Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| இனவெழுத்து | iṉa-v-eḻuttu n. <id.+. (Gram.) Letters of a main class, as those related to each other, which relationship is determined, in the case of consonants, according to the organs which articulate them, as the explosives and their corresponding nasals: and, in the case of vowels, according t ஒருசாதி யெழுத்துக்கள். (நன். 71, உரை.) |
| இனன் | iṉaṉ n. < ina. Sun; சூரியன். (பிங்.) |
| இனாப்பி - த்தல் | iṉāppi- 11 v. intr. <இன்னாப்பு. To cause affliction; துன்பமுண்டாக்குதல். இனாப்பிச் செற்றிடு கூட்டில் (திருப்பு. 90). |
| இனாம் | iṉām n. <U. inām. 1. Gift from a superior to an inferior, present, reward; நன்கொடை. 2. Grant of land made by Government for religious or charitable purposes or for services rendered, sometimes given rent-free and sometimes with a light quit-rent; |
| இனாம்சனாம் | iṉām-caṉām n. redupl. of இனாம். Small gift, present, baksheesh; சிறு கொடை. Colloq. |
| இனாம்தார் | iṉām-tār n. <U. inam+dār. Holder of land granted rent-free; மானியபூமிக்குரியவன். |
| இனாயத்நாமா | iṉāyat-nāmā n. <U. ināyet+nāma. Deed of gift; grant in writing; written order or patent from a superior (R.F.); தானபத்திரம். |
| இனி 1 | iṉi adv. [T. ika, K. innu, M. ini.] 1. Now, immediately; இப்பொழுது. கேளினி (மலைபடு. 94). 2. Hereafter, henceforth; 3. From here onwards, used of place; |
| இனி 2 - த்தல் | iṉi- 11 v. intr. <இனி-மை. 1. To be sweet to the taste; தித்தித்தல். 2. To be pleasant, attractive, fascinating; |
| இனிச்சபண்டம் | iṉicca-paṇṭam n. <இனி-+. Sweet eatable, confectionery; தித்திப்புப் பதார்த்தம். (J.) |
| இனிது | iṉitu n. 1. That which is sweet, pleasing, agreeable; இன்பந்தருவது. இனிதுறுகிளவியும் (தொல். பொ. 303). 2. That which is good; - adv. Sweetly, favourably; |
| இனிப்பு | iṉippu n. <இனி-. 1. Sweetness; தித்திப்பு. இனிப்பை நல்கு முக்கனி (வைராக். சத. 45). 2. Pleasure, delight; |
| இனிப்புக்காட்டு - தல் | iṉippu-k-kāṭṭu- v. intr. <இனிப்பு+. 1. To give a gratifying fore-taste; ஆசைகாட்டுதல். 2. To be sweet, delicious; |
| இனிப்புத்தட்டு - தல் | iṉippu-t-taṭṭu- v. intr. <id+. 1. To get relish for a thing; ஆசையுண்டாதல். 2. To be sweet to the taste; |
| இனிமணல் | iṉi-maṇal n. <இனி-மை.+. Fine sand; இனிய மணல் வையை (பரிபா. 8, 51). |
| இனிமேல் | iṉi-mēl adv. <இனி+. 1. Hereafter, at some future time; இதற்குப்பிற்பாடு. (பு. வெ. 8, 33, உரை.) 2. Henceforth; from now onwards; |
| இனிமை | iṉi-mai n. [K.in.]. 1. Sweetness; தித்திப்பு. (பிங்.) 2. Pleasure, delight; |
| இனியர் | iṉiyar n. <இனி-மை. 1. Agreeable, sympathetic, loving persons; இனிமைதருபவர். நச்சுவார்க் கினியர்போலும் (தேவா. 439, 1). 2. Young ladies; |
| இனியவைநாற்பது | iṉiyavai-nāṟpatu n. <id.+. An ancient didactic work by Pūtacēntaṉār, consisting of forty stanzas, and describing various matters considered pleasurable, delightful and good, one of patiṉeṇ-kīḻ-k-kaṇakku, q.v.; பதினெண்கீழ்க்கணக்கு ளொன்று. |
| இனை 1 | iṉai adj. <இ3. Of this degree, used in respect of size or quantity; இன்ன. இனைத்துணைத்து (குறள், 87). |
| இனை 2 - தல் | iṉai - 4 v. intr. 1. To be thrown into an agony of grief; வருந்துதல். இனைந்திரங்கிப் பள்ளி படுத்தார்களே (சீவக. 292). 2. To lament, cry; 3. To be afraid; |
| இனை 3 - த்தல் | iṉai - 11 v. tr. caus. of இனை2- 1. To torment, tantalise, worry; வருந்துதல். (ஐங்குறு. 237.) 2. To destroy, consume, ravage; |
| இனைவு | iṉaivu n. <இனை2-. 1. Harrowing sorrow, anguish, great pain of mind; வருத்தம். இனைவுடனெய்தி (பாரத. கீசக. 40 2. Crying in distress; |