Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| அறிமுகம் | aṟi-mukam n. <id.+. 1. Familiar face; தெரிந்தமுகம். அறிமுகம்பிற காண்கிலே னடுத்தவூ ரறியேன் (சேதுபு. விதூம. 99). 2. Acquaintance; |
| அறியக்கொடு - த்தல் | aṟiya-k-koṭu- v. tr. <id.+. 1. To communicate information to, instruct; தெரிவித்தல். 2.To inform against, indict, impeach; |
| அறியலுறவு | aṟiyal-uṟavu n. <id.+. Desire to know; அறிதற்கண் விருப்பம். (தொல். சொல். 13. சேனா.) |
| அறியாக்கரி | aṟiyā-k-kari n. <id.+. False evidence; பொய்ச்சாட்சி. அறியாக்கரி பொய்த்து (சிலப். 15, 78). |
| அறியாமை | aṟiyāmai n .<id. i Ignorance; மடமை. (குறள், 1110.) |
| அறியாவினா | aṟiyā-viṉā n. <id.+. Question for information or knowledge or removal of doubt, as one put by the pupil to the teacher; தெரியாததொன்றைத் தெரிதற்குக் கேட்குங் கேள்வி. (நன். 385, உரை.) |
| அறியான்வினா | aṟiyāṉ-viṉā n. See அறியாவினா. (தொல். சொல். 13, சேனா.) |
| அறியுநன் | aṟiyunaṉ n. <அறி-. One who knows or understands; உணருகிறவன். அறியுநராவி போழு மம்பு (சீவக. 1572). |
| அறிவர்சிறப்பு | aṟivar-ciṟappu n. <id.+. Worship of the Wise Ones, as Arhats; இறைவர்பூசனை. நற்றானஞ் சீல நடுங்காத் தவமறிவர் சிறப்பு. (சீவக. 1545) |
| அறிவரன் | aṟivaraṉ n. <id.+. One who excels in wisdom; அறிவிற் சிறந்தவன். (சீவக. 1246.) |
| அறிவழி 1 - தல் | aṟivaḻi- v. intr. <அறிவு+அழி1-. To lose one's reason, to be bereft of sense, be infatuated; மதிமயங்குதல். |
| அறிவழி 2 | aṟivaḻi n. <id.+ அழி2-. 1. Intoxicating liquor which destroys reason; மது. (யாழ். அக.) 2. Devil; |
| அறிவறிவாக | aṟivaṟivāka adv. <id.+ அறிவு+ஆ-. So as to ascertain the minutest details; விவரமாய்த் தெரிந்துகொள்ளும்படி. மரியாதைகளும் அறிவறிவாக விசாரித்து (கோயிலொ. 42). |
| அறிவறைபோ - தல் | aṟivaṟai-pō- v. intr. <id.+ அறைபோ-. To undermine one's knowledge; அறிவு கீழற்றுப்போதல். (சிலப். 20. 25.) |
| அறிவன் | aṟivaṉ n. <id. 1. Man of knowledge, wise man, sage; நல்லறிவுடையான். (கந்தபு. மார்க்கண். 259) 2. Arhat; 3. Buddha; 4. The planet Mercury; 5. The planet Mars; 6. Astrologer and priest; 7. Artisan |
| அறிவனார் | aṟivaṉār n. <அறிவன். The author of the Paca-marapu; பஞ்சமரபு நூலாசிரியர். (சிலப். 6. 35. உரை.) |
| அறிவனாள் | aṟivaṉāḷ n. <id.+ நாள். The 26th nakṣatra; உத்தரட்டாதி. (திவா.) |
| அறிவாகரன் | aṟivākaraṉ n. <அறிவு+ ā-kara. One who is the repository of knowledge, person of profound knowledge; ஞானத்திற்கு இருப்பிடமாக உள்ளவன். (W.) |
| அறிவாளி | aṟivāḷi n. <id.+ ஆள்-. Wise or intelligent person; புத்திசாலி. |
| அறிவி - த்தல் | aṟivi- v. tr. caus. of அறி- 1. to make known, relate, communicate; தெரிவித்தல். 2. To publish, announce; |
| அறிவிக்கை | aṟivikkai n. See அறிவிப்பு. . |
| அறிவிப்பு | aṟivippu n. <அறிவி-. Notice, publication; விளம்பரம். Colloq. |
| அறிவிலி | aṟivili n. <அறிவு+இல்-மை. Ignorant person, fool; அறிவில்லாதவன். (கம்பரா. மந்தரை. 67.) |
| அறிவினா | aṟiviṉā n. <அறி-+ Question for the purpose of testing, as one put by the teacher to the pupil; அறிந்து கேட்குங் கேள்வி. (நன்.285,உரை.) |
| அறிவீனம் | aṟivīṉam n. <அறிவு+ hīna. Ignorance; மடமை. Colloq. |
| அறிவு | aṟivu n. <அறி-. 1. knowledge, wisdom; ஞானம். 2. Intelligence; 3. Perception by the senses; 4. Soul; 5. Learning, erudition; 6. Things which it is necessary to know; |
| அறிவுகேடன் | aṟivu-kēṭaṉ n. <அறிவு+. Ignorant, unwise person; ஞானமற்றவன். (ஈடு.) |
| அறிவுகொளுத்து - தல் | aṟivu-koḷuttu- v. intr. <id.+. To impart instruction, teach, advise; புத்திபுகட்டுதல். |
| அறிவுநூல் | aṟivu-nūl n. <id.+. Sacred writings, books of true knowledge, dist. fr. உலகநூல்; ஞானசாத்திரம். அறிவுநூல் கல்லா துலகநூலோதுவ தெல்லாம் (நாலடி. 140). |
| அறிவுபிற - த்தல் | aṟivu-piṟa- v. intr. <id.+. 1. To find knowledge dawn in the mind, to become enlightened; ஞானமுண்டாதல். 2. To be restored to consciousness; |