Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| சேடையரிசி | cēṭai-y-arici, n.< சேடை1+. Rice sprinkled over bride and bridegroom, by way of blessing; மணமக்கள்மீது இடும் ஆசீர்வாத அட்சதை. |
| சேடைவை - த்தல் | cēṭai-vai-, v. tr. < சேடை2+. To fill a field with water and prepare it for sowing paddy; தொளியடித்தல். Loc. |
| சேண் | cēṇ, n. 1. Distance, remoteness; சேய்மை. சேண்விளங்கு சிறப்பின் ஞாயிறு. (புறநா.174, 2). 2. Height, loftiness; 3. Mountain top, summit; 4. Sky; 5. Heaven; 6. Width, spaciousness; 7. Length; 8. Long time; |
| சேண்டிரவர் | cēṇṭiravar, n.< T . jēṇdra. [K. jēdaru.] Weavers; சேணியர். (யாழ். அக.) |
| சேண்மரம் | cēṇ-maram, n.< சேண்+. A tree. See அழிஞ்சில். (அக. நி.) . |
| சேண | cēṇa, adv. < id. Up; உயர. சேணவெரிநிற் சிறந்தானோ டேறினாள் (பரிபா.12, 48). |
| சேணம் 1 | cēṇam, n.< id. See சேண் சேணந் தருவது நீறு (தேவா. 857, 4). |
| சேணம் 2 | cēṇam,, n. perh. jayana. cf. Persn. jīn. 1. Cushion, mattress; மெத்தை. (பிங்.) 2. Saddle of cloth or leather, pillion; |
| சேணவி | cēṇavi, n. cf. šravaṇa. Knowledge; அறிவு. (யாழ். அக.) |
| சேணாடு | cēṇāṭu, n.< சேண்+நாடு. Heaven; சுவர்க்கம். (w.) |
| சேணி | cēṇi, n.< Pkt. sēṇi < šrēṇi. 1. See சேடி விஞ்சையர் சேணி செலவிட்டு. (சூளா. சுயம்.192). 2. Ladder; 3. Order, arrangement; 4. Party of workmen, set of players, company of travellers; |
| சேணிகன் | cēṇikaṉ, n.< šrēṇika. 1. An illustrious Jain king; சைன சக்கரவர்த்திகளுட் சிறந்தவன். See சேணியன், |
| சேணியர் | cēṇiyar, n.< சேணி. A class of celestials; வித்தியாதரர். சேணியர்கோன் தோன்றல். (சேதுபு. வேதாள.14). |
| சேணியன் 1 | cēṇiyaṉ, n.< சேண். Indra; இந்திரன். சேணியனு மன்றெ தெரிந்து (தனிப்பா.i, 69. 120). |
| சேணியன் 2 | cēṇiyaṉ, n.< šrēṇika. A class of weavers; ஆடைநெய்யுஞ் சாதிவகையான். (E. T. vi, 361.) |
| சேணுவணன் | cēṇ-uvaṇaṉ, n.< சேண். A climbing shrub. See ஆகாசகருடன். (தைலவ. தைல. 104.) . |
| சேணோன் | cēṇōṉ, n.< id. 1. Mountaineer; மலைவாசி. சேணோ னகழ்ந்த மடிவாய்ப் பயம்பின் (மதுரைக்.294). 2. One who keeps watch over a field from a platform on a tree; |
| சேத்தாளி | cēttāḷi, n.< சேர்-+ ஆளி. See சேக்காளி. Tj. . |
| சேத்திரக்கிஞன் | cēttirakkiaṉ, n.< kṣētra-ja. Soul, as having knowledge of the body; [சரீரத்தை அறிபவன்] ஆன்மா. ஏத்திய சேத்திரக்கிஞன். (விநாயகபு. 83,73). |
| சேத்திரபாலன் | cēttira-pālaṉ, n.< kṣētrapāla. 1. Guardian-deity; க்ஷேத்திரபாலன். (சி. சி. 8, 21, மறைஞா.) 2. Bhairava; |
| சேத்திரபிண்டம் | cēttira-piṇṭam, n.< kṣētra-piṇda. Ball of rice offered to manes in a sacred place; புண்ணியதலத்திற் பிதிரர்பொருட்டுக்கொடுக்கும் பிண்டம். திகிரியறற்கரையிற் சேத்திர பிண்டங் கொடுத்து (சேதுபு. தேவிபுர. 84). |
| சேத்திரம் | cēttiram, n.< kṣētra. See க்ஷேத்திரம். . |
| சேத்து 1 | cēttu, n.< செம்-மை. Red, crimson; சிவப்பு. (திவா.) சேத்தகில் புழுகு சந்தனம் (பாரத. பதினான்.219). |
| சேத்து 2 | cēttu, n. prob. சே2-. 1. Resemblance, similarity; ஒப்பு. (திவா.) நகையொடு சேத்திற் காசு நாறுவ நித்திலம் (இரகு. நாட்டு. 10). 2. Thought, idea; |
| சேத்து 3 | cēttu, n. 1. Limb, member, section; உறுப்பு. (அக. நி.) 2. Closeness, compactness, thickness; |
| சேத்து 4 | cēttu, n.< Pkt. khetta < kṣētra. Field, plot of ground; நிலம். (w.) |
| சேத்து 5 | cēttu, n.< cēt. (பிங்.) 1. Doubt; ஐயம். 2. An expletive; |