Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கிடாய் 2 | kiṭāy, part. 1. Sign of the optative; ஒரு வியக்கொள்விகுதி. கழிந்த கழிகிடாய் (பதினொகைலை. பா. 21). 2. expletive used only in the 2nd pers. sing. meaning see, behold! |
| கிடாரம் | kiṭāram, n. <கடாரம். Cauldron, boiler; கொப்பரைவிசேடம். (S.I.I. ii, 3.) |
| கிடாரவன் | kiṭāravaṉ, n. prob. id. Eaglewood used as incense; அகில்வகை. (சிலப். 14, 180, உரை.) |
| கிடாரி | kiṭāri, n. cf. கடாரி. Heifer. See கடாரி. Colloq. |
| கிடாரை | kiṭārai, n. prob. கடாரம். Seville orange. See கடாரநாரத்தை. Colloq. |
| கிடி | kiṭi, n. <kiṭi. Hog; பன்றி. (பிங்.) |
| கிடிகி | kiṭiki, n. <Mhr. khidaki. [K. kiṭiki.] Window; சன்னல். (C.G.) |
| கிடிகோள் | kiṭikōḷ, part. <கிட-. Expletive used only in the 2nd pers. pl. meaning see! behold! காண்மின் என்னும் பொருளில் வரும் முன்னிலைய்ப்பன்மை உரையசை. இழக்கவேண்ட கிடிகோள் (ஈடு, 5, 1, 7, ). |
| கிடிச்செவி | kiṭi-c-cevi, n. <kiṭi+. cf. varāha-karṇī. Indian winter cherry. See அமுக்கிரா. (சங். அக.) |
| கிடீர் | kiṭīr, part. <கிட- See கிடிகோள். வெண்ணெய் விலக்கினார் புக்க லோகம் புகுவீர் கிடீர் (ஈடு, 1, 5, அவ.). . |
| கிடுக்கட்டி 1 | kiṭukkaṭṭi, n. <கிடுக்கு onom. 1. Sound of something shaking in a hollow vessel; ஓர் ஒளி. (சங். அக.) 2. Small drum as an accompaniment; |
| கிடுக்கட்டி 2 | kiṭukkaṭṭi, n. Cake of the mahwa flower mixed with seasoning ingredients and then roasted and pounded in a mortar; இருப்பைப்பூவின் இடித்த கட்டி. (சங். அக.) |
| கிடுக்கு | kiṭukku, n. Onom. [M. kiṭukku.] See கிடுக்கட்டி1, 2 (சங். அக.) . |
| கிடுக்குக்கிடுக்கெனல் | kiṭukku-k-kiṭukke-ṉal, n. Onom. expr. signifying hollow sound; ஓர் ஒலிக்குறிப்பு. |
| கிடுகிடாய் - த்தல் | kiṭu-kiṭāy-, 11. v. intr. <கிடுகிடு-. 1. To be amazed, thunderstruck; பிரமித்தல். 2. To tremble with fear; |
| கிடுகிடாயமானம் | kiṭukiṭāya-māṉam, n. <கிடுகிடாய்-+. Tremor; அதிர்ச்சி. (W.) |
| கிடுகிடு - த்தல் | kiṭukiṭu-, 11. v. intr. <கிடுகிடு onom. [M. kiṭukiṭu.] 1. To tremble, shake; to totter, as a loose wall; நடுங்குதல். 2. To sound, as the rolling of a carriage; to rumble, as a thundercloud; 3. To chatter, as the teeth with cold; to shiver, quake; |
| கிடுகிடு | kiṭukiṭu, n. <கிடுகிடு-. 1. A small drum; ஒரு சிறுபறை. தவளந் தப்புடனே கிடுகிடு (திருப்பு. 590). 2. Quaking, trembling; |
| கிடுகிடுபாதாளம் | kiṭukiṭu-pātāḷam, n. Abysmal depth, as causing fright; பயத்தையுண்டுபண்ணும் மிக்க ஆழம். |
| கிடுகிடெனல் | kiṭukiṭeṉal, n. 1. Onom. expr. signifying rumbling sound; ஓர் ஒலிக் குறிப்பு. (பிங்.) 2. Expr. signifying (a) tremor; (b) rapidity, quickness; |
| கிடுகின்படம் | kiṭukiṉ-paṭam, n. <கிடுகு1+. Leather shield; தோற்கேடகம். ஏனப் படமுங் கிடுகின்படமும் (சிலப். 14, 172). |
| கிடுகு 1 | kiṭuku, n. <khēṭaka. 1. Shield, buckler; கேடகம். வார்மயிர்க் கிடுகொடு (சீவக. 2218). 2. A wooden frame; 3. Board round the body of a car; |
| கிடுகு 2 | kiṭuku, n. prob. கிட-. [M. kiṭil.] Braided coconut leaf for thatching, etc., cadjan; முடைந்த ஓலைக்கீற்று. (W.) |
| கிடுகு 3 | kiṭuku, n. <gid2uga. An oval tabor; வட்டவடிவான பறைவகை. கிடுகு கொடின (பாரத. அணி. 15). |
| கிடுகுபின்னு - தல் | kiṭuku-piṉṉu-, v. intr. <கிடுகு2+. To braid cocount leaves; ஓலைமுடைதல். |
| கிடுகோலை | kiṭukōlai, n. <id.+ஓலை. Coconut leaves fit for braiding; கீற்றுக்குரிய தென்னை யோலை. |
| கிடுபிடி 1 | kiṭupiṭi, n. <K. gidibidi. A tambourine of oval form; வட்டவடிவான ஒரு வகை வாத்தியம். (W.) |
| கிடுபிடி 2 | kiṭupiṭi, n. [U. gabbad, K. gidibidi, M. kidubidi.] Uproar, loud noise; ஆர்ப்பாடம். Colloq. |
| கிடுமுடி | kiṭumuṭi, n. <Mhr. gadamada. A small drum as an accompaniment; ஒருவகைச் சிறுபறை. கொம்பு கிடுமுடி முரசம் (அறப். சத. 63). |
| கிடேச்சு | kiṭēccu, n. <கிடை3. Pith; நெட்டி. (புறநா. 75, உரை.) |