Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கலை - த்தல் | kalai- 11 v. tr. Caus. of கலை-. 1. To disperse, derange, break up, disorganize, scatter rout; குலைத்தல். பற்றலரைக்கலை . . . வேந்தர் (அஷ்டப். திருவரங்கத்தங். 25). 1. To separate from a company, detach, banish, exile, exclude; 3. To frustrate or thwart an object; 4. To relax, put out of tune, as stringed instruments; 5. To erase, as writing on slate; 6. To chase; |
| கலை 1 | kalai n. prob. கலை-. [M.kala.] 1. Stag, buck; ஆண்மான். கவைத்தலை முதுகலை (தொல். பொ. 600, உரை). 2. Male black monkey; 3. Shark; 4. Capricorn of the Zodiac; 5. cf.mēkhalā Cloth garment; 6. Saddle of a horse; |
| கலை 2 | kalai n. <kalā. 1. Portion; அமிசம். தத்துவக் கலையினில் (ஞானா. 1, 26). 2. Moon's phase corresponding to a titi; 3. Brightness, splendour; 4. Minute portion of time, 30 காட்டை, about 8 seconds; 5. Indian hour =1/60 of a பாகை=1/30 of a zodiacal sign; 6. (Mus.) A time measure; 7. Arts and sciences. See அறுபத்துநாலுகலை. 8. Learning, erudition; 9. Treatise, book; 10. Language; 11. Part of a vaṇṇam; 12.(šaiva) Specific power of any of the superior deities as manifested in an avatāram or in a theophany for a specific purpose; manifestation of a deity; forms of the female energy of a deity as they appear,one of seven kinds of vittiyā-tattuvam, q.v. 13. Breath passing from the nostril; 14. Body; 15. Postures in sexual enjoyment; 16. Branch of a tree; |
| கலை 3 | kalai n. <mēkhalā Woman's girdle consisting of seven strands of jewels; மேகலை காஞ்சியென்னும் இடையணிகள். வாமாண் கலைசெல்ல நின்றார் (திருக்கோ. 263). (திவா.) |
| கலை 4 | kalai n. perh. கல். Core, solid part of timber; மரவயிரம். (பிங்.) |
| கலை 5 | kalai n. <Malay.kalah. A kind of camphor imported from Kalah in the Malay Peninsula கர்ப்பூரவகை. (சிலப்.14,109, உரை.) |
| கலைக்கணாளர் | kalai-k-kaṇāḷar n. <கலை + கண் + ஆள்-. Ministers of a king, who have the eyes of knowledge; அமைச்சர். கலைக்கணாளருமிங்கில்லை (சீவக.1924). |
| கலைக்கொம்பு | kalai-k-kompu n. <கலை+. Stag's horn; கலைமான்கொம்பு. (பதார்த்த. 1138.) |
| கலைக்கோட்டுத்தண்டு | kalai-k-kōṭṭu-t-taṇṭu n. An ancient poem; ஒரு பழைய நூல். (இறை. 1, உரை.) |
| கலைக்கோட்டுமுனி | kalai-k-kōṭṭu-muṉi n. <கலை+கோடு+. Name of Rṣyašrṅga, a famous Rṣi in the Rāmāyaṇa; ருசியசிருங்கமுனிவர். கலைக்கோட்டு முனிவரின் வான்பிலிற்றும் (கம்பரா. திருவவ. 37). |
| கலைகுறை - தல் | kalai-kuṟai- v. intr. <கலை+. To diminish, as divinity in an idol, by the neglect of worship, etc.; தெய்வசத்தி குறைதல். |
| கலைச்சாலை | kalai-c-cālai n. <id.+šālā. College or school; கலாசாலை. மந்தனெனப் பயின்ற கலைச்சாலையி ளின்றகற்றி (அருட்பா, vi, குடும்ப குருதரிக.36). |
| கலைஞன் | kalaiaṉ n. <id. Learned man, savant; கல்விமான். (திவா.) |
| கலைஞானம் | kalai-āṉam n. <id. +. 1. Knowledge of arts and sciences, knowledge derived from a study of the arts; நூலறிவு. கற்றறியேன் கலைஞானம் (திருவாச. 38, 5). 2. The sixty-four arts and sciences. See அறுபத்துநாலுகலை. |