Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இன் 1 | iṉ <இனி-மை. Always in compound: [K. iṉ.] adj. Sweet, pleasant, agreeable;-n. Sweetness, pleasantness; இனிய. இன்சொ லினிதீன்றல் கான்பான். (குறள், 99). இனிமை. இன்வள ரிளம் பிறை (சீவக. 1008). |
| இன் 2 | iṉ part. 1. An abl. ending; ஐந்தனுருபு. (நன். 299.) 2. A loc. ending; 3. A sign of the past tense; 4. An euphonic augment; |
| இன்கண் | iṉ-kaṇ n. <இன்1+. 1. Delight, pleasure; இன்பம். இன்க ணுடைத்தவர் பார்வல் (குறள், 1152.) 2. Kindness, special favour; |
| இன்கவி | iṉ-kavi n. <id.+. 1. Poem in which sublime ideas are couched in florid and mellifluous language; மதுரகவி. 2. Poet who composes such verses; |
| இன்சொல் | iṉ-col n. <id.+. Pleasant speech, kind word, courteous language, compliment, opp. to வன்சொல்; பிரியவசனம். இன்சொ லினிதீன்றல் (குறள், 99). |
| இன்சொற்சொல்லல் | iṉ-coṟ-collal n. <இன்சொல்+. Speaking kindly or in a conciliatory and friendly tone to an enemy, a tactics in diplomatic negotiations; சாமோபாயம். (குறள், 467, உரை.) |
| இன்பக்கொடி | iṉpa-k-koṭi n. இன்பம்+. A twining creeper found in Svarga, the Indian paradise. See காமவல்லி. நந்தையுமின்பக்கொடி யொத்தாள் (சீவக. 365). |
| இன்பசாரம் | iṉpa-cāram n. <id.+. A work on erotics; ஒரு காமநூல். (கல்லா. 7, மயிலேறும்.) |
| இன்பதுன்பம் | iṉpa-tuṉpam n. <id.+. Joy and sorrow, pleasure and pain; சுகதுக்கம். (திவ். திருவாய். 8, 8, 6.) |
| இன்பம் | iṉpam n. <இனி-மை. [M. inbam.] 1. Delight, joy, happiness; அகமகழ்ச்சி. (திவா.) 2. Sweetness, pleasantness; 3. Sensual enjoyment, sexual love; 4. Marriage; 5. Sweetness of subject matter and of style and diction, a merit of poetic composition; |
| இன்பவுபதை | iṉpa-v-upatai n. <id.+. Crucial test of the continence of a minister or other officer of State conducted sub rosa, by a king, which consists in his (the king's) sending an old maid long in the service of the harem, to tempt the officer concerned, with a story that one of the qu உபதை நான்கனுள் ஒன்று. (குறள், 501, உரை.) |
| இன்பன் | iṉpaṉ n. <இன்பு. Husband, as being dear to the wife; கணவன். பதுமத்தலர்மக டனக்கு மின்பன் (திவ். பெரியதி. 2, 3, 5). |
| இன்பு | iṉpu n. <இனி-மை [T. imbu, K. impu.] See இன்பம். வளநக ரம்ப ரின்பொடு புரியவர் (தேவா. 553, 8). |
| இன்புறவு | iṉpuṟavu n. <இன்பு + உறு-. Gratification, pleasure; மகிழ்கை. (திருக்கோ. 219, அவ.) |
| இன்புறா | iṉpuṟā n. Indian madder. See சாயவேர். (பதார்த்த. 490.) . |
| இன்பூறல் | iṉpūṟal n. See இன்புறா. (தைலவ. தைல. 103.) . |
| இன்மை | iṉmai n. <இல்2-மை. 1. Total negation of existence, dist.fr. அன்மை, and opp. உண்மை; இல்லாமை. (திவ். திருவாய். 6, 3, 4.) 2. Poverty, destitution, adversity; 3. (Log.) Absolute negation, of four kinds, viz., முன்னின்மை, பின்னின்மை, ஒன்றினிலொன்றின்மை, என்றுமின்மை; அபாவம். |
| இன்மைவழக்கு | iṉmai-vaḻakku n. <இன்மை+. See இல்வழக்கு. (மணி. 30, 194.) . |
| இன்றிய | iṉṟiya adj. <id. That which is not, a word used as a negative affix; இல்லாத. தரித்தரலின்றியவிவற்றை (பெருங். மகத. 14, 214). |
| இன்றியமையாமை | iṉṟi-y-amaiyāmai n. <id.+. Indispensableness, necessity, sine qua non; தானில்லாமல் முடியாமை. |
| இன்று 1 | iṉṟu n. and adv. <இ3. [K. indu, M. innu.] This day, to-day; இந்நாள். (நாலடி, 36.) |
| இன்று 2 | iṉṟu part. An expletive; ஓர் அசை சொல். (திவா.) |
| இன்றைக்கு | iṉṟaikku adv. To-day. . |
| இன்றைத்தினம் | iṉṟai-t-tiṉam n. and adv. <இன்றை+. See இன்று1. . |
| இன்றையதினம் | iṉṟaiya-tiṉam n. and adv. <id.+. See இன்று1. . |