Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கரபுசம் | karapucam n. Carambola tree; தமரத்தை. (நாமதீப.) |
| கரம் 1 | karam n. <kṣara. (பாடு. சிவசங். 6.) 1. Destruction; destructibility; அழிவு. 2. Insignificance, smallness; |
| கரம் 2 | karam n. <khara. Firmness, fixity; திடம். கரவிசும்பு (திவ். திருவாய். 1, 1, 11). |
| கரம்நரம் | karam-naram n. <Hind. ghar+. Hind. narm. Threat and persuasion; கடுமை யெளிமை. இப்படி நான் . . . கரம் நரம் செய்தும் கேளாமல் தகராற் சொன்னவர்களுக்கு (P. T. L.). |
| கரமத்தகம் | karamattakam n. <kara-mardaka. Large Bengal currant; களா. (நாம. தீப.) |
| கரமர்த்திகை | karamarttikai n. prob. kardamaka. Common grape vine; திராட்சை. (சங். அக.) |
| கரமாலம் | karamālam n. <karamāla. Smoke; புகை. (சங். அக.) |
| கரமை | kara-mai n. prob. கரம்+. cf. kalabha. Elephant; யானை. (சங். அக.) |
| கரமொழிவு | karam-oḻivu n. <கரம்+ஒழி-. Freedom from taxation; வரிநீக்கம். Nā. |
| கரவடி | karavaṭi n. Rough polish for gold jewels; தங்கநகைக்கிடும் மெருகுவகை. Nā. |
| கரவதம் | karavatam n. prob. கரவடம். cf. karaṭaka. Crow; காக்கை. (அக. நி.) |
| கரவாதி | karavāti n. Poniard; சுரிகைக் கத்தி. (சங். அக.) |
| கரவாலம் | karavālam n. <kara-vāla. Nail; நகம். (சங். அக.) |
| கரவிந்தை | karavintai n. <Hind. karaundā. See கரமத்தகம். (சங். அக.) . |
| கரவிஷாணம் | kara-viṣāṇam n. <khara+. That which is non-existent, as an ass's horn; இல்பொருள். (நீலகேசி, 393, உரை.) |
| கரவீரம் | karavīram n. <kara-vīra. Sword; வாள். (சங். அக.) |
| கரவை | karavai n. 1. cf. குரவை. 1. Dance; கூத்து. (அக. நி.) 2. A smith's instrument; |
| கரக்ஷேத்திரம் | kara-kṣēttiram n. <ghara+. Building site; வீடுகட்டக்கூடிய மனை. (S. I. I. iv, 100.) |
| கராகரி | karākari n. Deodar, cedar; தேவதாரு. (சங். அக.) |
| கராசனம் | karācaṉam n. prob. khara+ašana. Tiger; புலி. (யாழ். அக.) |
| கராடம் | karātam n. <karahāṭa. Tuber of the lotus plant; தாமரைக்கிழங்கு. (நாநார்த்த.) |
| கராலகம் | karālakam n. <karāla. Purple-stalked basil; கருந்துளசி. (சங். அக.) |
| கராளி | karāḷi n. prob. karāla. Lion; சிங்கம். (நாமதீப.) |
| கராளை | karāḷai n. cf. கறளை. 1. Undergrowth; குள்ளம். Pond. 2. Dwarfish person; |
| கரி | kari n. <கரி-. 1. Failure of crops; பயிர்தீகை. கரியுள்ளகாலத்து (T. A. S. iii, 62). 2. A flaw in diamonds; |
| கரிக்காளவாய் | kari-k-kāḷavāy n. <கரி+. A kind of lime-kiln; சுண்ணாம்புக்காளவாய் வகை. Madr. |
| கரிக்கொடி | kari-k-koṭi n. <id.+. A variety of Ceylon leadwort; கருங் கொடிவேலி. (சித். அக.) |
| கரிச்சலாசத்து | kari-c-calācattu n. <id+. Asphalt; நிலத்திலிருந்து வெட்டியெடுக்கப்படும் ஒருவகைப்பொருள். (கட்டட. சாத்.) |
| கரிச்சாரம் | kari-c-cāram n. <id.+. Carbon; கரித்துண்டு. |
| கரிச்சை | kariccai n. <கரிச்சல். Kaiyāntakarai, a plant; கையாந்தகரை. (சித். அக.) |
| கரிசம் | karicam n. <krša. (Jaina.) Emaciation; தேய்கை. காயமுங் கசாயமுங் கரிசமானவே (மேருமந். 543). |
| கரிசல் | karical n. <கரி-. Dearness of price; விலையேற்றம். (யாழ். அக.) |
| கரிசன்னி | karicaṉṉi n. White flowered Mussel-shell creeper; வெள்ளைக்காக்கணம். (W.) |
| கரிசு | karicu n. perh. karṣa. [T. karacu.] Firm hold; உறுதிப்பிடி. கரிசுடன் முன்கையைக் கடித்து (பஞ்ச. திருமுக. 728). |
| கரிசை | karicai n. Earthen receptacle for storing paddy; குதிர். கிராமாதிகாரிகள் வீட்டில் கரிசை கட்டிவைத்திருப்பார்கள் (மதி. க. ii, 21). |
| கரிணிகம் | kariṇikam n. <karṇika. An ear-ornament; காதணிவகை. (யாழ். அக.) |
| கரிபத்திரம் | karipattiram n. Wild cinnamon; தாளிசபத்திரி. (சங். அக.) |