Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| தீர்த்தக்கட்டம் | tīrtta-k-kaṭṭam, n. See தீர்த்தகட்டம். Loc. . |
| தீர்த்தக்கரை 1 | tīrtta-k-karai, n. < tīrtha +. Sacred bathing-ghat; புண்ணிய நீர்த்துறை. |
| தீர்த்தக்கரை 2 | tīrtta-k-karai, n. < tīrtha-karaka. See தீர்த்தகவி. . |
| தீர்த்தக்கரைப்பாவி | tīrtta-k-karai-p-pāvi, n. < தீர்த்தக்கரை1 +. Sinner who never bathes in a sacred river, although living on its banks; தீர்த்தக்கரையில் வசித்தாலும் அதில் முழுகியறியாத பாவி. |
| தீர்த்தக்காரர் | tīrtta-k-kārar, n. < tīrtha +. Persons having the right to receive tīrttam first after worship of an idol in a temple; கோயிலில் பூசைக்குப்பின் சுவாமி தீர்த்தம் முன்னர்ப் பெறும் உரிமையாளர். Vaiṣṇ. |
| தீர்த்தகட்டம் | tīrtta-kaṭṭam, n. < tīrtha-ghaṭṭa. Bathing ghat; ¢ஸ்நாநகட்டம். |
| தீர்த்தகர் | tīrttakar, n. See தீர்த்தகரர். (யாழ். அக.) . |
| தீர்த்தகரர் | tīrtta-karar, n. < tīrtha-kara. 1. See தீர்த்தங்கரர். திருமொழியருளுந் தீர்த்தகரர்களே துயர்கடீர்ப்பார் (யசோதர.1, 49). 2. Holy persons; |
| தீர்த்தகவி | tīrtta-kavi, n. < tīrtha + kavi. Cup made of coconut-shell used by Vaiṣṇa-vaites to hold water for preparing paste for their caste-marks; திருமண் தரித்துக்கொள்ளும்போது நீர் வைத்துகொள்ள உதவும் தேங்காயோட் டகல். Vaiṣṇ. |
| தீர்த்தங்கரர் | tīrttaṅkarar, n. < tīrthakara. Jaina Arhats, 24 in number, viz., Viruṣapar, Acitar, Campavar, Apinantaṉar, Cumati, Patmapirapar, Cupārcuvar, Cantirapirapar, Puṣpatantar or Cuviti, Cītaḷar, Cirēyācar, Vacupūcciyar, Vimalar, Anantar, Tarmar, Cānti, Kirantu or Kuntu, Arar, சைனருள் அருகபதவியடைந்த விருஷபர், அசிதர் சம்பவர் அபிநந்தனர், சுமதி பத்மபிரபர், சுபார்சுவர், சந்திரபிரபர், புஷ்பதந்தர்அல்லது சுவிதி, சீதளர், சிரேயாஞ்சர், வாசுபூச்சியர், விமலர், அநந்தர், தர்மர், சாந்தி, |
| தீர்த்தங்கொடு - த்தல் | tīrttaṅ-koṭu-, n. < tīrtha +. 1. To distribute water with which the chief idol of a temple has been bathed; கோயிலில் சுவாமிதீர்த்தம் அளித்தல். 2. To take bath, as an idol, at sacred waters at the close of a festival, the devotees bathing there immediately; |
| தீர்த்தசேவை | tīrtta-cēvai, n. < id.+. See தீர்த்தயாத்திரை. . |
| தீர்த்தத்துறை | tīrtta-t-tuṟai, n. < id.+. See தீர்த்தகட்டம். . |
| தீர்த்தத்தொட்டி | tīrtta-t-toṭṭi, n. < id.+. A construction in which the water used in bathing an idol collects; அபிஷேகநீர் தேங்கும்படி கட்டியதொட்டி. |
| தீர்த்தநீர் | tīrtta-nīr, n. < id. +. Sacred water; புண்ணிய நீர். தீர்த்தநீர் பூவொடு பெய்து (பு. வெ. 6, 27). |
| தீர்த்தம் | tīrttam, n. < tīrtha. 1. Ceremonial purity; பரிசுத்தம். தீர்த்த முக்கண் முதல்வனை (தேவா. 584, 9). 2. Water, drinking-water; 3. Sacred bathing-ghat; 4. Water used in worshipping an idol and distributed to devotees; 5. Water used in washing the feet of great men, as gurus. 6. The anniversary ceremony of a deceased person; 7. Temple festival; 8. (Jaina.) Sacred books; 9. See தீர்த்தவாரி. 10. Fire; 11. Sacrifice; 12. Birth; 13. Female organ; |
| தீர்த்தம்ஸாதி - த்தல் | tīrttam-sāti-, v. intr. < id.+. See தீர்த்தங்கொடு-,1. . |
| தீர்த்தமாடு - தல் | tīrttam-āṭu-, v. intr. < id.+. 1. To bathe in holy water at an auspicious hour; புண்ணியகாலத்தில் புண்ணியநீரில் ஸ்நாநஞ் செய்தல். (சிலப். 26, 9, அரும்.) 2. To bathe; |
| தீர்த்தயாத்திரை | tīrtta-yāttirai, n. < id. +. Pilgrimage to sacred bathing ghats; புண்ணிய தீர்த்தங்களில் நீராடப் பிரயாணஞ் செல்லுகை (குறள், 586, உரை.) |
| தீர்த்தவாசி | tīrtta-vāci, n. < id.+ vāsin. 1. One who lives by the side of a sacred bathing-place; புண்ணியத்துறைப்பக்கத்து வசிப்போன். 2. Pilgrim; |