Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கைவிட்டம் | kai-viṭṭam, n. <id. + Cross-piece, cross-beam, brace connecting two rafters; வீட்டின் குறுக்குவிட்டம். Colloq. |
| கைவிடாப்படை | kai-viṭā-p-paṭai, n. <id. +. Hand-weapon, weapon held in hand, dist. fr. kai-viṭu-paai; சஸ்திரம். (பிங்.) |
| கைவிடு - தல் | kai-viṭu-, v. tr. <id. + [T. kaividu, M. kaiviṭu.] To forsake, abandon, desert, as dependents; to shun, eschew, as passions; விட்டொழிதல். பெரியோர் கண்டு கைவிட்ட மயல் (நாலடி, 43). |
| கைவிடுபடை | kai-viṭu-paṭai, n. <id. +. Missile weapon, as an arrow, dist. fr. kai-viṭā-p-paṭai; அஸ்திரம். (பிங்.) |
| கைவிதிர் - த்தல் | kai-vitir-, v. intr. <id. +. To shake one's hands in (a) denial, (b) fear, (c) surprise, (d) praise; மறுப்பு, அச்சம், வியப்பு, புகழ்ச்சி என்பவற்றின் குரியாகக் கையை அசைத்தல். இனித்தவிர் விச்சையெனக் கைவிதிர்த்தலுமே (கலிங்.160). அடியார் சூழ்ந்து கைவிதிர்க்கொண்டு (திருவலவா. 37, 39). வியந்து கைவிதிர்ப்பு (சீவக. 2366). அங்கை விதிர்த்தாங் கரசவை புகழ (பெருங். உஞ்சை. 32, 58). |
| கைவிதை 1 | kai-vitai, n. Perh. id.+. Fenugreek. See வெந்தயம். (மலை.) |
| கைவிதை 2 | kai-vitai, n. <id +. Cultivation without the process of transplantation; நாற்றைப் பெயர்த்துநடுகையின்று விதைத்தபடியே பயிர்செய்சை. Loc. |
| கைவிதைப்பு | kai-vitaippu, n. <id. +. Sowing in dry earth; புழுதிவிதைப்பு. Loc. |
| கைவியளம் | kai-viyaḷam, n. <id. + višēṣa. See கைவிசேடம், 2. Loc. . |
| கைவிரசு | kai-viracu, n. <id.+வீரை-. [Tu. kaibirsu.] See கைவிரைவு. . |
| கைவிரி - த்தல் | kai-viri-, v. intr. <id. +. 1. To stretch out the hands in begging; யாசித்தற்காகக் கைநீட்டுதல். கைவிரித் தெவரளித்தாலும் நன்றென வேற்ற வளநிதி (பிர்மோத். 6, 54). 2. To indicate one's inability, disappoint; |
| கைவிரைவு | kai-viraivu, n. <id. +. Quickness of hand, as in shuffling cards; கையினால் விரைந்து தொழில்செய்யுந் தன்மை. |
| கைவிலக்கம் | kai-vilakkam, n. <id. +. Catamenia; சூதசம். Loc. |
| கைவிலக்கு | kai-vilakku n. <id. +. 1. Sendging away beggars from the threshing floor after giving them alms; களப்பிச்சை கொடுத்து யாசகர்கனை அனுப்புகை. 2. Shading the eyes from the sun with the hands; |
| கைவிலங்கு | kai-vilaṅku, n. <id. +. Manacles, handcuffs; கைக்கிடும் விலங்கு. |
| கைவிலை | kai-vilai, n. <id.+. [M. kaivila, Tu. kaibile.] Cash-price; ரொக்கவிலை. |
| கைவிளக்கம் | kai-viḷakkam, n. <id. +. See கைராசி. அவன் கைவிளக்கமில்லாதவன். . 2. Dexterity, workmanship; |
| கைவிளக்கு | kai-viḷakku, n. <id. +. Handlamp, small portable lamp; சிறுவிலக்கு கைவிளக்கேந்தி (சீவக. 1542). |
| கைவிளி | kai-viḷi, n. <id. +. Whistle produced by applying the hand to the lips; கையால் உதட்டைமடித்து ஊதியெழுப்பும் சீழ்க்கை யொலி. மறவரழைத்த கைவிளி (சேதுபு. சங்கரபா. 7). |
| கைவிறிசு | kai-viṟicu, n. <id. +. Hand-rocket, a kind of fire-work; ஒருவகை வாணம். (J.) |
| கைவினை | kai-viṉai, n. <id.+. See கைவேலை வித்தக ரியற்றிய . . . கைவினைச் சித்திரம் (மணி. 19, 5). . |
| கைவினைஞன் | kai-viṉaiaṉ, n. <id. +. Artisan, mechanic, workman; தொழிலாளி. |
| கைவிஸ்தாரம் | kai-vistāram, n. <id. +. Decoration; அலங்காரம். Colloq. |
| கைவீச்சு | kai-vīccu, n. <id. + [ M. kaivīccu.] 1. [M kaivīccu.] Swing or free motion of the arms, as in working; கைவீசுகை. கைவீச்சொன்றே பெறு மைம்பதுபொன் (தனிப்பா. ii, 132, 334). 2. Cash on hand; 3. Strength, ability; |
| கைவீணை | kai-vīṇai, n. <id. +. A kind of lute; ஒருவகை நரப்புக்கருவி. கைவீணை முழங்க (கொண்டல்லிடு. 511). |
| கைவீது | kaivītu, n. <U. kaifīyat. Detailed account or report; கைபீது. |
| கைவேகம் | kai-vēkam, n. <கை5 +. See கைவிரைவு. . |
| கைவேல் | kai-vēl, n. <id. +. Dart, javelin; கப்பணம். கைவேல் களிற்றொடு போக்கி (குறள், 774). |
| கைவேலை | kai-vēlai, n. <id. +. 1. Manual labour, handicraft; கைத்தொழில். 2. Workmanship; 3. That which is wrought by hand; |
| கைவை - த்தல் | kai-vai-, v. <id. + intr. 1. To enter, as on a disquisition; பிரவேசித்தல். 2. To steal, embezzle; 3. To consecrate by laying hands on; 4. To beat, belabour; 5. To seduce, as a woman; |