2.To be closed , choked up;
அடைபடுதல். துளைவாய் தூர்ந்த துரப்பமை யாணி (பொருந.10).

3. To be extinguished ; to perish;
அழிதல்தூர்ந்தொழியும் பொய்பிறந்த போழ்தே (நான்மணி.76).

4. To disappear;
மறைதல். வள்ளி நடந்த வழிதூர்ந்திடாது (வெங்கைக்கோ.345).

5.To come to close quarters;
நெருங்குதல். இருவரும் ஒதுங்கி யுந் தூர்ந்தும் பொருதலின் (தொல்.பொ.68,உரை,பக்.219).

2. To hide,cover;
மறைத்தல். விண்ணவர் விசும்பு தூர்த்தார் (கம்பரா. கைகேயி.74).

3. [T.tūṟisu.] To insert;
உட்செலுத்துதல். பழுக்கும் பழத்தைத் துர்த்து (தைலவ. தைல.134) .

4. To pour forth in showers, as arrows;
மிகப்பொழிதல்.தூர்க்கின்ற மலர்மாரி தொடரப்போய் (கம்பரா. இராவணன்வதை.199).

2. Bottom ;
அடிப்பகுதி.தூரிற்றின் றன்ன தகைத்தரோ (நாலடி.138).

3. Stump of a tree ;
அடிமரம்.

4. Root-like formation about the stump of palmyras ;
பனையின் வேற்ப்பற்றுள்ள அடிப்பகுதி.வேர் தூர்மடல் குருகு பறியா நீளிரும்பனை (பரிபா. 2,42).

5. Tree, especially young palmyras and coconuts ;
பனைவடலிமுதலியன. Loc.

6. Rubbish at the bottom of a well ;
கிணற்றில் தேங்கிய வண்டல் முதலிய கசடுகள் கிணற்றைத் தூர்வரா வேண்டும்.

7. Dregs, mud ;
சேறு.தூரிடை யுறங்கு மாமை (கம்பரா. நாட்டு. 6).

8. Bottom of a vessel;
பாத்திரத்தினடி. Tinn.

2. To grow in clusters;
கொத்தாய் முளைத்தெழுதல். நெற்பயிர் தூர்கட்டியெழுந்தது.

2. Trumpet-flower nightshade.
See ஊமத்தை. (மலை.)

2. A dissolute man fond of prostitutes;
பரத்தமை கொண்டொழுகுவோன். விடருந் தூர்த்தரும் (மணி.14, 61).

3. Wicked person;
கொடியோன். தூர்த்தர் மூவெயிலெய்து (தேவா. 628, 3).

2. Bearing, sustaining, carrying;
சுமக்கை. (W.)

2. Loosened earth, from digging or ploughing;
கொத்தப்பட்ட மண். (W.)

3. Rubbish, such as dry stricks, straws, dry leaves, etc.;
செத்தை. (W.)

4. Ground adjacent to a well;
கிணற்றைச்சார்ந்த நிலம். (J.)

2. See தூர்வாரி. Colloq.
.