Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| அரி 4 | ari n. <அரி3-. 1. Sifting, separating; அரிக்கை. (சூடா.) 2. Interval of space or time; |
| அரி 5 | ari n. 1. Beetle, humming insect; வண்டு. மெல்லிலையரியாம்பலொடு (மதுரைக். 252). 2. Softness; 3. Lines in the white of the eye; 4. Pebbles or gems or pieces of metal put into a woman's anklets to make them tinkle; 5. Eye; 6. Hollow space; 7. Bamboo; 8. Grove; 9. Car; 10. Tax, duty; 11. Fastening of a drum; 12. Hog, pig; 13. Sleeping place, dormitory; 14. Bedstead, couch; 15. Sleep; 16. Sea; 17. Woman's anklet; 18. Thinness and flatness; 19. Junction of roads; 20. Garland; 21. Keenness, sharpness; 22. Strength, force; 23. Solid part of timber, heart of a tree; 24. Fault, blemish; 25. Drop of water; |
| அரி 6 | ari n. <ari. 1. Enemy; சத்துரு. (பிங்.) 2. Wheel, discus; 3. Weapon; |
| அரி 7 | ari n. <hari. 1. Green; பச்சை. (பிங்.) 2. Yellow, brown, tawny, fawn colour; 3. Gold, wealth; 4. Colour; 5. Beauty; 6. Emerald; 7. Ceylon leadwort. See கொடுவேலி. 8. Viṣṇu; 9. Siva; 10. Indra; 11. Yama; 12. Fire; 13. Air, wind; 14. Smoke; 15. Light; 16. Sun; 17. Moon; 18. Hill, mountain; 19. See அரிதாளம். 20. Lion; 21. Leo of the Zodiac; 22. Horse; 23. Monkey; 24. Snake; 25. Frog; 26. Parrot; 27. The 22nd nakṣatra. See திருவோணம். 28. Basil sacred to Viṣṇu. See துளசி. |
| அரி 8 - த்தல் | ari- 11 v.tr. <hr. 1. To destroy, extirpate; சங்கரித்தல். உலகறிப்பான் (சீகாழித். ஆபத். 4). 2. To take away one's property little by little; |
| அரிக்கஞ்சட்டி | arikka-caṭṭi n. Dial. var. of அரிக்குஞ்சட்டி. . |
| அரிக்கட்டு | ari-k-kaṭṭu n. <அரி2+. Sheaf of paddy, bundle of reaped grain; கதிர்க்கட்டு. (C.G.) |
| அரிக்காந்தி | ari-k-kānti n. <hari+. Species of Evolvulus. See விஷ்ணுகிராந்தி. (தைலவ. தைல. 73.) |
| அரிக்காரன் | arikkāraṉ n. <U. harkara. 1. Messenger, courier, emissary (R.F.); தூதன். 2. Mace-bearer, one who carries a mace, in royal functions, in front of the idol in temple services; |
| அரிக்கிராவி | arikkirāvi n. A coarse paddy that is harvested between January and March; நெல்வகை. (Rd. M.) |
| அரிக்குஞ்சட்டி | arikku-caṭṭi n. <அரி3-+. Large-mouthed shallow pot for cleaning rice; அரிசி களையுஞ் சட்டி. |
| அரிக்குழி | ari-k-kuḻi n. <hari+. Depression made in the ground for writing with the finger the letter ஹரி, with which the alphabet begins; பிள்ளைகள் ஹரி என்று தொடங்கி எழுதுவதற்காகத் தோன்டிய குழி. (ஈடு, 5,6,2,ஜீ.) |
| அரிகண்டம் 1 | ari-kaṇṭam n. <hari+khaṇda. See அரிவருடம். (கந்தபு. அண்ட. 40.) |
| அரிகண்டம் 2 | ari-kaṇṭam n. <id.+. கண்டம்2. 1. Iron gate or frame or cage of crossbars, worn on the neck by a devotee, as a mode of self-torture; கழுத்தில் மாட்டப்படும் ஓர் இருப்பு வட்டம். (ஈடு, 4,6,2.) 2. Teasing, annoying, vexing; |
| அரிகண்டம்பாடு - தல் | arikaṇṭam-pāṭu- v.intr. <id.+. To compose verses on a challenge from his rival, with a sword hung about the neck indicating readiness to die, if not successful; கழுத்திற் கத்திகட்டி எதிரி கொடுக்குஞ் சமத்திக்கு இணங்கப் பாடுதல். |
| அரிகயிறு | ari-kayiṟu n. <அரி-+ Cord at the entrance to a fort so contrived as to cut off the hand that grasps it; தொட்டகையை யரியும் நூற்பொறி. (சீவக். 104, உரை.) |