Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| அரிநிம்பம் | ari-nimpam n. <hari-nimba. Mountain neem; மலைவேம்பு. (பச். மூ.) |
| அரிநிறக்கல் | ari-niṟa-k-kal n. <hari+நிறம்+. Sapphire; நீலம். (R.) |
| அரிப்பிரியம் | ari-p-piriyam n. perh. id.+priya. (பரி. அக.) 1. Common cadamba; கடம்பு. 2. Christmas rose; |
| அரிப்புச்சரி | arippu-c-cari n. <அரி-+சரி-. A pendant; தொங்கல்வகை. (S. I. I. iv, 77.) |
| அரிப்பூண்டு | ari-p-pūṇṭu n. prob. அரி+. Christmas rose; கடுரோகிணி. (சித். அக.) |
| அரிபதம் | ari-patam n. <hari+pada. Vernal equinox; மேடாயனம். Pond. |
| அரிபாலுகம் | aripālukam n. Cubeb; தக்கோலம். (பச். மூ.) |
| அரிபுதை | ari-putai n. prob. அரி+புதை-. Night; இரவு. (சிந்தா. நி. 284.) |
| அரிமந்தகம் | arimantakam n. <harimanthaka. Bengal gram; கடலை. (நாநார்த்த.) |
| அரிமருகன் | ari-marukaṉ n. <hari+.(நாநார்த்த.) 1. Gaṇēša; கணபதி. 2. Subrahmaṇya; |
| அரிமல் | arimal n. Lingam tree; மாவிலிங்கம். (பச். மூ.) |
| அரிமேதம் | arimētam n. <arimēda. Babul; வேலமரம். (நாமதீப.) |
| அரியபச்சை | ariyapaccai n. prob. அரு-மை+. Verdigris; வங்காளப்பச்சை. (பரி. அக.) |
| அரியம் | ariyam n. perh. அரி+இயம். Musical instrument; வாச்சியம். (சிந்தா. நி. 252.) |
| அரியமா | ariyamā n. <aryamā nom. sing. of aryaman. (நாநார்த்த.) 1. The manes; பிதிர்தேவதை. 2. Devotee of Sūrya; |
| அரியயன் | ari-y-ayaṉ n. <hari-haya. (நாநார்த்த.) 1. Indra; இந்திரன். 2. Sun; |
| அரியர்த்தர் | ari-y-arttar n. <Hari-ardha. A manifestation of šiva; சிவமூர்த்தி பேதங்களுளொன்று. (சிவக். பிரபந். பக். 249, கீழ்க்குறிப்பு.) |
| அரியல் | ariyal n. prob. அரில். Shrub; செடி. (நாமதீப.) |
| அரியலூர்த்தாட்டு | ariyalūr-t-tāṭṭu n. <அரியலூர்+. A cloth for bodice, as originally from Ariyalūr; இரவிக்கைத் துண்டுவகை. Loc. |
| அரியளாமெனல் | ariyaḷ-ām-eṉal n. <அரியள்+ஆ-+. (Akap.) Theme in which the maid informs the hero of her inability to ascertain the mind of the heroine; தலைவியின் மனநிலையறிதல் அருமையெனத் தோழி தலைமகற்குக் கூறும் அகப்பொருட்டுறை. (களவியற். 58.) |
| அரியன் 1 | ariyaṉ n. prob. அரு-மை. šiva; சிவபிரான். (நாமதீப.) |
| அரியன் 2 | ariyaṉ n. <arya. (நாநார்த்த.) 1. Lord; தலைவன். 2. Vaišya; 3. One who is worthy of reverence; |
| அரியாசனரேகை | ari-y-ācaṉa-rēkai n. <haryāsana+ (Palmistry.) A line of the hand, indicating kingship; அரசபதவியைக் காட்டுங் கைரேகைவகை. (திருவாரூர்க்குற. Ms.) |
| அரியீயம் | ari-y-īyam n. perh. hari+ (பரி. அக.) 1. Copper; செம்பு. 2. The plant neṭṭi-muṭṭi; |
| அரியுண்மூலம் | ari-y-uṇ-mūlam n. <அரி+உண்-+. Root of sedge; கோரைக்கிழங்கு. (பரி. அக.) |
| அரியுப்பு | ari-y-uppu n. prob. அரி-+. Common salt; கறியுப்பு. (வை. மூ.) |
| அரிராயவிபாடன் | ari-rāya-vipāṭaṉ n. <ari-rāja+vipāṭa. A title of the kings of Vijayanagar; விஜயநகர அரசரின் பட்டங்களுளொன்று. (S. I. I. i, 79.) |
| அரில் 1 | aril n. 1. Woman's tresses, lock of hair; குழல். (அரு. நி.) 2. Voice; 3. Gravel; small, sharp pebble; 4. Mat, bed 5. Jack-tree; |
| அரில் 2 | aril n. <அரி-. Anger; கோபம். (நாமதீப.) |
| அரிவருடச்சுரிவு | ari-varuṭa-c-curivu n. prob. hari+varṣa+. A precious stone; அரதனவகை. (S. I. I. viii, 42.) |
| அரிவாட்கட்டுக்கதிர் | arivāṭ-kaṭṭu-k-katir n. <அரிவாள்+கட்டு-+. A perquisite consisting of sheaves of corn, given to harvesters for binding the scythes after harvest; அரிவாட்களைக் கட்டிவைப்பதற்கென அறுவடை செய்வோர்க்குச் சுதந்திரமாக அளிக்குங் கதிர்க்கட்டு. Loc. |
| அரிவாட்பதக்கு | arivāṭ-patakku n. <id.+. An ancient tax; பழைய வரிவகை. (Pudu Insc. 38.) |