Protamil.com - Indian Information Repository

விக்கிபீடியா| புத்தகங்கள்| வரைபடங்கள்| தேடுதல்| MP3 பாடல்கள்| FM வானொலி| தமிழ் அகராதிகள்| குழந்தைகள்| இணைய டி.வி

Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - Page 1620





Word

English & Tamil Meaning
பொருள்

செளைப்பு ceḷaippu,
n. <சளை-.
Weariness, fatigue ;
சோர்வு. செளைப்பில்லாமலே வருஞ் சேனைகளை (இராமநா. உயுத். 78.)
செற்பம் ceṟpam,
n. <jalpa.
A form of polemical discussion, the aim of which is victory over opponents ;
அநுகூலமும் பிரதிகூலமுமான சாதனமிரண்டுள்ளதன்கண் வெல்லும் வேட்கையுடையோன் கதை. (தருக். சங். நீலகண். 205) .
செற்பை ceṟpai,
n.
See செற்பம். (சங்கற்ப. பாயி. 2, உரை.)
.
செற்றம் ceṟṟam,
n. <செறு-.
1. Rancour, hatred ;
மனவைரம். (திவா.) செற்ற நீக்கிய மனத்தினர் (திருமுரு. 132).

2. Aversion ;
வெறுப்பு. ஆர்வமுஞ் செற்றமு நீக்கிய வச்சுதனே (திருநூற். 20).

3. Irrepressible anger ;
தணியாக்கோபம். (பிங்.)

4. Love-quarrel ;
ஊடற்சினம். செற்றமுன் புரிந்ததோர் செம்மல் (கம்பரா. உண்டாட்டு. 30).
செற்றல் ceṟṟal,
n. <செற்று-.
1. Killing ;
கொல்லுகை. (பிங். MSS.)

2. Destruction ;
கேடு. (அக. நி.)

3. Denseness, closeness ;
செறிவு. (திவா.)

4. Eggs of flies;
ஈமுட்டை. புண்மேற் செற்றலேறி (திவ். பெரியாழ். 4,5,2).
செற்றலர் ceṟṟalar,
n. <செற்றல்.
See செற்றார். செற்றலரை வென்ற திருமலைராயன் (தனிப்பா. i, 27, 49).
.
செற்றவர் ceṟṟavar,
n. <செறு-.
See செற்றார். செற்றவர் புரங்கண் மூன்றுந் தீயெழச் செறுவர் போலும் (தேவா. 476, 3).
.
செற்றார் ceṟṟār,
n. <id.
Enemies ;
பகைவர். செற்றார் செயக்கிடந்த தில் (குறள், 446.)
செற்று - தல் ceṟṟu-,
5 v. tr.
1. To kill;
கொல்லுதல். (பிங். MSS.)

2. To destroy;
அழித்தல்.

3. To cut, chisel;
செதுக்குதல். (ஈடு, 9, 9, 1.)

4. To set, as a jewel;
பதித்தல். மணி செற்றுபுகுயிற்றி (கம்பரா. கையடை. 5).--intr.

1. To gather in crowds;
செறிதல். பெருங்களிறுகள் செற்றிவந்து சேர்ந்தன (சீவக. 277, உரை).

2. To sink deep;
அழுந்துதல். உரத்தினுகிர் செற்றும்வகைகுத்தி (கம்பரா. மகுட. 8).
செற்று ceṟṟu,
n. <செற்று-.
See செறிவு, 1. (பிங்.)
.
செற்றை ceṟṟai,
n. <id. [K. sette.]
1. Thicket, bush ;
சிறுதூறு. செற்றை வாயிற் சிறுகழிக்கதவின் (பெரும்பாண். 149).

2. Crowd ;
கூட்டம். சேய்விடுத்த செற்றை (கந்தரந். 22).

3. A fresh water fish ;
நன்னீரில் வாழும் மீன்வகை. செற்றை வரும் பழனம். (கந்தரந். 22).
செற்றோர் ceṟṟōr,
n. <செறு-.
See செற்றார். செற்றோர் கொலக்கொலக் குறையாத் தானை (பதிற்றுப். 82, 12) .
.
செறல் ceṟal,
n. <id.
1. Anger, open hatred ;
வெகுட்சி. செறனோக்கின் . . . களிறு (புறநா. 15, 8).

2. Killing, destroying;
கொல்லுகை. (தொல். சொல். 72, சேனா.)
செறி 1 - தல் ceṟi-,
4 v. intr.
1. To be thick, as foliage, hair; to be dense, crowded; to be in close union;
நெருங்குதல். செறிந்த மணிமுடி (திவ். பெரியாழ். 3, 10,1).

2. To be hard and strong;
திண்ணிதாதல். மாப்படை சிந்தின தெறித்துகச் செறிந்த தோளினான் (கம்பரா. கரன். 41).

3. To be tight, close fitting, as bangles;
இறுகலாயிருத்தல். செறிவளை நெகிழ்த்தோன் (ஐங்குறு. 199).

4. To be controlled;
அடங்குதல். செறியாப்பரத்தையிவன்றந்தை (கலித். 84).

5. To keep within bounds;
எல்லை கடவாதிருத்தல். செறிகடலே (திருக்கோ. 179).

6. To hide, disappear;
மறைதல். அன்னம் . . . நளிமலர்ச் செறியவும் (சிலப். 2, 55-6).

7. To be joined, accompanied;
பொருந்துதல். மகளிரொடு செறியத் தாஅய்க் குழலகவ (பட்டினப். 155).

8. To increase; to be abundant, plentiful;
மிகுதல். (பிங்.) செயிர்சினஞ் செறிந்து (கலித். 102).

9. To accrue, accumulate;
திரளுதல். (W.)

10. To become diffused; to mix;
கலத்தல். (W.)

11. To bathe, to be immersed; குளித்தல். (W.)--tr. To cohabit with;
புணர்தல். செறிதொறுஞ் சேயிழைமாட்டு (குறள், 1110).
செறி 2 - த்தல் ceṟi-,
11 v. tr.
1. To join together, unite;
சேர்த்தல்.

2. To tighten;
இறுக்குதல். நிறைத்தாழ் செறித்து (நீதிநெறி. 99).

3. To shut, close, block up;
அடைத்தல். தாழ்செறி கடுங் காப்பில் (கலித். 48).

4. To hold in reserve, as one's opinion; to keep, as one's counsel; to suppress, as one's thought;
அடக்குதல். செப்பல் வன்மையிற் செறித்தியான் கடவலின் (குறிஞ்சிப். 12).

5. To secure, put in safe custody, deposit securely;
பத்திரமாக வைத்தல். அப்புறத்தே செறித்தானோ (கம்பரா. ஊர்தேடு. 226).

6. To hoard up, store up;
திரட்டுதல்.

7. To cram, stuff, pack closely;
திணித்தல். வாய்செறித்திட்ட மாக்கடிப்பிதுவே (கல்லா. 6).

8. To set, encase, implant;
பதித்தல். பொற்றகட் டழுந்துறச் செறித்த வயிரப்பாளமொத்து (உபதேசகா. கைலை. 52).

9. To fasten on, put on, as ornaments;
அணியாக இடுதல். தொடிசெறித்த தோளிணை (கலித். 97). அணியென்பது கலிப்பன கட்டுவன செறிப்பன பூண்பன என்னுந் தொடக்கத்தவற்றிற்கும் (தொல். சொல். 46, சேனா.).

10. To cause to obtain;
அடைவித்தல். சிவமந்திரமே சித்தி செறிக்கும் (சிவரக. காயத்திரி. 14).

11. To adopt a forced interpretation, as of a text;
ஏற்காத பொருளைச் செய்யுளிற் புகவிட்டு உரைகூறுதல். நயமுணர்வார்போற் செறிக்குந் தீப்புலவற் சேரார் (நாலடி, 312).

12. To press, bruise, crush;
நெரித்தல். (W.)

13. To kill, destroy; கொல்லுதல். (பிங்.)-- intr.To immense, dive, plunge into water;
மூழ்குதல். (திவா.)








Related Tags பிங் செற்றார் கம்பரா கலித் செற்று செற்றை செறு intr திவா பதித்தல் water கந்தரந் செற்றோர் செறி ceṟi செறிந்த destroy சேனா சொல் தொல் குறள் killing கொல்லுகை செற்றல் நீக்கிய hatred செறிவு திவ் ceṟṟu kill செற்பம் செற்றவர் பெரியாழ் கொல்லுதல் Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary Tamil Dictionaries Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி


SMTWTFS
   1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031