Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இறுமா - த்தல் | iṟumā- 12 v. intr. 1. To be elated; to feel exulted; பெருமைபாராட்டுதல். இறுமாந்திருப்பன் கொலோ (தேவா. 1182, 11). 2. To be self-conceited; |
| இறுமாப்பு | iṟumāppu n. <இறுமா-. 1. Elation, exultation; பெருமைபாராட்டுகை. 2. Pride, self-conceit, arrogance; 3. Erect posture; |
| இறுமுறி | iṟu-muṟi n. <இறு1-+. Discharged bond, having a vital part of it torn off; தீர்ந்துபோன காதற்ற பத்திரம். (W.) |
| இறுவதஞ்சாமை | iṟuvatacāmai n. <id.+. Indifference to losses, a desirable virtue in merchants; வணிகர் குணங்களுள் ஒன்று. (பிங்.) |
| இறுவரை 1 | iṟu-varai n. <id.+. Time of ruin, downfall, death; அழியுங்காலம். இறுவரை காணிற் கிழக்காந் தலை (குறள், 488). |
| இறுவரை 2 | iṟu-varai n. <இறு3-+. 1. prob. இருவரை. High mountain; பெரியமலை. இறுவரை வீழ (பு. வெ. 7, 20). 2. Foothill; 3. Foot of a mountain; |
| இறுவாக | iṟu-v-āka adv. <இறு1.+. At last, finally; இறுதியாக. (சூடா. 12, 98.) |
| இறுவாய் | iṟu-vāy n. <id.+. 1. End, termination; ஈறு. னகர விறுவாய் (தொல். எழுத். 9). 2. Death; |
| இறே | iṟē part. cf. எறே. A particle frequently used in Vaiṣṇava religious writings and occurring mostly at the end of sentences to indicate that the subject mentioned is either (1) common knowledge, or (2) one which must be known by all, or (3) one that is emphatically so; பிரசித்தி, தெரியவேண்டியவிஷயம், தெளிவு இவற்றைக் குறிக்குஞ் சொல். (ஈடு, 2, 1, 1.) |
| இறை 1 | iṟai n. <இற-. 1. Height; உயரம். ஏந்துகொடி யிறைப்புரிசை (புறநா. 17, 27). 2. Head; 3. Supreme God; 4. šiva; 5. Brahmā; 6. King, sovereign, monarch; 7. Eminence, greatness; 8. Impartiality; justice; 9. [K. eṟe.] Any one who is great as one's father or guru or any renowned and illustrious person; 10. Superior, master, chief; 11. Elder brother; 12. Husband, as lord of his wife; 13. [M. eṟake, M. iṟa.] Inside of a Sloping roof, eaves of a house; 14. Feather, quill; 15. Wing, plumage; 16. Death, dying, extinction; 17. Mango tree; |
| இறை 2 | iṟai n. <இறு2-. 1. Abiding, halting, tarrying; தங்கல். நெஞ்சிறை கொண்ட (மணி.4, 69). 2. Seat; 3. Duty, obligation; 4. [M. iṟa.] Tax on land, duty, share of the produce accruing to the king as rent; 5. Answer, reply; 6. Lines inside the finger joints; 7. Measure of the first joint of the fore-finger being about 1 inch; 8. Very small particle, atom, minute quantity, short space of time; 9. Wrist, fore-arm; 10. Arm; 11. Joints of the body; 12. Corner; |
| இறை 3 - தல் | iṟai - 4 v. tr. cf. இறைஞ்சு-. [K. eṟagu.] To bow before, as in salutation; to worship; வணங்குதல். இணையடி யிறைமின் (பதினோ. ஆளு. திருக்கலம். 48). |
| இறை 4 - தல் | iṟai - 4 v. intr. To scatter, disperse; சிதறிப்போதல். வளைமுத்திறைய வெற்றும் . . . வெண்டிரை (சூத. சிவமான். 2, 2). |
| இறை 5 - த்தல் | iṟai - 11 v. tr. caus. of இறை-. [K. eṟacu, M. iṟa.] 1. To splash, spatter, dash; நீரை வீசித்தெளித்தல். அவன்முகத்தில் நீரை யிறைத்தான் 2. To scatter abroad, strew, cast forth; 3. To draw and pour out water, irrigate, bale out; 4. To fill, as one's ears with strains of music; 5. To lavish, squander; |
| இறைக்கள்ளன் | iṟai-k-kaḷḷaṉ n. இறை2+. See இறைப்பிளவை (W.) . |
| இறைக்குடி | iṟai-k-kuṭi n. <id.+. Tax-payer; வரிகொடுப்போன். (சிலப். 4, 9, உரை.) |