2. Group of šama vēdic chants;
சாமவேதங்களின் தொகுதிவகை. ஐந்துமூன் றுறழ்ந்த தோமம் பெருஞ்சாமம் (காஞ்சிப்பு. திருவேக. 12).

2. Lance, javelin, dart;
கைவேல். (பிங்.)

3. Drum;
வாச்சியம். (அக. நி.)

2. [K. tō.] To become wet, soaked;
நனைதல். தோயுங் கதழ் குருதி (பு. வெ. 4, 16).

3. To trail, as a long garment;
நிலத்துப்படிதல். (w.)

4. To be curdled, as milk; to be thickened, clotted, coagulated, as blood;
உறைதல். தோயும் வெண்டயிர் (கம்பரா. நாட்டுப். 28).

5. To be dense, crowded,
செறிதல். தோய்ந்தவிசும் பென்னுந் தொன்னாட்டகம் (சீவக. 290).

6. To commit oneself in speaking, used in the negative;
அகப்பட்டுக் கொள்ளுதல். அவன் தோயாமல் பேசுகிறான். -tr.

1. To come in contact with, reach, touch;
பொருந்துதல். தாடோய் தடக்கை (புறநா. 14).

2. To unite, embrace, copulate;
அணைதல். நிறைநெஞ்ச மில்லவர் தோய்வர் (குறள், 917).

3. To take in, as water;
முகத்தல். கருங்கலந் தோய்விலாக்காமர் பூந்துறை (சீவக. 97).

4. To mix, blend, mingle, associate with, keep company;
கலத்தல். தோய்ந்தும் பொருளனைத்துந் தோயாது (கம்பரா. சரபங். 27).

5. To be in friendship with;
நட்டல். தோய்ந்தாருட்டோய்ந்தாரெனப்படுதல் (திரிகடு. 81).

6. To approach;
கிட்டுதல். விண்டோயு மிளை கடந்து (பு. வெ. 6, 16).

7. To resemble;
ஒத்தல். விசும்புதோ யுள்ளமொடு (மலைபடு. 558).

8. To temper by dipping in water, as heated metal;
துவைச்சலிடுதல். (J.)

2. [M. tōyka] To temper, as iron;
துவைச்சலிடுதல். இரும்பைக் கருமகக் கம்மியன்றோய்த்த தண்புனல் (கம்பரா. பம்பைப். 37).

3. To thicken, curdle;
உறையச்செய்தல். தோய்த்த தண்டயிர் (திவ். பெருமாள். 2.4)

4. To dye, tinge, stain, imbue;
சாயமேற்றுதல்

5. To wash. cleanse;
ஆடை துவைத்தல். துணி தோய்க்கிறான்.

2. Tempering heated metal;
இரும்பைத் துவைச்சலிடுகை

Sea; கடல். (பிங்.) தோயமுஞ் சுவறப் பொரும் வேலா (திருப்பு.101).
.