Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| பட்சிமாராசன் | paṭci-mā-rācaṉ, n. <id.+மா+. See பட்சிராசன், 1. பட்சிமாராசன் குரல்விடும்படி (தக்கயாகப். 478, உரை) . |
| பட்சியம் | paṭciyam, n. <bhakṣya. Cakes; பணியாரம். |
| பட்சியினெச்சம் | paṭciyiṉ-eccam, n. perh. பட்சி+. Resinous amber; பொன்னம்பர் (யாழ். அக.) |
| பட்சிராசன் | paṭci-rācaṉ, n. <id.+. 1. Garuda, as king of birds; கருடன். 2. A kind of emerald; |
| பட்சேரி | paṭ-cēri, n. <பள்+. Village of paḷḷas; பள்ளரூர். Tinn. |
| பட்டக்கடம்பு | paṭṭa-kaṭampu, n. <பட்டம் +. Water cadamba. See நீர்க்கடம்பு. (L.) |
| பட்டக்காரன் 1 | paṭṭa-k-kāraṉ, n.<பட்டம் +. 1. Title-holder; பட்டம்பெற்றவன். (W.) 2. Title of the headman of the Toṭṭiyar and Koṅkuvēḷāḷa castes; |
| பட்டக்காரன் 2 | patta-k-kāraṉ, n. <பட்டை +. A peon in livery; வில்லைச் சேவகன். Loc. |
| பட்டகசாலை | paṭṭaka-cālai, n. <T. paṭašāla. [K. paṭṭasāle.] 1. Central or principal hall in a house; கூடம். Loc. 2. Dining hall adjoining a house; |
| பட்டகம் | paṭṭakam, n. ct. paṭṭaka. 1. Worm-killer. See ஆடுதின்னாப்பாளை. (மலை.) 2. Ringworm root; |
| பட்டங்கட்டி | paṭṭaṅ-kaṭṭi, n.<பட்டம் +. 1. One who is crowned, anointed or invested with authority; பட்டஞ்சூடிய அதிகாரி. (W.) 2. Title of the headman of certain castes, as Kaikkōḷar, Paravar, etc.; 3. A caste. |
| பட்டங்கட்டு - தல் | paṭṭaṅ-kaṭṭu-, v. intr. <id.+. 1. To confer a title; பட்டப்பெயர் சூட்டுதல். நன்னெரிப் பட்டங்கட்டி நல்கினான் பரிவட்டங்கள் (திருவாலவா.39, 27). 2. To invest with office, dignity, authority; to install, crown; 3. To fasten a gold band on the foreheads of the bridal pair in a marriage; 4. To perform the ceremony of indicating the succession to the estate of a deceased person among Maṟavas, wherein, before the corpse is removed, 5. To perform the ceremony of going round the deceased during cremation; |
| பட்டங்கிச்சார் | paṭṭaṅki-c-cār, n. <E. futtock. Futtock rigging, iron shrouds connecting the rigging of the main mast with that of the topmast; நடுப்பாய்மரத்தின் துணியையும் உச்சிப்பாய்மரத்தின் துணியையும் சேர்க்கும் சீலை. Naut. |
| பட்டங்கொடு - த்தல் | paṭṭaṅ-koṭu-, v. intr.<பட்டம் +. 1. See பட்டங்கட்டு-, 1, 2. . 2. To ordain one, as a minister; |
| பட்டச்சீட்டு | paṭṭa-c-cittu, n. <id.+. Sanad conferring titles; பட்டமளித்தற்குக் கொடுக்கும் பத்திரம். (யாழ்.அக.) |
| பட்டச்சீலை | paṭṭa-c-cīlai, n.prob. பட்டை +. Sand-paper; மெருகிடும் காகிதம். (J.) |
| பட்டடை 1 | paṭṭaṭai, n. prob. படு -+அடை-. 1. [T. paṭṭika, K. paṭṭade.] Anvil; அடைகல். (பிங்.) சீரிடங்காணி னெறிதற்குப் பட்டடை (குறள், 821). 2. [K. paṭṭadi] Smithy, forge; 3. Stock, heap, pile, as of straw, firewood or timber; 4. Corn-rick, enclosure of straw for grain, wattle and daub, granary; 5. Layer or bed of olas for grain; 6. Anything held against another, as a support in driving a nail; prop to keep a thing from falling or moving; 7. Frame of timbers to place under a dhoney when ashore, to keep it from the ground; 8. Support for the head in place of a pillow; 9. Piece of board temporarily used as a seat; உட்காரும் பலகை. (W.) 10. Plank used for crossin a channel; கால்வாய் கடத்தற்கு உதவும் பலகை. (W.) 11.The platform of the car that carries the idol; 12. Block of wood provided with iron-tubes for explosion of gun-powder; 13. Repeated explosion of gun-powder stuffed in iron-tubes; 14. A layer or course of earthwork, as in raising mud-wall; சுவரிலிடும் மண்படை. Loc. 15. Portion allowed to ploughmen from the proceeds of a harvest; 16. Cultivation, irrigation; 17. Plot of wet land cultivated mainly by lift-irrigation; 18. (Mus.) The fifth note of the gamut.; 19. One of the movements in playing a lute; |