Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| ஏககுண்டலன் | ēka-kuṇṭalaṉ n. < ēka+. Kubēra, the God of Wealth; குபேரன். (யாழ். அக.) |
| ஏககுரு | ēka-kuru n. < ēka-guru. Fellow-student; உடன் கற்றோன். (யாழ். அக.) |
| ஏகசரம் | ēkacaram n. < ēkacara. Rhinoceros; காண்டாமிருகம். (யாழ். அக.) |
| ஏகசிருங்கி | ēka-ciruṅki n. < ēka-šrṅga. See ஏகசரம். (நாமதீப.) . |
| ஏகதிரீத்துவம் | ēka-tirīttuvam n. < ēka+tri-tva. Unity in trinity; ஒன்றில் மூன்று தத்துவங்கள் உள்ள நிலை. Chr. |
| ஏகதேசாகாரம் | ēkatēcākāram n. < ēka-dēša+. Finite form; அளவுபட்ட வடிவு. உபாதி பற்றி ஏகதேசாகாரம் உயிரெனவும் அகண்டாகாரமீச னெனவும் (உபநிடதம், பக். 12). |
| ஏகப்பட்ட | ēka-p-paṭṭa adj. < ஏகம்+படு-. Plenty; numerous; மிகுதியான. Tinn |
| ஏகபந்தனம் | ēka-pantaṉam n. < ēka+. Uniting; fastening; ஒன்றிப்பு. (யாழ். அக.) |
| ஏகபாதாதனம் | ēka-pātātaṉam n. < id.+pāda+. (šaiva.) A yōgic posture; யோகாசன வகை. (தத்துவப். 108, உரை.) |
| ஏகபோகம் | ēka-pōkam n. < id.+. Mutual reciprocal enjoyment; இருவருக்கு மொத்த போகம். ஏகபோகமாய் நீயுநானுமாய் இறுகும்வகை பரமசுக மதனையருள் . . . பெருமாளே (திருப்பு. 862). |
| ஏகம் | ēkam n. cf. ஏகம்பட்சாரம். Bell-metal; வெண்கலம். (சங். அக.) |
| ஏகரூபன் | ēka-rūpaṉ n. < ēka+. God; கடவுள். (யாழ். அக.) |
| ஏகல் | ēkal n. of. ஏ. Height; உயரம். (J.) |
| ஏகாக்கிரம் | ēkākkiram n. < ēka+. Rich meal; வளமான சாப்பாடு. (S. I. I. vii, 233.) |
| ஏகாங்கம் | ēkāṅkam n. < ēkāṅga. 1. Solitude; தனிமை. (யாழ்.அக) 2. Sandalwood; |
| ஏகாங்கரூபகம் | ēkāṅka-rūpakam n. < ēka+aṅga+. (Rhet.) A kind of metaphor; உருவகவகை. (மாறனலங். பக். 181.) |
| ஏகாங்கி | ēkāṅki n. < ஏகாங்கம். Ascetic; சன்னியாசி. (யாழ். அக.) |
| ஏகாடம் | ēkāṭam n. [T. āgadamu.] Scoffing, jest; பரிகாசம். ஏன்னத்துக்கிந்த ஏகாடஞ் செய்கிறீர் (கனம் கிருஷ்ணையர், கீர்த். 6). |
| ஏகாந்தன் | ēkāntaṉ n. < ēka+. Devotee whose mind is fixed on God alone; அந்தரங்க பக்தன். மாதேவர்க் கேகாந்த ரல்லராகில் (தேவா. 1230, 10). |
| ஏகாந்தி | ēkānti n. < ஏகாந்தம். 1. See ஏகாந்தன். Colloq. . 2. One who looks at things from only one point of view; |
| ஏகார்ணவம் | ēkārṇavam n. < ēka+. Cosmic deluge; ஊழிப்பெருவெள்ளம். இப்படி ஏகார்ணவத்திலே தனியே சாய்ந்தருளுகிறவன்தான் ஆர் என்னில் (ஈடு, 1, 5, 4, பக். 235). |
| ஏகீயன் | ēkīyaṉ n. < ēkīya. Friend; தோழன். (யாழ். அக.) |
| ஏகூன் | ēkūṉ n. < Mahr. ēkūṇ-ēk. Whole; முழுவதும். (P. T. L.) |
| ஏச்சோறு | ēccōṟu n. of. எச்சோறு. Food given gratis; தண்டச்சோறு. ஏச்சோறு பொங்கி யிட்டே (ஆதியூரவதானி, 3). |
| ஏசி | ēci n. < ஏசு-. Contempt; இகழ்ச்சி. (அரு. நி.) |
| ஏடகம் | ēṭakam n. perh. ஏடு+. Plank; பலகை. (அக. நி.) |
| ஏடன் 1 | ēṭaṉ n. < ēda. Deaf man; செவிடன். (யாழ். அக.) |
| ஏடன் 2 | ēṭaṉ n. cf. ஏடா. Companion, friend; தோழன். (யாழ். அக.) |
| ஏடாசிரியன் | ēṭāciriyaṉ n. < ஏடு+. One who has learnt from books and not from a teacher; குருவின்றி ஏட்டின் உதவி கொண்டே கற்றோன். (யாழ். அக.) |
| ஏடு | ēṭu n. of. idā. 1. World; உலகம். (அக. நி.) 2. Sole of foot; |
| ஏடுகம் | ēṭukam n. < ēduka. Grave; பிரேதக்கல்லறை. (யாழ். அக.) |
| ஏணகம் | ēṅakam n. cf. அரேணுகம். A drug; ஒருவகை மருந்துச்சரக்கு. (நாமதீப. 395.) |
| ஏணம் 1 | ēṇam n. < ēṇa. Deer skin; மான் தோல். (W.) |
| ஏணம் 2 | ēṇam n. cf. ஏண். (யாழ். அக.) 1. Strength; வலிமை. 2. Bone; |
| ஏணிக்காணம் | ēṇi-k-kāṇam n. prob. ஏணி+. Tree tax; மரத் தீர்வை. (T. A. S. ii, 67.) |
| ஏணை | ēṇai n. prob. ēda. Goat or sheep; ஆடு. (யாழ். அக.) |