Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| திருமாலாயுதம் | tiru-māl-āyutam, n. <id. +. Viṣṇu's weapons, being five, viz., Caṅ-kam, cakkaram, taṉu, vāḷ, taṇṭu; சங்கம், சக்கரம், தனு, வாள், தண்டு என்ற திருமாலின் ஐம்படைகள். (பிங்.) |
| திருமாலிருஞ்சோலை | tiru-māl-āyutam, n. <id. +. See அழகர்மலை. (திவ்.திருவாய்.10, 7, 1) . |
| திருமாலுந்தி | tiru-māl-unti n. <id. +. See திருமால்கொப்பூழ். (சூடா.) . |
| திருமாலை | tiru-mālai, n. <id. + mālā. 1. Garland for an idol; தெய்வத்துக்குத் தொடுக்கும் மாலை. 2. A poem in Nālāyira-p-pirapantam by Toṇṭar-aṭi-p-poṭi-y-āḻvār; |
| திருமாலைகட்டி | tiru-mālai-kaṭṭi, n. <திருமாலை +. Maker of garlands for idols; கோயில் மாலை தொடுப்போன். |
| திருமாலைவடை | tiru-mālai-vaṭai, n. <id. + மாலை + vaṭaka. Cakes of black gram offered in the evening in temples; கோயிலில் மாலையில் நிவேதிக்கும் வடைத் திருப்பணிகாரம். |
| திருமாளிகை | tiru-māḷikai, n. <id. +. 1. See திருமாளிகைப்பத்தி. செம்பொனம்பலஞ்சூழ் திருமாளிகையும் (S. I. I. iii, 183). . 2. House of a respectable person; |
| திருமாளிகைச்சுற்று | tiru-māḷikai-c-cuṟṟu, n. <id. +. See திருச்சுற்றுமாளிகை. (Insc.) . |
| திருமாளிகைத்தேவர் | tiru-māḷikai-t-tēvar, n. <id. +. The author of a section of Tiruvicaippā; திருவிசைப்பாவின் ஒரு பகுதி இயற்றிய ஆசிரியர். |
| திருமாளிகைப்பத்தி | tiru-māḷikai-p-patti, n. <id. +. Series of buildings alongside the compound wall of a temple; கோயிற்றிருமதிலையொட்டி உட்புறத்தமைந்துள்ள கட்டட வரிசை. |
| திருமு - தல் | tirumu-, 5 v. <திரும்பு-. [T.K. tirugu.] intr. To turn, return, go back; --tr. To rub hard; திரும்புதல். ஓடித் திருமி (கம்பரா. மாரீச.136). -- நன்றாகத் தேய்த்தல். விளக்கைச் சாம்பலால் திருமு. Nā. |
| திருமுக்காணம் | tiru-mukkāṇam, n. <திரு +. See திருமுகக்காணம். (S. I. I. II, 509.) . |
| திருமுகக்கணக்கு | tiru-muka-k-kaṇakku, n. <id. +. An accountant's post in the Travancore palace; திருவிதாங்கூர் அரண்மனையிலுள்ள கணக்கு உத்தியோகம். Nā. |
| திருமுகக்காணம் | tiru-muka-k-kāṇam n. <id. +. An ancient tax; பழைய வரிவகை. (S. I. I. ii, 521.) |
| திருமுகத்துறை | tiru-muka-t-tuṟai, n. <id. +. Mouth of the Cauvery river; காவிரி கடலுடன் கலக்கும் சங்கமத்துறை. (சிலப்.10, 33, உரை.) |
| திருமுகப்பாசுரம் | tiru-muka-p-pācuṟam, n. <id. +. The first poem in Patiṉorān-tiru-muṟai, believed to have been composed by the God at Madura; பதினொராந்திருமுறையில் மதுரைச் சொக்க நாதக்கடவுள் இயற்றியதாகக் கருதப்படும் முதற்செய்யுள். |
| திருமுகம் | tiru-mukam, n. <id. +. 1. Letter from a great person; பெரியோரனுப்பும் நிருபம். உலகுதொழு திறைஞ்சுந் திருமுகம் போக்குஞ் செவ்வியளாகி (சிலப்.8, 53). 2. Royal order; 3. Divine presence; |
| திருமுகமண்டலம் | tiru-muka-maṇṭalam, n. <id. +. Hallowed face of idols or great men; கோயின்மூர்த்தி அல்லது பெரியோரின் முகப்பிரதேசம். |
| திருமுகஸ்தானம் | tiru-muka-stāṉam, n. <id. +. A post of honour to which appointment is directly made by a king; அரசரால் நேரில் நியமிக்கப்படும் கௌரவ உத்தியோகம். Nā. |
| திருமுட்டு | tiru-muṭṭu, n. <id. +. Plates and vessels used in worship; பூசைத்தட்டு முதலியன. இலங்குநற் றிருமுட்டிவை முதலிய வீந்தார் (தேவாரணி. மேன்மை. 52). |
| திருமுடி | tiru-muṭi, n. <id. +. 1. Head of the chief idol in a temple; கோயில்மூர்த்தியின் சிரோபாகம். 2. See திருநாமம், 3. நாரணற் கடிமைத் திருமுடியாயிரர்க்கு (அரிசமய. பரகா. 23). 3. Caste of bricklayers among Vēṭṭuvar or Kaik-kōḷar; |
| திருமுடிக்கலசம் | tiru-muṭi-k-kalacam, n. <திருமுடி +. A kind of anointing ceremony; அபிஷேகச் சடங்குவகை. Nā. |