Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| நிம்பாணி | nimpāṇi, n. < நெம்பு+. Coupling nail; இணைக்கும்படி இருபக்கமுங் கூருள்ள ஆணி. |
| நிம்பிரி | nimpiri, n. Jealousy; பொறாமை. சினனே பேதைமை நிம்பிரி நல்குரவு (தொல்.பொ. 245). |
| நிம்பு - தல் | nimpu-, 5 v. tr. To lift with a lever. See நெம்பு-. Colloq. |
| நிம்பொளம் | nimpoḷam, n. A kind of pearl; முத்துவகை. ஒப்புமுத்துங் குறுமுத்தும் நிம்பொளமும் (S. I. I. ii, 143). |
| நிம்மதி | nimmati, n. prob. nir-mati. [T. K. nemmadi.] Ease of mind, tranquillity; மனவமைதி. |
| நிம்மந்தம் | nimmantam, n. of. nirbandha. 1. Disunion, want of harmony, opp. to campantam; ஒற்றுமையின்மை. (W.) 2. Self-willed nature; |
| நிம்மளம் | nimmaḷam, n. < Pkt. nimmala < nir-mala. 1. See நிம்மதி. என்மனம் இப்போது நிம்மளமாயிருக்கின்றது. Loc. 2. That which is clear or stainless; |
| நிமந்தக்காரர் | nimanta-k-kārar, n. < நிமந்தம்+. 1. Temple servants; கோயில் வேலைக்காரர். பலபணி நிமந்தக்காரர்க்கும் சீவன சேஷமாக (S. I. I. iii, 47). See நிமிந்தர், 1. Loc. |
| நிமந்தப்புறம் | nimanta-p-puṟam, n. < id. +. Land endowed for a specific charity; தருமத்துக்கு விடப்பட்ட நிலம். (S. I. I. v, 88.) |
| நிமந்தம் | nimantam, n. < ni-bandha. 1. Service in a temple; கோயிலூழியம். 2. Arrangement for the conduct of affairs in a temple; |
| நிமந்தரணம் | nimantaraṇam, n. < niman-traṇa. Invitation to act as manes in annual ceremonies and accept the offering; சிராத்தத்தில் பிதிர்தேவதை முதலியவரின் ஸ்தானங்களிலிருந்து உணவு கொள்ளும்படி அழைக்கப்படுகை. Brāh. |
| நிமம் | nimam, n. Nape of the neck; பிடர்த்தலை. (பிங்.) |
| நிமரம்பாம்பு | nimaram-pāmpu, n. < நிமிர்-+. Snake unable to move after taking its prey; இரை எடுத்து அசையமுடியாமற் கிடக்கும் பாம்பு. Nā. |
| நிமலம் | nimalam, n. < nir-mala. Purity, immaculateness, spotlessness; மாசின்மை. (W.) |
| நிமலன் | nimalaṉ, n. < id. 1. Holy person; சுத்தன். நிமல னின்மல னீதி வானவன் (திவ். அமலனாதி. 1). 2. The supreme Being, as spotless; |
| நிமலன்மூலி | nimalaṉmūli, n. Indian birth-wort. See பெருமருந்து. (அமுதாகரம்.) |
| நிமலி | nimali, n. See நிமலை. (பிங்.) . |
| நிமலை | nimalai, n. < Nir-malā. Pārvatī, as spotless; [களங்கமற்றவள்] பார்வதி. என்பணியினின்று வேண்டுவ தம்மினென் றுணர்த்தின ணிமலை (காஞ்சிப்பு. தழுவக்.318). |
| நிமாசு | nimācu, n. < Persn. namāz. Prayer of the Muslims; முகம்மதியரின் தொழுகை. (W.) |
| நிமி - தல் | nimi-, 4 v. intr. To twitch, as the lips of a child in crying; வாய்நெளிதல். நிமியும் வாயொடு கண்கணீர் மல்க. (திவ். திருவாய். 6, 5, 2 ). |
| நிமி | nimi, n. < Nimi. A king of the Solar race; சூரியவமிசத்துச் சக்கரவர்த்திகளில் ஒருவன். நிமித்திருமரபுளான் (கம்பரா. திருவவதா. 91). |
| நிமிச்சுற | nimiccuṟa, adv. < நிமிர்- + உறு-. Full, to the brim; நிறைய. |
| நிமிட்டாம்பழம் | nimiṭṭām-paḻam, n. < நிமிட்டு- +. Pinch, humorously expressed as a fruit which a child may expect; கிள்ளு. |
| நிமிட்டு - தல் | nimiṭṭu-, 5 v. tr. < நிமிடு2-. 1. To pinch, as in punishment; கிள்ளுதல். (W.) 2. To trim, as a wick; 3. To rub or crush between the hands, as grain; |
| நிமிட்டு | nimiṭṭu, n. < நிமிட்டு-. Pinch; கிள்ளுகை. |
| நிமிடம் | nimiṭam, n. < nimiṣa. 1. See நிமிஷம். (பிங்.) . 2. (Mus.) One of ten varieties of kālam, q. v.; |
| நிமிடன் | nimitaṉ n. < நிமிடு. Extremely clever person; மிகச்சமர்த்தன். Loc. |
| நிமிடி | nimiṭi, n. < id. Clever, active person; சுருசுருப்புள்ளவன். அவன் வேலையில் நிமிடி. Madr. |
| நிமிடிபாதம் | nimiṭipātam, n. Loc. 1. Strictness; கண்டிப்பு. 2. Obstinacy; |
| நிமிடு | nimiṭu, n. prob. nimisa. Clever workmanship; சாமர்த்தியமான வேலை. Loc. |
| நிமிடு - தல் | nimiṭu-, 5 v. tr. of நிமிண்டு-. To feel between fingers; நெருடுதல். துகிலின்வெண்கிழித் துய்க்கடை நிமிடி (பெருங். உஞ்சைக். 33, 92). |