Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| சுத்திகாரசதம் | cuttikā-racatam n. <šuktikā-rajata. Non-existent thing, a silver in conch-shell; இல்பொருள். (வாசுதேவமனனம், பக். 10.) |
| சுத்திபத்திரம் | cutti-pattiram n. <šuddhi-patra. Document showing either that the accused is innocent or has been expiated by the performance of prāya-c-cittam; குற்றவாளி யல்லன் என்றாவது பிராயச்சித்தஞ் செய்ததால் பழி நீங்கிவிட்டதென்றாவது காட்டும் பத்திரம். (சுக்கிரநீதி, 94.) |
| சுத்துரு | cutturu n. perh. சிற்றுரு. Marriage badge; தாலி. Tp. |
| சுத்தை | cuttai n. <šuddhā. 1. The eleventh titi occurring on a day which commences with the tenth titi and ends with the twelfth titi; தசமியின் பிற்கூறும் ஏகாதசியும் துவாதசியின் முற்கூறும் அமைந்தநாளில் வரும் ஏகாதசி. ஏய்ந்த பத்தாந்திதியொடும் பன்னிரண்டாந் திதியொடுந் தொட்டிரண்டு பாலுந் தோய்ந்திடு மேகாதசிக்குச் சுத்தையென்பர் (ஏகாதசிபு. கால. 19). 2. Pure, spotless woman; |
| சுதகேவலி | cuta-kēvali n. <šruta-kēvali. (Jaina.) A class of Jaina monks who have attained perfect knowledge; சித்திபெற்ற சைன மேலோர். சொல்லா னிறைந்த சுதகேவலி சென்ற மார்க்கம் (மேருமந். 1, 4). |
| சுதந்தன் | cutantaṉ n. perh. su-tantra. Dancer, player, actor; கூத்தாடி. (சங். அக.) |
| சுதநெறி | cuta-neṟi n. <சுதம்+. (Jaina.) Path laid down in Jaina sacred books; பரமாக மங்களிற் கூறப்பட்ட நெறி. சுதநெறி முறைமையு மறிவான் (நீலகேசி. 64). |
| சுதரிசனம் | cutaricaṉam n. <Sudaršana. Indra's capital; அமராவதி. (சங். அக.) |
| சுதிகாரன் | cuti-kāraṉ n. <šruti+. One who sounds the bass or the key note in a concert; சுருதிகூட்டுபவன். சுதிகாரப் பையனுக்கு (கோவ. க.24). |
| சுதைவேலைக்காரன் | cutai-vēlai-k-kāraṉ n.<சுதை+. One who makes plastic figures in brick and mortar; சுண்ணாம்பினால் உருவங்கள் அமைக்குங் கொல்லற்றுக்காரன். Colloq. |
| சுந்தம் | cuntam n. <சுத்தம். Purity; சுத்தம். சுந்தமாகச் சுவடறுவீரென (நீலகேசி, 322). |
| சுந்தி | cunti n. prob. šuṇṭha. cf. சுண்டி. Tale-bearer, slanderer; கோட்சொல்வோன். (அக. நி.) |
| சுப்திபிண்டம் | cupti-piṇṭam n. <supti+. Embryo shrunk in size owing to menstrual discharge during the period of gestation; தங்குபிண்டம். (சீவரட். 206.) |
| சுப்பிரமணி | cuppira-maṇi n. <šubhra+. Diamond; வைரம். (யாழ். அக.) |
| சுபகதி | cupa-kati n. <šubha+. (யாழ். அக.) 1. Salvation; மோட்சம். 2. Delight; |
| சுபகாரி | cupa-kāri n. <šubha-kārin. One who does good; சுபத்தைச் செய்பவன். சுபகாரி துட்டருக்கு நீட்டூரன் (மான்விடு. 168). |
| சுபத்தலம் | cupa-t-talam n. <šubha+. Temple; தேவாலயம். (யாழ். அக.) |
| சுபத்தன் | cupattaṉ n. prob. subha-stha. Happy person; இன்பமடைந்தவன். துன்பமெலாமற நீங்கிச் சுபத்தராய் (தேவா. 710, 4) |
| சுபபந்துவராளி | cupa-pantu-varāḷi n. <šubha+. (Mus.) A specific melody-type; இராகவகை. (பரத. ராக. 103.) |
| சுபம்பாடு - தல் | cupam-pāṭu v. intr. <சுபம்+. To sing a song of benediction, at the close of an auspicious occasion; சுபகாரியமுடிவில் மங்களம் பாடுதல். Loc. |
| சுபாடிதம் | cupāṭitam n. <subhāṣita. Sayings of great men, generally inverse; பெரியோர்களின் சிறந்த கட்டுரை. வெண்டாமரைமயில் தேச சுபாடிதபயனை மறந்தனள் (சேக்கிழார். பு. 93). |
| சுபாலிகை | cupālikai n. cf. சோபாலிகை. Oven, fire-place; அடுப்பு. (சது.) |
| சுபுகாணி | cupukāṇi n. <Arab. Subhānallāh. A formula of Muslim mantra; முகம் மதிய ரக்ஷாமந்திரம். (மதி. க. ii, 93.) |
| சுபோகி | cupōki n. <šu-bhōgin. One who enjoys prosperity; சுகத்தை அனுபவிப்பவன். (W.) |
| சும்மை | cummai n. cf. சுமடு Load-pad for the head; சும்மாடு. சும்மையாகவே கடைகளை நெருக்கியே (திருவிரிஞ்சைப். கௌரீ.6) |
| சுமங்கலம் | cumaṅkalam n. <šu-maṅgala. Horse with a certain auspicious mark; ஒருவகை நற்சுழியுள்ள குதிரை. (அசுவசா. 16.) |
| சுமங்கலிப்பிரார்த்தனை | cumaṅkali-p-pirārttaṉai n. <summaṅgalī+. A feast in honour of departed matrons of the family, invoking their blessings; சுமங்கலிகளாய் இறந்த மகளிர் பொருட்டுச் செய்யுஞ் சடங்கு. Loc. |