuvu, n. <T. gaduvu. See கெடு4. . |
| கெடை | keṭai, n. <T. gada. Bamboo; மூங்கில். Loc. |
| கெடைகட்டியாடு - தல் | keṭai-kaṭṭi-y-āṭu-, v. intr. <கெடை+. To perform acrobatic feats on a bamboo pole; கழைக்கூத்தாடுதல். Loc. |
| கெண்டம் | keṇṭam, n. <gaṇda. See கண்டம்4, 2. (யாழ். அக.) . |
| கெண்டன் | keṇṭaṉ, n. <குண்டன். Robust, stout man; மிண்டன். Loc. |
| கெண்டி 1 | keṇṭi, n. See கெண்டிகை. நாளதினாலே கொடுத்த பொன்னின் கெண்டி ஒன்று (W.I.I. ii, 3). . |
| கெண்டி 2 - த்தல் | keṇṭi-, !1 v. tr. <khaṇd. See கண்டி3-. (யாழ். அக.) . |
| கெண்டிகை | keṇṭikai, n. prob. kuṇdikā. Pot with a spout, pitcher; கமண்டலம். (திவா.) |
| கெண்டிச்செம்பு | keṇṭi-c-cempu, n. <கெண்டி+. A pot with a spout; மூக்குள்ள செம்புவகை. (W.) |
| கெண்டிவாய் | keṇṭi-vāy, n. <id. +. 1. Spout of a pot; கெண்டி மூக்கு. 2. Incision or gash in which the axe works in cutting a tree; |
| கெண்டு 1 - தல் | keṇṭu-, 5. v. tr. cf. கிண்டு-. [T. ceṇdu.] 1. To dig; தோண்டுதல். கவலை கெண்டிய கல்வாய் (குறுந். 233). 2. To cut and eat; 3. To work in, as a bee gathering honey in flowers; |
| கெண்டு 2 | keṇṭu, n. See கெண்டை1, 1. (யாழ். அக.) . |