2. To be firm, strong in mind, implacable;
மனவைரங்கொள்ளுதல். காழ்த்த பகைவர் வணக்கமும் (திரிகடு. 24).

3. To increase beyond measure, abound;
அளவுகடந்து மிகுதல். ஒண்பொருள் காழ்ப்ப வியற்றியார்க்கு (குறள், 760).

4. to be pungent, acrid;
உறைத்தல். (திவா.)

2. Strength of mind;
மனவுறுதி. காழிலா மம்மர்கொள் மாந்தர் (நாலடி, 14).

3. Post to which a cow is tied;
கட்டுத்தறி. கவைத்தாம்பு தொடுத்த காழூன் ற்ல்குல் (பெரும்பாண். 244).

4. Pillar;
தூண். மாத்திரட்டிண்காழ் (நெடுநல். 111).

5. Oar;
ஓடஞ்செலுத்தற்குரிய தண்டு. வணங்குகாழ்வங்கம் புகும் (கலித் 92, 47).

6. Iron rod;
இருப்புக் கம்பி. காழிற் சுட்ட கோழூன் (பொருந. 105).

7. Elephant goad;
யானையைச் செலுத்தும் பரிக்கோல். காழ்வரை நில்லாக் கடுங்களிற் றொருத்தல் (கலித். 2, 26).

8. Bolt, bar, as of a door;
கதவிற்செறியுந் தாழ். (திவா.)

9. Firewood;
விறகு. (பிங்.)

10. Handle, stem;
காம்பு. காழெஃகம் பிடித்தெறிந்து (பதிற்றுப். 90, 37).

11. Rafter;
கழி. (சிறுபாண். 133, உரை.)

2. Gem;
இரத்தினம். பருக்காழுஞ் செம்பொன்னும் (பு. வெ. 9, 14).

3. Pearl,
முத்து. பரூஉக்காழாரம் (சிலப். 4, 41.)

4. Crystal;
பளிங்கு. (பிங்.)

5. Garland of pearls, of gems;
மணிவடம். முப்பத்திருகாழ் (சிலப். 6, 87).

6. Garland of flowers;
பூமாலை. ஒருகாழ் விரன்முறை சுற்றி (கலித். 54, 7).

7. Thread, string;
நூற்சரடு. திருக்கோவை காழ்கொள (பரிபா. 6, 15).

2. Stone, nut, kernel, as of fruits;
கொட்டை. ஈந்தின்காழ் கண்டன்ன (பெரும்பாண். 130).

3. Skin, as of a fruit, rind;
கனித்தோல். (பிங்.)

4. Gravel;
பருக்கைக்கல். (திவா.)

2. Blemsih, defect, fault;
குற்றம். எக் காழுமிகந்துல கின்பமுற (காஞ்சிப்பு. கழுவாய். 300).

3. Box-leaved satin ebony. See
இரும்பிலி. (மலை.)

2. Close grain, as of the heart, of timber;
வைரம். (பிங்.)

3. Implacable hatred;
மனவைரம். காழ்ப்பு மருட்கை மதத்தோடு (சேதுபு. மங்கல. 15).

4. Scar;
தழும்பு. Loc.

5. Essence;
சாரம். வெளிறுங் காழ்ப்புமாகச் சொல்லி (ஈடு, 6, 7, 1).

2. Glove put on while handling an arrow;
கைக்கவசம். வினைமாண் காழகம் வீங்கக் கட்டி (கலித். 7).