Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| உசுவாசம் | ucuvācam n. <uc-chvāsa. See உச்சுவாசம். பிராணனுசுவாச நிசுவாசமியற்றும் (வேதா. சூ. 75). |
| உசூர் | ucūr n. <U. huzūr. 1. Presence of a superior authority, as of a magistrate; சமூகம். 2. Hall of audience, court; office of the chief magistrate or administrator; |
| உசூர்க்கச்சேரி | ucūr-k-kaccēri n. <id.+. Chief revenue office of a district; சில்லாக்கச்சேரி. |
| உஞ்சட்டை | ucaṭṭai n. See உச்சட்டை. Loc. . |
| உஞ்சம் | ucam n. <ucha. Gleaning. See உஞ்சவிருத்தி. (காஞ்சிப்பு. ஒழுக். 36.) . |
| உஞ்சயினி | ucayiṉi n. <ujjayinī. See உச்சயினி. (யசோதர. 2, 1.) . |
| உஞ்சல் | ucal n. <உந்து-. [T. uyyala, K. uyyal.] Swing; ஊஞ்சல். உஞ்சனிகர் காதிற்கும் (சிவப். பிரபந். வெங்கையு. 78). |
| உஞ்சவிருத்தி | uca-virutti n. <uncha+. 1. Gleaning grains of rice, as a means of livelihood; தானியங்களிப் பொறுக்கிச்செய்யுஞ் சீவனம். (காஞ்சிப்பு. ஒழுக்கப். 36.) 2. Living by gleaning handfuls of rice, as alms, from door to door; |
| உஞ்சில் | ucil n. See உசில். (L.) . |
| உஞ்சு | ucu n. cf. உச்செனல். Onom. expr. used in calling dogs; நாயை யழைக்கும் ஒலிக்குறி. (J.) |
| உஞ்சுக்காட்டு - தல் | ucu-k-kāṭṭu- v. tr. <உஞ்சுக்காட்டு-. See உச்சுக்காட்டு-. நாயையுஞ்சுக் காட்டுகிறன். (J.) |
| உஞ்சேனை | ucēṉai n. <Ujjayini. See உச்சயினி. (தேவா. 1221, 8.) . |
| உஞ்சை | ucai n. <id. See உஞ்சயினி. (மணி. 15, 64.) . |
| உஞற்று 1 - தல் | uaṟṟu- 5 v. tr. cf. Kur. ejna=to be roused. 1. To attempt vigorously, strive diligently; முயலுதல். தாழாதுஞற்றுபவர் (குறள், 620). 2. To do, perform, accomplish; 3. To urge, incite, spur to action; |
| உஞற்று 2 | uaṟṟu n. <உஞற்று-. 1. Zeal, enthusiasm; உற்சாகம். (பிங்.) 2. Application, effort; 3. Fault; |
| உட்கட்டு | uṭ-kaṭṭu n. <உள்+. 1. Inside of a house, private apartments; வீட்டின் உட்பகுதி. 2. A kind of necklace, worn especially by Parava girls; |
| உட்கண் | uṭ-kaṇ n. <id.+. Mind's eye, insight, wisdom; ஞானம். நெஞ்சென்னும் உட்கண்ணேற் காணும் (திவ். இயற். பெரியதிருவந். 28). |
| உட்கதவு | uṭ-katavu n. <id.+. Wicket-door; திட்டிவாயில். கணையமரம் ஏறட்ட உட்கதவினையுடைய வாயிலினையும் (பெரும்பாண். 127, உரை.) |
| உட்கந்தாயம் | uṭ-kantāyam n. <id.+. Assessment paid to a private party as the mirācudār; மிராசுதாரருக்குக் கட்டும் வரி. (C. G.) |
| உட்கரணம் | uṭ-karaṇam n. <id.+. Lit. internal organ, a term variously applied to the mind or the heart or the conscience in philosophical writings; அந்தக்கரணம். புணருமுட்கரணமாக்கி (சி. சி. 4, 1). |
| உட்கரு | uṭ-karu n. <id.+. Things contained within; that which is inside, such as precious stones enclosed in the interior of an anklet; உள்ளே அடங்கியிருக்கும் பொருள். உட்கருவை யுடைத்தாக்கிய... சிலம்பின் (சிலப். 16, 118, உரை). |
| உட்கருத்து | uṭ-karuttu n. <id.+. 1. Innermost thought, real purpose, motive; அந்தரங்க நோக்கம். 2. The deeper sense of a passage; |
| உட்கருவி | uṭ-karuvi n. <id.+. Internal organ. See அந்தக்கரணம். (சி. சி. 2, 63.) . |
| உட்கலகம் | uṭ-kalakam n. <id.+. Intestine broil, civil war; அந்தச்சித்திரம். |
| உட்கழுத்து | uṭ-kaḻuttu n. <id.+. Front part of the neck; கழுத்தின் முன்பாகம். (J.) |
| உட்கள்ளம் | uṭ-kaḷḷam n. <id.+. 1. Deep-seated vice, dissimulation; உள்வஞ்சகம். (W.) 2. Hidden humour or matter in a boil; |
| உட்காங்கை | uṭ-kāṅkai n. <id.+. Internal fever; உட்சூடு. |
| உட்காய்ச்சல் | uṭ-kāyccal n. <id.+. 1. Internal fever; உள்ளாக அடிக்குஞ்சுரம். 2. Envy, jealousy; |
| உட்காய்வு | uṭ-kāyvu n. <id.+. Envy, jealousy; பொறுமை. |