Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| வாய் 3 | vāy, cf. vāc. [T. vāyi, K. bāy, M. vāy.] n. 1. Mouth; beak of birds; உதடு அல்லது அலகு இவற்றினிடையிலுள்ள உறுப்பு. (பிங்.) கயவர்வா யின்னாச் சொல் (நாலடி, 66). 2. Mouth as of cup, bag, ulcer, etc.; 3. Mouthful; 4. Lip; 5. Edge, rim; 6. Edge, as of a knife; 7. Word; 8. Speech utterance; 9. Voice, tone; 10. Cf. வாய்-மை Truth; 11. cf. வாய்ப்பு. Excellence; 12. cf. வாய்ப்பு. That which is excellent; 13. Opening; gate; 14. Way path; 15. Means; 16. Agency, instrumentality; 17. Place; 18. Graduated mark on a steelyard; 19. Scar; 20. Hole; orifice; 21. cf. வேய். Flute, musical pipe; 1. (Gram.) A sign of the locative case; 2. A particle of comparison; |
| வாய்க்கசப்பு | vāy-k-kacappu, n. <வாய்+. 1. Bitterness in the mouth; வாய் கசந்திருக்கை. 2. A cattle-disease; |
| வாய்க்கட்டு | vāy-k-kaṭṭu, n. <id.+. 1. Restraint in food; abstaining from eating except at meal-time and confining oneself to the regular courses; கண்டதைத் தின்னாமலிருக்கை. 2. Rendering one speechless; preventing by witchcraft, animals, etc., from opening their mouths; |
| வாய்க்கட்டை | vāy-k-kaṭṭai, n. <id.+. 1 Sweets for children; சிறுவர்க்குரிய தின்பண்டம். Loc. 2. Bride, tip; |
| வாய்க்கணக்கு | vāy-k-kaṇakku, n. <id.+. Mod. 1. Mental arithmetic; working out sums mentally; மனக்கணிதம். 2. Oral statement of account, not reduced to writing; |
| வாய்க்கயிறு | vāy-k-kayiṟu, n. <id.+. Rein; கடிவாளக்கயிறு. வயமாப் பண்ணி வாய்க்கயிறு பிணித்து (பெருங். இலாவாண. 18,17). |
| வாய்க்கரிசி | vāykkarici, n. <id.+அரிசி. 1. Handful of rice dropped into the mouth of a deceased person by sons and other relations, just before cremation; தகனத்தின்முன் உறவுமுறையோராற் பிரேதத்தின் வாயிலிடும் அரிசி. உனக்கு வாய்க்கரிசி தந்தேனுண்டிரு (அரிச்.பு. காசி கா. 62). 2. Bride, tip; 3. Anything unwillingly parted with; |
| வாய்க்கருவி 1 | vāy-k-karuvi, n. <id.+. Bit of a bridle; கடிவாளம். வாய்க்கருவியிற் கோத்து முடியுங் குசையிற்றலை (நெடுநல். 178, உரை). |
| வாய்க்கருவி 2 | vāykkaruvi, n. Corr. of வாய்க்குருவி. . |
| வாய்க்கரை | vāy-k-karai, n. <வாய்+கரை5. 1. Rim; brink or edge, as of a well; கிணறு முதலியவற்றின் விளிம்பு. 2. Lip; |
| வாய்க்கரைப்பற்று | vāykkarai-p-paṟṟu, n. <வாய்க்கரை+. 1. Lip; உதடு. (ஈடு, 4, 8, 8, ஜீ.) 2. Field near the head of a channel; |
| வாய்க்காசு | vāy-k-kācu, n. <வாய்+காசு3. 1. Money placed on the mouth of a cropse with vāykkarici; பிரேதத்தின் வாயில் வாய்க்கரிசியுடன் வைக்கும் பணம். (W.) 2. Bride, tip; |
| வாய்க்காடிவார் - த்தல் | vāy-k-kāṭi-vār-, v.intr. <id.+காடி1+. To be very sorrowful; மிக்க துக்கத்துடனிருத்தல். அவன் வாய்க்காடிவார்த்துக்கொண்டிருக்கிறான். (W.) |